Victory Is My Second Name

1

Madison High School stroomde langzaam vol, het was een zonnige schooldag. Zo liep ook ik naar binnen, een kort broekje en een simpel, wit, los shirtje. Het was de eerste schooldag na de zomerbreak, en noch liep ik op mijn versleten all-stars. Het derde jaar ging voor mij vandaag officieel van start, en ik keek er tegen op, heel erg. De dagen lang gevuld met huis- en- leerwerk, slaap te kort en zeurende leraren aan je hoofd. Dit kon je maar met één sarcastisch woord beschrijven; ge-wel-dig. Zo enthousiast was ik dus niet, in tegen stelling tot andere hier die met een vrolijk gezicht de school binnen liepen. Ik rook gelijk de geur van oud meubilair, en ik zag hoe druk het was. Overal liepen leerlingen heen en weer, en een enkeling al met een rooster in zijn of haar handen. Aangezien ik nog maar tien minuten had om naar mijn kluis te gaan én mijn rooster op te halen, versnelde ik mijn pas naar mijn kluis. Ik zag mijn neon groene kluis met grafitti gespoten voetbalnamen al in de verte uitblinken; man wat heb ik die lang niet gezien. Dus toen ik uiteindelijk er aan kwam dumpte ik mijn late-uurs-vak boeken in mijn kluis. Mijn tas werd een stuk lichter, en ik voelde hoe mijn rug ontspande. Ik draaide me om, en keek toe hoe nieuwelingen snel naar hun lokaal zag rennen. Ik zuchtte en haalde een hand door mijn niet gekamde haren. Grappig verhaal;

Ik stond op, en het bleek dat het al 8 uur was. Ik had de bus gemist, en werd toen geluk boven geluk door mijn moeder gebracht. Het enigste wat ik nog hadden kunnen doen was mijn tanden poetsen en me omkleden, alhoewel dat ook niet helemaal goed ging. En gelukkig was ik er nog verstandig aan geweest om naar mijn moeder te luisteren en mijn boeken een avond van te voren in mijn tas te stoppen.

Ik haastte me snel naar de receptie, maar kon mijn haren wel uit mijn hoofd trekken toen ik zag hoelang de rij was.

Toen de bel was gegaan had ik nog niet mijn rooster. Nog één. Blijkbaar had de jongen voor me, met zijn bril scheef op zijn neus, een probleempje. Ik zuchtte overdreven diep. Gelukkig voor mij hielp mijn zucht blijkbaar want mopperend nam de jongen zijn rooster aan. "Naam, graag." vroeg de receptionist. Het was een vrouw van ergens in de 30, ze had rood haar, wat erg mooi bij haar stond. "Rose, Rose Miller." Ik sprak het haastig uit, want ik was al een aantal minuten te laat. Toen ik achter me keek, stond er niemand. Fijn, heb ik weer. Iedereen was al in hun les. Ik hoorde het geluid van een printer die aan het printen was, logisch. Een seconde later had ik mijn rooster in mijn handen en met een bedankje en een glimlach liep ik weg. Shit, ik kon net zo goed later mijn rooster ophalen, omdat we onze rooster van de eerste dag al hadden gekregen. Dit krijg je door school. Stress, dat is wat school veroorzaakt. Ik moest ergens boven zijn, wat betekende dat ik de trap weer op moest.

Na gerend te hebben kwam ik boven aan, ik bereidde me mentaal voor op een preek en ogen die me nieuwschierig aanstaarden. Ik deed de deur met een klap open, de leraar stopte abrupt met zijn verhaal en de leerlingen keken me ... arrogant aan? Het was meneer Wood. Ons historicus docent. Hij was erg oud en gemeen, ja dat was hij. Hij zette je graag voor schud. "Zo, komt Rosie ook eens een keer opdagen? Of dacht ze nog dat ze vakantie had?" Hij keek me erg vals aan, en ondertussen voelde ik de ogen op me brandden. Ik schuifelde wat met mijn voeten, en wou wat zeggen. Tot dat ik besefte dat ik geen antwoordt had. "Ik..-" verder dan dat kwam ik niet, maar ik vond het al een begin. "Jij..?" drong Wood door. Ik rolde met mijn ogen, ik kon net zo goed gelijk de waarheid vertellen. "Ja ik heb me verslapen." gaf ik toe. Hij kwam met zijn oeroude stok naar me toe lopen waar aan het uiteinde een kauwgom uit de prehistorie aanvast zat geplakt. Ik probeerde mijn blik af te wijken, maar dat ging moeilijk toen hij gevaarlijk dichtbij me stond. "Naar de directeur. Nu." Zijn adem stonk echt heel erg. "Ja meneer." zei ik en liep het lokaal uit en deed de deur met een klap achter me dicht, voor het effect. Met mijn vertrapte All Stars liep ik door de gangen heen, naar de directeur. De school was echt niets verandert, ook was er niks gerenoveerd. Het werd daar eigenlijk wel tijd voor ; alhoewel ik ook niet van een modern school houd. Toen ik uiteindelijk voor De deur stond, nam ik even een mentale break. Hier moest ik me gewoon voor voorbereiden. Dus toen ik de deur open deed keek de directeur en een jongen me aan. Ik stond oog in oog met Beckett.

Ik zal jullie even wat vertellen over Beckett;

Een zelfingenomen jongen. Ook heel egoïstisch, overigens. 4e klasser, laatste jaars dus. Captain van het soccer team, twee jaar op rij. Geliefd bij alle meisjes, EXCLUSIEF* ik. Heeft met zijn groepje de beste tafel. Heeft zowat 95% van de meisjes uit zijn jaar en uit mijn jaar gedate.

(*exlusief, tegenover gestelde van inclusief. Voorbeeld exlusief: iedereen heeft een hond, exclusief ik. Vertaling: iedereen heeft een hond, behalve ik  / maar ik niet)

"Neem plaats." zei Rohnsen rustig maar op een griezelige manier.

----

Hoofdstuk 1 , here it is. Dit is nog maar een tijdelijke kaft. Jullie mogen allemaal een kaft maken voor mijn boek en misschien gebruim ik 'em!

Email: wattpadmahonestyle14@hotmail.com