Victory Is My Second Name

11

Alweer kon ik een gil niet onderdrukken. ,,Wat doe jij hier?" vroeg ik. Ik wist nu iniedergeval dat het een spin was, maar dat kon ik zonder zijn hulp ook wel bedenken. ,,Hoe ben je hier binnen gekomen?"
Ik wist het antwoord waarschijnlijk al, mijn moeder.

,,Je broer deed open, en ik vertelde hem dat ik je vriendje was. En, hij wilt je straks spreken."

Wacht, dat heeft hij niet echt verteld hé? Ik weet hoe dit gaat, mijn broer weet het, binnen no-time weet mijn moeder het, een uur later komt mijn oma op bezoek, dan houden we een feestje en is zelfs Barack Obama aanwezig!

Oké, nee dat gaat niet zo. Laat dat gedeelte van Barack Obama, een feestje en mijn oma maar weg.

,,Wat ik hier kwam doen?" herhaalde hij mijn vraag. Ik knikte langzaam, moest ik mijn vraag nog een keer herhalen. ,,Ik dacht, laat ik mijn teamgenoot bezoeken."

,,Ik maak wiskunde, dus ga maar weer weg."

,,Ik kan je helpen, en nee ik ga niet weg."

Helpen? Ha! Dat was een leuke grap. Maar omdat ik niet mijn tijd aan hem wilde verspillen ging ik maar mijn huiswerk afmaken. Hij pakte een stoel, vraag me niet waarvandaan, en kwam naast me zitten. Ik schoof een stukje op, voor het geval ik zijn bacteriën meekrijg. ,,Dat moet niet zo!" schreeuwde hij. Van schrik liet ik mijn pen vallen en keek hem eng aan. ,,Jemig, wat ben jij een wiskunde genie?"

Hij grijnsde. ,,Toevallig wel."

Zo ging het dus de hele tijd, hij zeikte bij bijna elke som dat ik het verkeerd deed. Ik zuchtte hopeloos, en legde mijn pen neer. ,,We zijn al een halfuur verder en door jou heb ik nog maar drie opdrachten gemaakt."

Hij pakte mijn pen. ,,Ew raak mijn pen niet aan."

,,Ik maak je huiswerk wel," zei hij. ,,Nee, geef mijn pen terug!" schreeuwde ik. Ik probeerde mijn pen af te pakken. Maar hij, werkte niet mee. ,,Geef mijn pen terug," siste ik. Hij hield het omhoog. Ik rolde met mijn ogen, wilde hij het zo spelen? Ik sprong omhoog, maar ja, wat dacht ik, Beckett stond op, en was wel wat langer. ,,Geef gewoon, en doe niet kinderachtig," zuchtte ik. Hij schudde zijn hoofd. Dan niet, ik pakte een andere pen en ging weer aan mijn huiswerk. Ik snapte niets, maar ja. ,,Je moet eerst een schets maken en dan de gegevens erbij schrijven en daarna pas die and-"

,,Saaiheid," zei ik. Ik kon er niet tegen dat hij Einstein moest uithangen. Als ik uitleg wilde ging ik wel naar de leraar. ,,Als jij een onvoldoende wilt halen," mompelde hij. ,,Ja sorry hoor! Jij wilt altijd beter zijn in alles, ik snap niet hoe jouw ouders kunnen leven met zo'n grote ego in huis. Dat ze het zo lang kunnen volhouden."

Hij keek me gekwetst aan. ,,Oké, sorry, ik zal mijn mond houden."

,,Dankje."

Ik ging verder met mijn wiskunde, maar gaf het na een tijdje op. Dus ik begon aan mijn geschiedenis huiswerk. Iets dat ik wel snapte. Ons hoofdstuk ging over de koude oorlog, en het draaide dus voornamelijk om het Communisme en Kapitalisme. Ik keek naar Beckett die voor zich uitstaarde. ,,Ehm, het spijt me?" zei ik. ,,Het maakt niet uit, ik wilde je gewoon helpen." Hij gaf me mijn pen terug. ,,Juist, ik heb daar niet om gevraagd dus.." Oké, dat kwam er alweer fel uit, maar ik was niet anders gewendt dan zo tegen hem te praten. ,,Maar ik kwam hier om een ander reden. De oefenwedstrijd gaat niet meer door, want de scholenkampioenschappen beginnen dit weekend waar wij aan deelnemen. Aangezien dat overmorgen is, en we morgen niet trainen, trainen we over een kwartier."

,,Wat! Zo laat? Oké dan. Als je uit mijn kamer gaat dan kan ik me omkleden."

,,Ik kan ook blijven," grijnsde hij. ,,Eh, doe dat maar niet."

---

Hallooooo, hier ben ik weer met een stukje.

Wat vinden jullie van Beckett?

Hij is aardiger, yeah.

Hierboven zie je een foto van .. Rose!
Gewoon hetzelfde als op de cover haha, het meisje op de foto zelf heet Taylor Hill <3