Got Married To My Longtime Crush

Chapter 34.1

Fiona pov

humiwalay ako mula sa pagkakayakap ko kay xavier

 "kanina ka pa ba nakauwi xavier?ako kase kakauwi ko lang ehh"sambit ko pansin ko na ang lamig ng tingin saakin ni xavier at para bang wala ito sa mood makipag usap bakit naman kaya,may probelama ba siya? 

"i just got home"malamig na sambit nito saka ako tinalikuran saka nagtungo sa kusina naiwan akong magisa at hindi maiwasang magtaka sa kinikilos ni xavier daig pa niya ang lamig ng panahon dahil sa lamig ng aura niya ehh

nagkibit balikat na lamang ako saka sinundan si xavier patungo sa kusina at naabutan ko ito roon na umiinom ng tubig habang pinupunasan ang basa nitong buhok gamit ang tuwalya nito

 "xavier,bakit basang basa ka?nagpaulan ka ba?"gulat na tanong ko ng ngayon ko lang marealize na basa ang buhok ni xavier pati na rin ang suot nitong uniform ngunit hindi ako nito sinagot sa halip ay nagpatuloy lang ito sa kanyang ginagawa

hindi na ako nakatiis at nilapitan ko si xavier syempre para tulungan ito nag aaalala ako baka magkasakit si xavier huhuh wag naman sana

 "xavier maligo ka na lang kaya para makapagpalit ka kaagad ng damit mahirap na baka sipunin ka o dikaya ay baka lagnatin ka"

 "no need,i can handle my self"sambit ni xavier saka naglakad palabas ng kusina naiwan nanaman tuloy akong mag isa sa kusina 

'tingnan mo to si xavier ang gulo gulo hindi ko alam kung saan talaga nito gusto (・・;)ゞ' 

muli kong sinundan si xavier at naabutan ko ito sa salas at prenteng nakaupo na parang hindi nito alintana ang basa nitong suot

"xavier hindi mo dapat pabayaan na mababad ka sa basa mong suot baka mapulmonya ka"saway ko pero para bang wala itong naririnig

"mamaya ka na mag cellphone diyan xavier asikasuhin mo muna ang sarili mo baka----"

 "WILL YOU PLEASE SHUT THE H*LL UP EVEN FOR JUST A MINUTE?!"

nagulat ako ng biglang sumigaw si xavier hindi ko tuloy maiwasang makaramdam ng takot dahil sa pag sigaw nito pakiramdam ko tuloy ay para akong nasaktan hindi pa naman ako sanay na sinisigawan ako dahil natatakot ako at para bang naiiyak ako

 "sorry"(｡•́︿•̀｡)

 yan na lang ang nasabi ko pagkatapos ay napayuko ako para maitago ko ang mga mata ko pakiramdam ko kase ay kahit na anong minuto ay tutulo ang luha sa mga mata ko wag naman sana dahil ayokong makita ni xavier na nasaktan ako sa ginawa niya

narinig ko ang malalim na buntong hininga ni xavier ang buong akala ko ay hindi na ito mag sasalita at aalis nanaman ulit para iwasan ako gaya ng palagi niyang ginagawa ngunit nag kamali ako dahil muli siyang nag salita 

"stop acting like a wife on me.know your place, you shouldn't forget the truth why we get married. if I were the only one to follow I would not allow myself to marry you and you know the reason why"

diretsong sambit ni xavier

hindi ako makapaniwalang napatingin kay xavier at nasalubong ko ang mga mata nito hindi ko alam kung bakit hindi ko nakikita ngayon ang dating xavier na palagi kong nakakasama ang xavier na kilala ko at gustong gusto ko parang ibang tao ang nakikita ko ngayon sa harapan ko at ginagaya lang nito ang itsura ni xavier kung puwede ko lang sanang isipin na alien ang nasa harapan ko at ginagaya lang si xavier pero hindi ehh dahil alam ko sa puso ko na totoong si xavier ang nasa harapan ko ngayon pero hindi ko maintindihan kung bakit ang tingin ko sa kanya ngayon ay parang ibang tao

"alam ko naman yun xavier pero concern lang naman ako sayo"

mahinang sambit ko ngunit pansin ko na mas lalong nayamot si xavier dahil sa sinabi ko

'huhuhu ano bang problema ni xavier wala naman akong ginagawang masama ahh hindi ko naman siya inaaway dapat nga ako pa tong magalit ngayon lalo sa tuwing naaalala ko yung nangyari sa cafeteria kanina pero hndi ko na magawa lalo pa't natatakot rin ako na aminin yun ni xavier at bigla na lang akong iwan syempre ayoko namang mangyari yun kaya kunwari na lang ay wala akong alam sa nangyari kanina '

"then stop being concerned about me and just mind your fr*aking business and just leave me alone!"

mariing sambit ni xavier habang nakatingin pa rin sa mga mata ko at kulang na lang siguro ay sakalin ako nito dahil ramdam ko ang galit at mainit na ulo nito pero mabuti na lang ay hindi ako nito sinakal na ipinagpapasalamat ko dahil alam ko sa sarili ko na hindi kayang manakit ni xavier at naroon pa rin sa loob niya ang dating xavier na kilala ko

hindi na ako nakapagsalita pa dahil iniwan na ako ni xavier sa salas at umakyat ito sa ikalawang palapag para magtungo sa kuwarto gusto ko man siyang sundan pero hindi ko na nagawa lalo na ng makaramdam bigla ako ng pang hihina sa buong katawan ko at sunod ko na lang namalayan ay dumilim ang buong paligid hanggang sa wala na akong maalala sa sunod na nangyari

Xavier pov

 I touched Fiona's forehead to see if her fever had gone down 

 "sh*t" 

 I said when I feel that she's still hot I took the wet towel and placed it on Fiona's forehead. I hope this will help to lower her fever

I don't know why she had a fever she looks alright earlier while we were talking but when I came back because I suddenly heard a loud noise I already saw her lying on the floor unconscious

I feel scared that time and I can't help to feel worried towards her this is the least that I can do for her and I hope she will fine soon

i didn't realize that I was in my deep thought to the point that I was already staring at her innocent face until I realize that I was brushing her hair

I don't know why I feel pain in my heart while staring at her,there is also guilt inside me especially when I remembered those days that I'm always ignoring her that I'm always pushing her away from me 

 I hate her

 I feel ann*yed with her

 even though I did many things that aren't nice to her I feel mad at her

 why is she so nice to me? why did she even like me? why can't she be mad even I'm being mean to her?she's just silent and always forgiving me

 'why of all people? why did you like me? you should like someone that can appreciate everything you do especially when it comes to your feelings'

I touch her cheeks she's still hot and I'm afraid that her fever won't go down

"I hope you'll be fine Fiona, I hate seeing you sick"

*Cring cring cring

I suddenly stop when I heard her phone ringing and when I take her phone to see who's calling her this late at night, I don't know why I feel my blood suddenly boiled when I saw dalton's name flashing on the screen 

my gaze shifted to Fiona who was sound asleep at kahit alam kong hindi alam ni fiona ang naging dahilan ng pagtawag ni dalton ay hindi ko pa rin mapigilan ang sarili ko na magalit sa kanila

'why in the world he will call her and why the h*ck Fiona was giving her fr*aking number to other man?!'

because of the anger I feel, I ann*yingly leave the room while carrying fiona's phone which still ringing

I chose not to answer the call bahala siyang mag isip kung bakit hindi sinagot ni fiona ang tawag niya
I'm not gonna allowed him to talk to her!