The One That Got Away [ Z & U ]/ { Completed }

❄️17❄️ [ Z ]

လမင္းႀကီးက ထိန္ထိန္ညီးကာ ေလာကတစ္ခြင္ကို အလင္းေပးေနသည္။  ထိုလေရာင္ဟာ မွန္ျပတင္းကို ျဖတ္ကာ ကုတင္ေပၚ တြင္ အိပ္ေမာက်ေနေသာ ေကာင္ေလး ကို ေနြးေထြးမႈ အျပည့္အ၀ ေပးေနသည္။

ႏွစ္ႏွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္ အိပ္ေပ်ာ္ေနေသာ ေကာင္ေလး ကို တစိမ့္စိမ့္ထိုင္ၾကည့္ေနေသာ ေကာင္ေလး ကေတာ့ အားနာမႈေတြ အျပည့္ဖံုးလႊမ္းေနေသာ မ်က္၀န္းမ်ားျဖင့္ ၾကည့္ေနမိသည္။

ရွီးခ်န္ - ေတာင္းပန္ပါတယ္ အားခ်န္

ထိုေကာင္ေလး ကို ေစာင္ၿခံဳေပးၿပီး သူကေတာ့ အခန္းထဲမွ တစ္ဆင့္ စံအိမ္ေတာ္ႀကီးထဲမွ ထြက္လာခဲ့သည္။ သူ၏ ၪီးတည္ရာ က ခပ္လွမ္းလွမ္း မွာ ရိွေနေသာ ပင္လယ္ႀကီး ဆီသို႔

တိတ္ဆိတ္ေနေသာ ပတ္၀န္းက်င္မွာ လိႈင္းပုတ္ခတ္သံမွ လြဲ၍ မည္သည့္အသံမွ မၾကားရ။ သဲေသာင္ျပင္ေပၚ ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး ေဘာင္ဘင္ခတ္ေနေသာ ေရျပင္ႀကီးကိုသာ စိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။

ဘယ္ေလာက္ထိ အခ်ိန္ၾကာသြားမွန္း မသိ ကိုယ္ေပၚ ေရာက္လာေသာ ၿခံဳထည္ေလးေၾကာင့္ ေမာ့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အလွပဆံုး ၿပံဳးျပေနေသာ လူသားေလး

ရွီးခ်န္ - အိပ္ေနတာ မဟုတ္ဘူးလား။

က်န္းခ်န္ - အစကေတာ့ အိပ္ေနတာ ေဘးနားမွာ အေနြးဓာတ္မရိွေတာ့လို႔ ထလာတာ။

ရွီးခ်န္ - Sorry ကိုယ္ ေလညင္းခံ ထြက္ခ်င္လာလို႔။

က်န္းခ်န္ - အြန္း ရပါတယ္။

ႏွစ္ေယာက္သားၾကား ထပ္ၿပီး ဘာစကားမွ ေျပာစရာမရိွေတာ့ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္သြားရသည္။

အစကတည္းက တိတ္ဆိတ္ေနတဲ့ ပတ္၀န္းက်င္က အခုေတာ့ ပိုတိတ္ဆိတ္သြားသလို၊ ေရလိႈင္းေတြ ပုတ္ခတ္သံပါ မၾကားရေတာ့သလိုပဲ

က်န္းခ်န္ - ၃ ရက္ အခ်ိန္ရိွေသးတယ္ ကိုကို

ရွီးခ်န္ - ဘာကို

က်န္းခ်န္ - ကြၽန္ေတာ့္ အနားက ထြက္သြားဖို႔ အခ်ိန္၃ ရက္ က်န္ေသးတယ္။

ရွီးခ်န္ - အားခ်န္!

က်န္းခ်န္ - ကိုကို႔ ကို ခ်စ္ရတာ ပင္ပန္းတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပင္ပန္းလို႔ ဆိုၿပီး ကြၽန္ေတာ့္ သေဘာနဲ႔ ကိုကို႔ ကို လက္လႊတ္လိုက္မယ္လို႔ မထင္ပါနဲ႔။  ကြၽန္ေတာ္ဘက္က စခ်စ္တာမို႔ ဒီအခ်စ္ကို ကြၽန္ေတာ္ ကိုယ္တိုင္ မဖ်က္ဆီးခ်င္ဘူး။