"🎶×🎵×🎶×🎵×🎶×🎵"
ဘေးမှာချထားတဲ့ဖုန်းက မြည်နေပေမဲ့ မသိတဲ့ နံပါတ်မို့ သူမ မကိုင်ပဲထားရင်း စာအုပ်ကို ဆက်ဖတ်နေသည်။ သို့သော် ဖုန်းသံက ရပ်မသွားပဲ ဆက်တိုက်မြည်နေသည့်အပြင် တစ်ဖက်က မကိုင်မချင်း ခေါ်မည့်ပုံဖြစ်တာကြောင့် ဖုန်းကို ကောက်ကိုင်လိုက်၏။
"ဟယ်လို"
"နွေအလင်္ကာဦး လား"
တစ်ဖက်က မိန်းကလေးသံမို့ ပြန်မဖြေသေးပဲ ဘယ်သူပါလိမ့်ဟု တွေးနေမိသည်။
"ဟုတ်ကဲ့...ဘယ်သူပါလဲ"
"တို့ မုန်းပန်းဝေ ပါ"
"မုန်းပန်းဝေ..?"
နာမည်က ကြားဖူးသလိုရှိနေပြီး ဘယ်သူမှန်း စဉ်းစားလို့မရ..။
"ရှိန်းဆက်ထင်နဲ့ လက်ထပ်မဲ့သူပါ"
"ဪ....."
"တို့ မင်းနဲ့တွေ့လို့ရမလား"
"ဘာကိစ္စရှိလို့လဲရှင့်.."
"တို့မှာ မင်းကိုပြောစရာစကားတွေရှိတယ် အဆင်ပြေတယ်ဆို မင်းအမြဲထိုင်နေကျ ကော်ဖီဆိုင်ကို အခု ထွက်ခဲ့ပေးမလား တို့ အဲ့ဒီမှာစောင့်နေမယ်"
အသံက တိကျပြတ်သားလှသည်။ ပြောနေသည့် စကားလုံးများက နည်းနည်းမှ တုံ့ဆိုင်းခြင်းမရှိ..။
"ဟုတ်ကဲ့...ရပါတယ်"
"Ok..တို့စောင့်နေမယ်"
တစ်ဖက်က ဖုန်းချသွားပေမဲ့ သူမ ဖုန်းကို ကိုင်ကာငိုင်နေမိသည်။ ထိုအမျိုးသမီး သူ့ကိုယ်သူ သုံးနှုန်းသွားတာက သူနဲ့လက်ထပ်မဲ့သူတဲ့...။ ဒီတစ်ယောက်ကရော သူမကို ဘာတွေများ ပြောဦးမှာလဲ...။ အကြာကြီးထိုင်ပြီး စဉ်းစားနေလို့ မဖြစ်တာမို့ သူမ အဝတ်လဲရန် အခန်းထဲ ဝင်ခဲ့လိုက်သည်။ တွေ့ကြည့်ရင်တော့ သိရလိမ့်မည် မဟုတ်လား....။
•••••••••••••••••••••••••••
"ရောက်နေတာ ကြာပြီလား နွေအလင်္ကာဦး"
သူမကို နှုတ်ဆက်လိုက်သံနှင့်အတူ မုန်းက သူမရှေ့လာရပ်သည်။ TV ထဲမှာလိုပင် မုန်းက အရမ်းချောတာပဲဟု သူမ စိတ်ထဲကနေ ချီးကျူးနေမိသည်။ မုန်းက ဒူးဖုံးရုံလောက် စကပ် အဖြူရောင်ကို ခါးပတ်အမည်းရောင်လေးနှင့် တွဲဝတ်ထားပြီး အပေါ်က ကုတ်အင်္ကျီအနီရောင်ကို ထပ်ဝတ်ထားကာ Style ကျလွန်းလှသည်။
VOUS LISEZ
တိတ်တခိုး ချစ်ရသော....❤️
Roman d'amourတစ်နိုင်ငံလုံးမှာသာမက ပြည်ပအထိ ထူးချွန်အောင်မြင်တဲ့ လူငယ်စီးပွားရေးလုပ်ငန်းရှင်တစ်ယောက်၊ အလုပ်ကလွဲပြီး ကျန်တာ စိတ်မဝင်စား၊ အမြဲအေးတိအေးစက်နေတတ်တဲ့ ရှိန်း....❤️ ဂျာနယ်ထဲကတစ်ဆင့် အမှတ်မထင်တွေ့ပြီး ရှိန်းကို စိတ်ဝင်စားသွားတဲ့ သာမန်တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူလေး...
