Chapter 9

43 3 0
                                    

Fiona Pov

Kinabukasan inagahan kong gumising para makapagluto ng agahan namin ni xavier para sabay kaming kumain bago kami pumasok sa school

 sobrang ganda ng mood ko ngayong araw simula ng magising ako,hindi ko maiwasang mapangiti sa tuwing naaalala kong kasal na kami ni xavier.

Nang matapos na ako magluto ay umakyat na ako para magtungo sa kuwarto ni xavier para gisingin ito and besides ngayon ko narin balak sabihin sa kanya yung endearment namin hihihi and i'm sure magugustuhan niya rin iyon ^___^

Huminga ako ng malalim saka inayos muna ang sarili ko bago ko napag pasyahan katukin ang pintuan ng kuwarto ni xavier pero hindi ko pa man nailalapat ang kamay ko sa pinto ng bigla itong bumukas kaya napatingin tuloy ako sa nag bukas non at agad itong sinalubong ng ngiti

"Good morning xavier gigisingin na nga sana kita para makapag breakfast kaya lang mukhang naunahan mo ako hehhehe"kamot ulong sambit ko pero walang emosyon ako nitong tiningnan pagkatapos ay nilagpasan ako

agad ko itong sinundan pababa ng hagdan.

"Xavier may sasabihin ako sayo"kinikilig na sambit ko hindi ito nag sasalita habang patungo sa may ref para kumuha ng tubig saka ininom ito

napahagikhik ako ng tumingin ito sakin

hindi man niya sabihin pero alam ko na gusto niya ring malaman kung ano ang sasabihin ko

"xavier...nakaisip na ako ng magiging endearment natin" nakangiting sambit ko nakita ko ang pagkunot ng noo nito

"endermeant?"

Takang tanong nito na agad kong ikinatango

"Well ang totoo niyan magdamag ko itong pinag isipan kagabi ehh....xavier simula ngayon ang itatawag ko na saiyo ay 'my peterpan' at ang itatawag mo naman saakin ay 'my wendy' at itong bahay natin ay ang ating neverland tapos pag nag kaanak tayo papangalanan natin ng tinkerbell hehheeh ang sweet diba?"kinikilig na sambit ko ngunit tinitigan lamang ako nito ng walang emosyon

"Tss don't call me that fiona i'm not a peter pan and you're not wendy you're not living in fairytale fiona so stop dreaming and besides....peterpan and wendy weren't meant to each other just like the two of us.it's just because of that arrange marriage why we're living on the same roof!"malamig na sambit nito saka nilisan ang kusina.

hindi ko na nagawa pang sundan si xavier dahil natulala na lamang ako dahil sa sinabi niya hindi ko tuloy maiwasang masaktan...bakit parang galit saakin si xavier?wala naman akong ginagawang masama sakanya ehh saka isa pa hindi ko naman sinabing nasa fairytale kami! Ehh ano naman kung hindi nag katuluyan sila wendy at Peter pan?iba naman yung sa fairylate at iba rin yung kuwento namin bi xavier.

'Ahh basta si xavier ang peter pan ko at ako si wendy at papatunayan ko kay xavier na magiging happy ending ang katapusan ng kuwento nila wendy ar peterpan dahil sa mundong ito ay ako si wendy at siya si peter pan at papatunayan ko sakanya na kami ang itinadhana sa isa't isa! 

Yep fiona kaya mo yan.fighting!




Nasa kalagitnaan na kami ni xavier ng pag byahe patungong school nakisabay na ako sa kanya tutal pareho naman kami ng papasukang school saka isa pa hindi ako marunong mag drive.

"Why we're you still wearing that ring?remove it"

Napatingin ako sa daliri ko ng biglang punahin ni xavier ang wedding ring ko napatingin ako sakanyang daliri,nalungkot tuloy ako ng makitang hindi niya suot ang wedding ring niya nalipat ang tingin ko kay xavier na ngayon ay seryosong nagmamaneho

"Pero xavier diba dapat suot natin ang wedding ring natin dahil kasal na----"

"Remember what I told you earlier fiona!"mariing sambit nito natigilan tuloy ako ng maalala ko ang sinabi ni xavier kanina

Flashback

"Remember fiona wag mong sasabihin sa iba lalong lalo na sa mga kaibigan mo ang tungkol sa kasal natin.understand?"

Seryosong sambit ni xavier na agad kong ikinatango

"And besides don't replace your surname into acosta"

"Pero xavier kasal na tayo diba kaya---"

"Don't you understand fiona?we're keeping this a secret! So ano nalang ang iisipin ng prof natin o ng mga classmates mo kapag nakitang acosta ang apelyido mo instead of villafuerte? Do you think that was still a secret huh?"

Malamig na sambit ni xavier napayuko tuloy ako dahil sa disappointment...

'Ang akala ko pa naman ay acosta na ang apelyido ko si Simula ngayon( ._.)

Malungkot akong tumango

"Good"sambit nito saka nauna ng sumakay sa kotse nito

End of flashback

'Oo nga pala nakalimutan ko'

Napatingin ako sa daliri ko saka nag dadalawang isip na hinubad ang singsing ko inilagay ko iyon sa bulsa ng palda ko maya maya pa ay naramdaman kong huminto ang sasakyan kaya napatingin ako sa labas sa pag aakalang narito na kami sa school pero natigilan ako ng makitang hindi pa ito ang school namin

"uhmm xavier bakit tayo tumigil?wala pa naman tayo sa school ahh?"

walang emosyong tumingin saakin si xavier

"dito kana bumaba"

"huh?"biglang sambit ko dahil sa sinabi ni xavier

"hindi tayo puwedeng sabay na pumasok it's a secret remember?"

"pero xavier hindi naman nila malalaman na kasal na tayo dahil lang nagkasabay tayo saka isa pa marami namang nakakaalam na childhood----"

"just....just get out fiona!"mariing sambit ni xavier sandali akong napatitig rito hindi ko maintindihan kung bakit nagkakaganito si xavier wala na akong nagawa kundi ang bumaba nalang ng sasakyan

"ingat ka xavier"nakangiti kong paalam ngunit hindi na ito sumagot pa sa hali ay pinaharurot na nito palayo ang sasakyan wala akong nagawa kundi titigan nalang ito palayo napabuntong hininga ako hindi ko tuloy maiwasang makaramdam ng lungkot dahil feeling ko ay galit si xavier

hay!bakit naman kaya at anong dahilan ng kinagagalit niya?

Got Married To My Longtime CrushTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon