The One That Got Away [ Z & U ]/ { Completed }

❄️28❄️ [ Z ]

ရွီးခ်န္ - အားခ်န္ ၿငိမ္ၿငိမ္ထိုင္ေနေလ

က်န္းခ်န္ - အင့္ဟင္း တစ္လႀကီးေတာင္ ခြဲရမွာမို႔ အလြမ္းေျဖေနတာ

ရွီးခ်န္ ရဲ့ ခါးကို ဖက္ကာ သြားေလရာ လိုက္ေနသူေလးေၾကာင့္ ဟင္းခ်က္ရတာ မလြတ္လပ္။

ရွီးခ်န္ - အဲ့လို ဖက္ထားေတာ့ ကိုကို က ဘယ္လို ဟင္းခ်က္ရေတာ့မွာလဲ။

က်န္းခ်န္ - သိဘူး။ ခ်က္ခ်င္ သလို ခ်က္။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ဖယ္မေပးဘူး။

ရွီးခ်န္ ခါးကို ေနာက္ကေန တင္းက်ပ္စြာ ဖက္လိုက္ေတာ့

ရွီးခ်န္ - ဟား ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ။ က်န္းသခင္ေလး သေဘာအတိုင္းပါပဲ။

ေျပာမရတဲ့ ေနာက္ဆံုး လႊတ္တာ ထား လိုက္ေတာ့သည္။ ဆက္ေျပာရင္ စိတ္ေကာက္ သြားမွာ စိုးလို႔...

ဟင္း ၇မ်ိဳးေလာက္ကို တစ္ေယာက္တည္း ျပာပန္းခတ္ေအာက္ ခ်က္ၿပီးတဲ့ ေနာက္မွာေတာ့ နဖူးစပ္က ေခြၽးေလးေတြကို တစ္ရႉးနဲ႔ သုတ္ေပးလာတယ္

က်န္းခ်န္ - အားခ်န္ ရဲ့ ကိုကို ပင္ပန္းသြားၿပီ။

ရွီးခ်န္ - အားခ်န္ အတြက္ပဲ မပင္ပန္းပါဘူး။

က်န္းခ်န္ - ဟင္းရနံ႔ေတြက ေမႊးေနတာပဲ။ ဗိုက္ေတာင္ ဆာလာၿပီ။

ရွီးခ်န္ - ဗိုက္ဆာရင္ စားေစဗ်ာ။

က်န္းခ်န္ - စားမွာ စားမွာ စိတ္ခ်!

ႏွစ္ေယာက္လံုး ထမင္းစားပြဲခံု မွာ ထိုင္ကာ ထမင္းစစားၾကေတာ့သည္။ လန္ရွီးခ်န္ ကေတာ့ သူ႔ဟာေလး အတြက္ ဂဏန္းအသားႏႊာေပးေလရဲ့

က်န္းခ်န္ ကလည္း သူစားလိုက္ သူ႔ခ်စ္ခ်စ္ကို ခြံ႔ေကြၽးလိုက္နဲ႔ အဆင္ကို ေျပလို႔

စားေသာက္ၿပီးေနာက္ ႏွစ္ေယာက္အတူတူ သိမ္းဆည္းၿပီး ပန္းကန္ေတြ ေဆးေၾကာၾကသည္။

က်န္းခ်န္ - ကိုကို ပန္းသီးစားခ်င္တယ္။

ရွီးခ်န္ - ၿပီးရင္ ခြဲေကြၽးမယ္။

က်န္းခ်န္ - စေတာ္ဘယ္ရီေလးေရာ စားခ်င္တယ္။

ရွီးခ်န္ - အင္း 

က်န္းခ်န္ - ဟီး ကိုကို က အေကာင္းဆံုး

ရွီးခ်န္ ပန္းကန္ေတြကို စင္ေပၚမွာ အစီအရံ ေသေသခ်ာခ်ာ ေမွာက္လိုက္ၿပီးေနာက္ လက္ကို ေရသုတ္ကာ  အသီးခြဲဖို႔ ျပင္ရေတာ့သည္။