# ZG
" ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္လိုမွ လက္မခံႏိုင္ဘူး..."
"ဒါေပမယ့္ ကတိက ကတိပဲေလ..."
" အဲ့တုန္းက ဒီတိုင္းပဲ ေျပာခဲ့တာ အစ္ကို အတည္ယူစရာ မလိုဘူးေနာ္...ေနာ္လို႔ ေနာက္ဆို ကြၽန္ေတာ္ တကယ္မဆိုးေတာ့ဘူး ရန္လည္းမျဖစ္ေတာ့ဘူး ဒီတစ္ခါ အတည္ တကယ္ေျပာတာ"
ခင္ဗ်ားကေန အစ္ကို ျဖစ္ေအာင္ ေျပာင္းေခၚေနတဲ့
ေစာေစာက စိတ္တိုေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးဟာ သူမဟုတ္တဲ့အတိုင္းပင္။ ဘုန္းျမတ္ကိုရဲ႕ လက္ေမာင္းကို ေႏြးေထြးေမာင္ရဲ႕ လက္ေလးႏွစ္ဖက္နဲ႔ လႈပ္ရမ္းရင္း မ်က္ဝန္းေလးေတြက အသနားခံေနေသးသည္။ ဒါလား ေစာနက သူမ်ားေခါင္းကို ပုလင္းနဲ႔႐ုိက္လိုက္လို႔ ေလာေလာလတ္လတ္ အခ်ဳပ္ထဲက ထုတ္ခဲ့ရတဲ့ လူဆိုးေလးဆိုတာ
ဘုန္းျမတ္ကို မယံုႏိုင္ေအာင္ျဖစ္ရသည္။
ဒီအဆိုးေလးရဲ႕ ခ်စ္စရာေကာင္းတတ္ေသာ တစ္ဖက္ျခမ္းကို ဘုန္းျမတ္ကို တစ္ေယာက္တည္းသာျမင္ဖူးသည္။
ငယ္စဥ္ကတည္းက ထိန္းေက်ာင္းလာရင္း မိခင္ကိုေတာင္ မခြၽဲႏြဲ႔ဖူးတဲ့ ေႏြးေထြးေမာင္က ဘုန္းျမတ္ကို ကိုေတာ့ စကားပလီပလာေျပာၿပီး ခြၽဲလိုက္ရင္ျဖင့္ ထိုလူပ်ိဳႀကီးရဲ႕ ႏွလံုးသားေတြမွာ ေႂကြက်ရျမဲပင္။
" ဟား...မင္းေျပာတာကို အျမဲလိုက္ေလ်ာေနရတာ ပ်င္းလာၿပီ..."
"မပ်င္းပါနဲ႔ ပ်င္းရင္ အစ္ကိုေပ်ာ္ေအာင္ တစ္ေနရာရာသြားမယ္ေလ ကြၽန္ေတာ္လိုက္ပို႔ေပးပါ့မယ္..."
"အခု မင္းဘယ္သူ႔ကားေပၚေရာက္ေနတာလဲ ၾကည့္ဦး မင္းကားကေရာ ဘယ္နားထားခဲ့လဲ "
"အာ...ဟုတ္သားပဲ အစ္ကို႔ဆိုင္ေ႐ွ႕မွာ ရပ္ထားခဲ့တယ္...အစ္ကို႔ကားနဲ႔ပဲသြားမယ္ေလ ကြၽန္ေတာ္ေမာင္းလိုက္မယ္ "
"ေတာ္ပါ...ဘယ္မွ မသြားဘူး မင္းအေမစိတ္ပူေနတယ္ အိမ္ျပန္ၾကမယ္..."
"အင္းပါ...ဒါဆိုလည္း ျပန္ၾကတာေပါ့ "
ေႏြးေထြးေမာင္ ႀကိတ္ျပံဳးလိုက္သည္။ သူ စကားလမ္းေၾကာင္းလႊဲတာ ေအာင္ျမင္သြားတာမလား။
စႏၵာ ျမန္မာဘူေဖးထမင္းဆိုင္ လို႔ ဆိုင္းဘုတ္ခ်ိတ္ထားတဲ့ ေလးထပ္တိုက္ေ႐ွ႕ေရာက္ေတာ့ ဘုန္းျမတ္ကို ကားရပ္လိုက္သည္။ ကားေပၚကေန လ်င္လ်င္ျမန္ျမန္ မဆင္းေျပး႐ုံတမယ္ ဆင္းသြားတဲ့ ေႏြးေထြးေမာင္က လ်င္ျမန္စြာ ႏႈတ္ဆက္၏။
YOU ARE READING
ေမာင့္ရဲ႕ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး အခ်စ္ေလး
Romance보 미 ဆိုတဲ့ Facebook အေကာင့္ေလးကေန တင္ထားတဲ့ BL fic ေလးတစ္ပုဒ္ကို ဒီ WP ေလးမွာ ေပါင္းတင္ေပးလိုက္ပါတယ္ေနာ္... Facebook မွာ တင္ထားတဲ့ Date အတိုင္းပဲ Up လိုက္ပါတယ္... Facebook link မွာ ဖတ္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္လည္း Link ေလးခ်ေပးထားပါ့မယ္႐ွင့္... ဖတ္ေပးတဲ့ Reade...
