✨អន្លង់ស្នេហ៍ម៉ាហ្វៀ🥀🔞
រាងតូចសំងំយំម្នាក់ឯងក្នុងApartment ធំល្វឹងល្វើយ គេហាក់ដូចគ្មានវិញ្ញាណក្នុងខ្លួនសោះ ក្នុងទ្រូងអួលណែនឈឺពឺតផ្សារ
ដោយសារគិតថាខ្លួនអស់តម្លៃ ទើបJungkook គេលែងខ្វល់ខ្វាយជាមួយ ធុញនិងរបស់ដដែលៗ គ្មានជាតិគ្មានចូវដូចគេហើយ
" ហឹកៗ...បងធុញអូនហើយមែនទេ បានជាបងមិនមកលួងអូន..ហឹកហឹក...អូនឈឺណាស់បងឮទេ " រាងតូចអង្គុយយំក្បែរគ្រែ រាប់ម៉ោងហើយ ខួរក្បាលចេះតែគិតរឿងផ្តេសផ្តាស ខ្លាចJungkookបោះបង់គេចោល ទោះJungkook ធ្លាប់សន្យាមែនតែសម្តី គេនៅតែមិនអាចទុកចិត្តបានដដែល គេយំម្នាក់ឯងរហូតគេងលក់បាត់ទៅ
ភូមិគ្រឹះJeon
" ប្រហែលជាកំពុងឈឺចិត្ត ស្អិតទ្រូងជិតងាប់ហើយ ហាសហា..." Sana ឈរញញឹមក្នុងនាមជាអ្នកឈ្នះ ដែលបានបញ្ឈឺចិត្តTaehyung
" ចុងបញ្ចប់ឯងត្រូវតែជារបស់មីងតែម្នាក់គត់ គ្មានអ្នកណាអាចដណ្ដើមឯង ពីមីងបានទេ " Sana និយាយហើយដើរ មកអង្គុយក្បែរJungkook ហើយសម្លឹងមើល រាងកាយសិុចក្មួយសម្លាញ់របស់ខ្លួន ពេលណា ពេលណាទើបនាងបានរាងកាយនេះជាកម្មសិទ្ធិរបស់នាងតែម្នាក់គត់
"......" Sana សើយអាវរបស់Jungkook ស្ទាបអង្អែល ក្បាលពោះ6កង់របស់Jungkook ពេលនេះ នាងដូចជាមនុស្សរោគចិត្តចឹងដែលហ៊ានលុកលាន់ក្មួយរបស់ខ្លួនបែបនេះ ដែលជារឿងដ៏អាម៉ាស់បំផុត និងគ្មានមីងឯណាស្រលាញ់ក្មួយខ្លួនឯងបង្កើតដែរ
" ឈប់សិន Rin Jungkook គេងនៅផ្ទះមែនទេ..." Jin ឃើញRin ក៏សួរព្រោះគេឃើញឡានJungkook ចតនៅខាងមុខផ្ទះ
" ច៎ា អ្នកប្រុសធំ គាត់គេងនៅបន្ទប់ ខាងលើ
" Rin និយាយរៀបរាប់ទៅJin តាមនាងដឹង
" អេ ចម្លែកម្ល៉េះJungkook គេមិនដែលគេងស្មើរនិងទេ ឬគេឈឺ...នាងទៅណាក៏ទៅចុះ" Jin បញ្ចាRin ហើយក៏ឡើងទៅខាងលើ តម្រង់បន្ទប់របស់ប្អូនប្រុសដោយការងឿងឆ្ងល់
ក្រាក...
ទ្វាត្រូវរបើកដោយដៃរបស់ Jin ព្រោះតែមិនបានចាក់គន្លឹះ ទើបJin អាចបើបាន គេបើកតិចៗ ដោយមិនឮសម្លេងដល់អ្នកខាងក្នុងទេ Jin ឡើងស្រឡាំងកាំងពេលដែលបើកទ្វាទៅឃើញ សកម្មភាពមីងរបស់គេ ដែលកំពុងអោនទៅជិតមាត់
Jungkook គ្រាន់តែឃើញភ្លាមJinក៏ប្រញាប់រត់ទៅទាញមីងគេចេញមុននិងនាងប្រព្រឹត្តិ អំពើរគួរអោយស្អប់ខ្ពើម និងគ្មានភាពជាមនុស្សស្រីក្នុងខ្លួនដូចមីងគេម្នាក់នេះ
" មីងធ្វើ អីមីងឆ្កួតហើយមែនទេ " Jinសម្លុតSana មួយទំហឹងគេខឹងមីងគេឡើងញ័រខ្លួនហើយ
" ឯងចេះដឹងស្អី បន្ទាប់ពីយប់នេះគេជារបស់យើង ឯងចេញទៅ " នាងនៅតែមិនដឹងខុសហើយនៅដេញJin ចេញទៀត
" ឈប់ធ្វើអី ឆ្កួតៗទៀតទៅ មីងជាមនុស្សស្រី ហេតុអ្វីធ្វើបែបនេះ មិនចេះខ្មាសគេទេឬ យ៉ាងមិច បើJungkook ដឹងគេប្រាកដជាស្អប់មីងដល់ឆ្អឹង..." Jin ព្យាយាមពន្យល់មីងរបស់គេ ឈប់ធ្វើអីឆ្គួតៗ ដាក់ក្មួយខ្លួនឯងទៀត
" ឯងមិនយល់...ឯងមិនដែលស្រលាញ់អ្នកណាខ្លាំង..ដូចយើងស្រលាញ់Jungkook ពេលនេះទេ"
" បញ្ឈប់ទៅ ខ្ញុំនិងបំភ្លេចរឿគ្រប់យ៉ាងនៅយប់នេះ ខ្ញុំមិនចង់ឃើញមីងនិងJungkook មើលមុខគ្នាមិនចំដែល " Jin ដើរទៅជិតSana ហើយគេសុខចិត្ត មិនប្រាប់Jungkookអីទាំងអស់
" ហឹស..." នាងដើរបុកJinមួយទំហឹងចេញក្រៅទាំងខឹងសប្បា
" ហេតុអ្វី ក៏ឯងត្រូវជួបរឿងបែបនេះJungkook " Jin ដើរ មកជិតJungkook ហើយបិទលេវអាវដែលមីងរបស់គេប្រលេះមុននេះ ដើម្បីកុំអោយJungkook ដឹងរឿងយប់នេះ
" សង្ឃឹមថាគ្មានរឿងបែបនេះទៀតចុះ " Jinនិយាយហើយក៏ដើរចេញ ពីបន្ទប់Jungkook បាត់ទៅ
Morning
" Tae ហេតុអ្វីភ្នែកឯងក្រហមបែបនេះ ឯងយំមែនទេ..." Jimin ឃើញTae ភ្នែកក្រហមខុសធម្មតាគេក៏សួរ
" យើងមិនអីទេ..." Taeព្យាយមមិនប្រាប់Jimin ខ្លាចគេបារម្ភខ្លាំង គេដឹងថាមិត្តគេម្នាក់នេះឆ្នាស់ ប្រាកដជាទៅរករឿងJungkookមិនខានទេ
" ឯងកំុកុហកយើង យើងស្គាល់ឯងរាប់ឆ្នាំហើយ រឿងអីគ្រាន់តែឯងយំយើងមើលមិនដឹងឬ មើលមុខយើងហើយឆ្លើយអោយត្រង់ មក " Jimin នៅតែមិនជឿរTae ហើយគេត្រូវតែដឹងអោយបានថាមានរឿងអី
" ហឹក...." ទឹកភ្នែកTaeមួយដំណក់ក៏ស្រក់ចុះគេប្រញាប់យកដៃវាសចេញកុំអោយ មានអ្នកឃើញ ឃើញតែJimin ម្នាក់គត់
" ឯងយំហ្ហេស Tae ប្រាប់យើងមកឬJungkook ធ្វើអីឯង ឆាប់ប្រាប់មក" Jimin ចាប់អង្រួនស្មាTae ព្រោះគេចង់ដឹងខ្លាំងណាស់
" យប់ មិញគេមិនមកផ្ទះទេ..." Taeនិយាយទាំងអួលដើមកព្យាយាមទប់ទឹកភ្នែក ដែលបម្រុងហូរមកវាពិតជាពិបាកខ្លាំងណាស់ អារម្មណ៍មួយនិង
To be continued....
Thank you for reading🙏❤️
