GAZEL - Gerçek Olmasa Bile

Bölüm 16

Yorumlarınızı çok önemsiyorum. Lütfen eksin etmeyin. Keyifli okumalar herkese ❤

Gazel odaya girdiğinden beri çıkmamıştı. Cihan tüm yorgunluğuna rağmen uyuyamıyordu. Aklı Gazel'deydi. Onun dolgun vücudundaydı. Çamaşırından taşan göğüslerini ve hiç de sıkı olmayan bedenini düşünmeden edemiyordu. Oflayıp yataktan kalktı. Önündeki kabarıklığın gitmesi gerekiyordu. Pencereyi açıp serin havayı hissetti teninde. Yeterince bekleyip gevşedikten sonra Deren'in odasına gitmeye karar verdi. Pencereyi kapattıktan sonra kapıyı tıklamadan odaya girdi. Annesinin memesini emen Deren'i görür görmez düşünceleri geri plana atılmış, kızının sevgisi ön plana gelmişti.

Deren emerken ağzının hareketlerini izlemek hoşuna gidiyordu. Deren'in yatağına, kızını göreceği şekilde oturdu. Cihan'ın yüzündeki masum tebessümü sessizce izleyen Gazel, onun içinde bir yerlerde insani kırıntıları gördüğüne memnun oluyordu. İlk zamanlar Deren'den yanıcı maddeden kaçar gibi uzak duruyordu. Deren'i kucağına almak zorunda kaldığı gece Cihan için kırılma noktası olmuştu. O günden sonra Deren'e ilgi ve alakası çok artmıştı. Biraz önce aralarında oluşan sıcaklık yaşanmamış, Cihan hiç erkekliğini hissettirmemiş gibi rahat görünüyordu. Küçük bir çocuk masumiyetiyle bakıyordu Deren'e. Gazel o an bir şeyi fark etti. Sanki birinden beklemediğin bir tepkiyi görünce bu daha önemli oluyordu. Cihan olumlu anlamda ne yapsa beklemediğinden olsa gerek daha çok dikkatini çekiyordu.

Deren gözlerini yumarak emmeye devam ettiğinde genç adam Gazel'e çevirdi bakışlarını.

"Deren çirkin mi? Harun öyle diyor." Sesindeki çocuksu gücenmişlik Gazel'i güldürdü. Onun her şeyi ben bilirim havaları, yerini dizinin dibinde oturan küçük bir çocuğa bırakmışken başka ne tepki verebilirdi bilemedi.

"Tabii ki değil, o çok güzel olacak. Harun bu ailenin kızlarına takılmayı huy edinmiş." dedi bir yandan kızının başını okşarken.

Cihan sorması bile hastaymış gibi "Tabii ya, kimin kızı?" dedi. Sesinde bu kez abartılı bir özgüven vardı. Gazel buna içten içe üzüldü. Biyolojik olarak ondan hiçbir şey almayan kızının görüntüsü için hak iddia edemezdi.

Cihan cevap vermesini beklemeden "Haftasonu yazlığa gidelim," dedi. Gazel'in tepkisini merakla izliyordu. Genç kadın bakışlarını Cihan'a çevirdi.

"Gidelim," dedi duyduğu şeyden mutlu olarak. Buradan, bu insanlardan uzaklaşmaya ihtiyacı vardı. Cihan da hafif bir tebessümle karşılık verdi yanıtına.

Gazel'e saygı duyduğunu hissediyordu ve bunu nasıl başardığını anlayamıyordu. Onun tepkilerinden hem çekiniyor hem de üzerine gitmek istiyordu. Hareketlerini onayladığında içi rahatlıyordu. Gazel ağzını bile açmadan bunu başarmak üzereydi. Bu hiç normal değildi. Cihan kontrol etmeyi severdi, kontrol edilmeyi değil.

Deren'i uyuttuklarında Cihan, Gazel'le baş başa buldu kendini. İkisi de çok yorgun olduğundan bu kez onunla uğraşacak güce sahip olmadığını fark etti. Aslında bir başlarınaydılar. Deren'in hiçbir şeyden haberi olmazdı ama o yine de aralarındaki mesafeyi korumalarını sağlayan bir mekanizmayı sanki.

"İyi geceler," dedi Gazel'den cevap beklediği için yüzüne bakarken.

"Sana da." deyip yatağın içine giren kadını odada bırakıp çıkar çıkmaz Gazel'in son sözlerini tekrarladı.

Onun sesini taklit etmeye çalışarak "Sana da!" dedi sinirle. Görüldü atılmış gibi hissetti bir an. Bu kadın onu neden bir yerlerine takmıyor, yüzüne bakmıyor, azıcık bile kırıtmıyor, cilve yapmıyordu.

Cuma günü Cihan eve büyük bir istekle atmıştı kendini. Çekirdek ailesiyle birlikte biraz olsun uzaklaşacaktı buradan. Havanın sıcak olması da biraz serinliğe ihtiyaçları olduğunu düşündürüyordu. Deren'in ilk kısa seyahati olacaktı, hastaneye gitmelerini saymazlarsa.