Victory Is My Second Name

6

De volgende dag hingen de lijsten er al, en dat kon ik zien aan de groep jongens die er om heen stonden. Dit was jaarlijks zo, de hoofdgang was altijd geblokkeerd. Dit was dé gang met allerlei andere vertakkingen (=gangen). Altijd slim om het hier op te hangen. Iedereen irriteerde zich eraan, want niemand kon er langs. Soms stond je hier wel een kwartier, de groep erom heen leek alleen maar groter te worden. Ik had geen zin om nu te kijken, dan kon ik nog lang wachten. Beckett kwam uit de kring lopen en gaf zijn vrienden een high-five. Hij zat in de 1e klasse, de teamcaptain zou pas bekend zijn na een paar trainingen en wedstrijden. Hij liep straal langs me heen, alsof ik onzichtbaar was en er niets was gebeurd.

Maar dat was het wel.

Hij ruïneerde mijn leven.

Oké, zo erg ook weer niet. Maar het kwam er dichtbij.

Toen het pauze was snelde ik me gelijk naar de lijsten, het was nu minder druk. Ik scande de lijsten met mijn ogen. De lijst van de 1e klasse hing bovenaan. Er zaten er twintig spelers in.

Twintig! Dat was veel, maar waarschijnlijk zaten er veel wissel. De laatste 9 betekende altijd dat je wissel zat. Ik scande de lijst vanaf nummer 1 tot en met 20. Op nummer 1 stond natuurlijk Beckett. Mijn ogen vielen op mijn naam, ik was blij, maar ook teleurgesteld.

Ik zat in de 1e klasse bij de jongens!

Alleen ik stond wel op nummer 18. Heel teleurstellend, ik wilde helemaal niet op de bank zitten en naar mijn titel als teamcaptain kon ik wel fluiten. Ik zuchtte hopeloos, ik moest de trainer overtuigen.

Het moest wel, wil ik ooit nog teamcaptain worden. Het zou me misschien volgend jaar ook lukken om teamcaptain te worden, alleen dan zit Beckett hier niet meer op school. En ik wilde hem iets bewijzen, dus ik moest wel dit jaar teamcaptain worden. Het had zo zijn voordelen.

Leraren trokken je voor.
Gratis voedsel in de kantine.
Voorrang op alles.
Mensen aanbidden je.

Gewoon allemaal geweldige dingen, voor Becket dan. Ik hoefde al die dingen niet eens, ik wilde gewoon teamcaptain worden omdat ... dat leuk is. Ik had niet echt een goede reden. Vanmiddag was de eerste training, en aangezien mijn been niet meer zo'n zeer deed kon ik beter mijn best doen. Ik liep terug richting de kantine en zag Dana ergens alleen in een hoekje zitten. Je vroeg je vast af waar Ryan zat, ik zal je één ding vertellen.

Hij was niet alleen mijn beste vriend, hij was ook Beckett's beste vriend. Maar mij kende hij al langer, misschien was dat een pluspunt. "Hey, heb je al op de lijsten gekeken?" vroeg Dana. Ik knikte. "En?" vroeg ze nieuwsgierig. "Ik zit in de 1e klasse, maar wel wissel. Dus ik moet vandaag echt goed mijn best doen."

"Gefeliciteerd! En het lukt je wel joh," moedigde ze me aan. Daar had ik nog mijn twijfels over.

-*-

"Welkom allemaal. Ik ben jullie coach Steve," zei een brede enge man. Hij keek ons allemaal nauwkeurig aan. "Ik zie bekende gezichten van vorig jaar." Hij liep langs ons heen en stopte voor mijn neus. Hij stond zo dichtbij dat ik zijn stinkende adem kon ruiken. "En we hebben na een lange tijd weer een meisje, zie ik." Hij begon te lachen, ik snapte niet wat er nou zo grappig was. Derest lachtte mee, de een fake de ander echt. "Wat is er zo grappig?" vroeg ik en haalde een wenkbrauw op. "Pittig jij," zei Steve. Ik ben geen pepersoort, dus ook niet pittig. "Ik houd er wel van, en pittig moet je ook zijn tussen al deze jongens." Hij liep weer verder. Wat een leuke coach heb ik. Hij heeft niet alleen een stinkende adem, maar ook dezelfde naam als mijn wandelende tak, die nu dood is.

"Opdrukken, sneller! Is dit de 1e klasse?! Neem een voorbeeld aan Beckett." Ik irriteerde me aan zijn naam, dus begon ik sneller op te drukken. "Rose is ook lekker op dreef."

Na een tijdje mochten we stoppen en ik liet me letterlijk vallen op het gras, dat koel aanvoelde. Ik stond gauw op, en zag dat Beckett voor me stond. "Stop met proberen, het gaat je toch niet lukken," siste Beckett. Ik gaf hem mijn beste fake glimlach. "Moet jij maar opletten," antwoordde ik en duwde hem op zij en volgde derest van mijn team.

---

Jup, iknow iknow. Ik heb lang niet geupdate.

Next update: over 3 weken ivm toetsen