GAZEL - Gerçek Olmasa Bile

Bölüm 6

you_lostMe 'ye motive edici yorumları ve hiçbir zaman yalnız bırakmadığı için teşekkür ederim ❤

Keyifli okumalar!

Tabaktaki zeytini yemeden önce ekmeğinden bir parça bölüp ağzına attı. Yavaş yavaş çiğnerken düştüğü durumu anlamaya çalışıyordu.

Evren, evlenelim dediği günden sonra neşeli, ilgili bir adama dönmüştü. Eski haline yani. İş yerinden izin almak için patronu Cihan Bey ile görüşmüş, ve bir haftalığına izin almıştı. Gazel'in içi içine sığmamıştı. Uzun bir aradan sonra babasını aramış, nasıl olduklarını, neler yaptıklarını sormuştu. Hatta hiç yapmayacağı bir şey yapıp üvey annesi Süreyya'yı bile sormuş, onunla da konuşmuştu. Süreyya, varlığını bile unuttuğu üvey kızının aramasına şaşırsa da eşine bir şey belli etmemişti. Bu kız durup dururken aramazdı. Doğrusu bu kız, Gazel, onları hiç aramazdı. Şayet bir şey varsa kokusu çıkardı. Henüz ortada bir şey yokken eşine düşüncelerinden bahsetmemeye karar verdi. Hal hatır faslı kısa sürmüş telefonu her iki tarafta kapatmak için can atmıştı.

Gazel'in ailesini çok uzun bir aradan sonra aramasının bir nedeni vardı elbet. Olur da birkaç hafta içinde yanlarına gitmesi gerekirse arayı sıcak tutmakta fayda vardı.

Çoğu zaman azıcık çıkmış olan karnını aynada incelerken buluyordu kendini. Evren, eve gitmeden bir gün önce arkasından yaklaşmış ve ellerini yeni çıkmaya başlamış karnının üzerinde bağlamıştı. Gazel, mutlu aile tablomuz diye düşündü büyük bir mutlulukla. Gözlerini kapatıp başını Evren'in sert göğsüne yasladı. Ondan harika bir eş ve baba olacağını düşünüyordu.

Bebeğin cinsiyetine göre adının ne olacağını bile düşünmüşlerdi. Bebekleri eğer kız olursa Gazel, o küçükken vefat eden annesinin ismini koymak istediğini söylemişti. Evren isim konusu da dahil pek çok şeyi Gazel'e bıraktığından sorun etmedi elbette.

"Kevser olsun adı," demiş beklenti dolu gözlerle Evren'e bakmıştı. Evren gözlerini izlediği televizyon ekranından çekip kolunun arasına aldığı sevgilisine çevirmişti. "Olur, nasıl istersen." demişti. Bu konuları konuşmaktan kaçınıyor fakat Gazel'in sağlığını çok önemsiyordu. Bu Gazel'in fark ettiği ama görmezden geldiği bir durumdu. Zamanla düzeleceğine, babalık sevgisinin tıpkı ona olan aşkı gibi günden güne artacağına inanıyordu.

Sonraki gün gözyaşları içinde Evren'i uğurlamış ve ondan gelecek haberle ailesini arayacağı günü beklemeye başlamıştı.

İlk gittiği gün yalnızca mesajlaşmışlardı. Sonraki gün çok kısa telefonda konuşmuşlardı. Ailesine durumu henüz anlatmadığını uygun zamanda konusunu açacağını, rahatlamasını ve sadece sağlığını düşünmesini tembihlemişti Evren. Gazel el mecbur dediklerini onaylamış ve beklemeye başlamıştı. Bir haftanın sonunda gelmesi gereken Evren, aile içerisinde yolunda gitmeyen şeylerin olduğunu ve bir süre daha kalması gerektiğini söylemişti. Sonraki günler aramalarını açmaz olmuş, mesajlarına dönmemeye başlamıştı. En acısı iş bir haftanın sonunda telefonunu tamamen kapatmıştı. Sosyal medyalarından ulaşamamış, en son kardeşlerinden birinin sosyal medya hesabını bulup mesaj atmıştı. Asıl şoku burada yaşamıştı. Engellenmişti!

Ona ulaşamadığı her an içine serpilen korku tohumları büyüyordu. Her gün en az on beş kere arıyor, ulaşmaya çalışıyordu. Bu şekilde tam bir buçuk ay bekledi. Gün geçtikçe geleceğine dair inancı artıyor fakat her gelmediği günün sonunda kendisini terk ettiğini düşünüyordu. Karnı günden güne büyümüş, artık saklamak güç hale gelmişti. İş yerinden istifasını verip eve geldiğinde hıçkıra hıçkıra ağlamıştı.