Got Married To My Longtime Crush

Chapter 57.1

Fiona pov

"Fiona..."

Naramdaman kong may marahang tumapik sa balikat ko matapos kong marinig ang marahang boses na tumawag sa pangalan ko kaya naman kahit na tinatamad ako ay nag angat ako ng tingin mula sa pagkakatungo sa desk ko at nasalubong ko ang mga mata ni dalton na nakatingin saakin

Noong una ay kitang kita ko sa mga mata nito ang pag aalala habang nakatingin saakin ngunit ng titigan ko itong mabuti ay walang emosyon ang mga mata ni dalton

'namamalikmata lang ba ako sa nakita ko?'

Kinusot ko ang mga mata ko saka muling binalingan ng tingin si dalton

"Dalton....anong ginagawa mo rito?"

Mahinang sambit ko

"Time to go home but you're still here...did you fall asleep again?"

Walang emosyong sambit ni dalton saka ko lang napagtanto na kami na lang palang dalawa ni dalton ang natitira dito sa loob ng classroom

"Uhmm...oo nga pala ..sorry... nakatulog ulit ako" nahihiyang sambit ko habang inaayos ko ang sarili ko

Hindi ko maiwasang makaramdam ng hiya habang sinasabi ko ang mga katagang yon

nito kaseng mga nakaraang araw ay madalas akong nakakatulog at si dalton palagi ang nadaratnan kong kasama ko sa classroom para sabihing uwian na

Narinig ko ang malalim nitong buntong hininga at akma pa sana itong mag sasalita pero agad na akong lumabas ng classroom dahil panigurado namang sesermonan nanaman ako nito

Palabas na sana ako ng classroom pero nagulat ako maramdaman ko ang biglang paghila ni dalton sa braso ko at hilain ako palapit sa kanya

"D-dalton?!..."

Gulat na sambit ko

Halos pigilan ko ang paghinga ko at maduling dahil sa sobrang lapit saakin ni dalton hindi ko rin magawang tagalan ang pagtitig nito saakin ngunit wala rin akong magawa kundi ang maestatwa at mapatitig rin sa kanya

"I know that you're still worried because of xavier and I understand that but fiona... please take care of yourself too you're sleepless for so many nights----"

"Paano mo nalaman dalton?"

"Isn't it obvious?"makahulugang sambit ni dalton

Nag iwas ako ng tingin at napayuko pakiramdam ko tuloy ay nagiging sakit ako ng ulo kay dalton dahil sa pagbibigay ko ng pag aalala sa kanya
Kalaunan ay narinig ko ang malalim na buntong hininga ni dalton pagkatapos ay naramdaman kong inangat nito ang mukha ko dahilan para mapatitig ulit ako sa mga mata niya at habang nakatitig ako sa mga mata niya ay mas lalo kong nakikita ang pag aalala nito

"I'm sorry fiona i didn't meant to be mad I just can't help to be worried about you"sambit ni dalton pagkatapos ay hinawakan nito ng mahigpit ang mga kamay ko saka muli itong nagsalita

"just one more time that I see you in this kind of situation that you're not even taking care of yourself because of him...then I have no choice but to tell your brother the truth"

Hindi ko mapigilang magulat dahil sa mga sinabi ni dalton lalong lalo na yung tungkol kay kuya hindi ko inaasahan na alam ni dalton na may kuya ako saka isa pa hindi ko inaasahan na lakas loob na sinabi saakin yon ni dalton na para bang madali lang para rito na lapitan si kuya

"D-dalton...k-kilala mo ang kuya ko?!"
Hindi makapaniwalang tanong ko

"Well yeah, my parents are one of his business partners and we know each other for too long and besides after he gets to know that I know you especially when you and xavier got married he ask me to keep an eye on you especially on xavier on how he's treating you and ask me to report everything to him..."

"I didn't tell him about what I know I'm just keeping my mouth shut for too long for your own sake because I want you to be happy but fiona.... don't make me regret my decision cause I'm almost at my limit"

"I don't want you to be hurt I wanted the best for you so please just think about yourself too before I changed my mind"

Seryosong sambit ni dalton habang nakatingin mg diretso sa mga mata ko pagkatapos ay iniwan ako ng mag isa

Naiwan akong tulala habang laman pa rin ng isip ko ang mga sinabi ni dalton hindi ko rin maiwasang kilabutan at matakot lalo na sa ekspresyon ng mukha ni dalton kanina ay halatang hindi ito nag bibiro at tototohanin nito ang kanyang mga sinabi

Napaupo na lang ako dahil sa panghihina ng mga binti ko ilang minuto rin siguro akong nasa ganong sitwasyon bago ko napag desisyonang lumabas ngunit paglabas ko ay hindi ko na nakita pa si dalton kahit nasa labas na ako ng school ay hindi ko na ito nakita pa ang buong akala ko ay hinihintay ako nito ngunit sa tingin ko ay umuwi na siguro ito hindi ko tuloy maiwasang isipin na baka na bad trip sakin si dalton kanina pero kahit ganon ay nakahinga pa rin ako ng maluwag dahil pakiramdam ko ay hindi ako kumportable kapag nandiyan si dalton lalong lalo na dahil sa nalaman ko ni minsan ay hindi pumasok sa isipan ko na kilala pala ni kuya si dalton at pinapabantayan pa ako nito

wala sa sarili kong binabagtas ang daan para maghintay ng masasakyan pero nagulat ako ng biglang may humintong sasakyan sa harapan ko at  dahil sa sobrang kalutangan ko ay hindi ko nagawang marecognize kung kanino ang sasakyan na yon saka ko lang napagtanto kung kanino ito ng bumaba ang may ari ng sasakyan at naglakad palapit saakin

0_0

kulang na lang siguro ay lumuwa ang mga mata ko dahil sa panlalaki nito ng makita ko si kuya na seryosong nakatingin saakin at hindi ko maiwasang makaramdam ng kilabot dahil sa paraan ng pagtitig nito

"looks like you see a ghost,look how pale your face is"

"kuya?!"

gulat na sambit ko 

tinaasan ako nito ng kilay pagkatapos ay hinila ako nito papasok sa loob ng kotse pagkatapos ng makapasok na rin si kuya sa loob ay saka ko ipinag patuloy ang sasabihin ko

"kuya...anong ginagawa mo rito?wala ka bang trabaho?diba dapat nasa work ka?!"

sunod sunod na tanong ko at habang tinatanong ko ang mga bagay na yon ay ramdam ko ang mabilis na tibok ng puso ko hindi ko rin maiwasang isipin na baka sinabi na ni dalton ang totoo kay kuya kaya nandito bigla si kuya para sunduin ako at iuwi sa bahay o di kaya ay dadalhin na ako nito sa America gaya ng sinabi nito bago ako ikasal kay xavier

bumuntong hininga si kuya saka napapikit ng mariin para bang stress na stress ito dahil sa kanyang ekspresyon 

bakit kaya?may nangyari ba?

"you will know soon"

sambit ni kuya

kahit maraming katanungan ang namumuo sa isip ko na gusto kong itanong kay kuya ay mas pinili ko na lang na manahimik ang lamig kase ng boses ni kuya at mukhang wala rin ito sa mood natatakot ako na bigla na lang magalit si kuya at sakalin na lang ako dahil sa kakulitan ko