Villian Deku, İzuku Midoriya yandere senaryo. [2] [anime: boku no hero academia] [karakter reşittir.] [villian deku au.] [uyarılar: potansiyel yandere, şiddet, taciz, kısıtlama ve hapsetme, manipülasyon ve zorlama.] Y/N: lütfen uyarılara dikkat ederek okuyun,kırk yedinci bölüm birinci part, birinci partı okuduğunuzdan emin olun lütfen.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Genç kız tedirginlikle yeşillinin çektiği sandalyeye oturdu. Vücudunda hafiften bir titreme vardı ama bu onu engelleyecek seviyede değildi.
Bu büyük evde kalalı yarım yıldan fazla olmuştu, gerçi zaman algısını çoktan kaybetmişti çünkü evde ne saat ne de takvim vardı. Bazen aklını yitiriyor gibi oluyordu ama yapabileceği tek şey bu büyük evin içinde dolaşmaktı.
"Teşekkür ederim."
Y/n yüzüne ufak bir gülümseme kondurdu konuşurken. Korkusu zamanla azalmıştı, işlere Deku'nun istediği gibi devam ediyordu. Bu sayede daha rahat ve iyiydi. Hayatı boyunca asla böyle itaatkar olacağını düşünmemişti ama hayatta kalmak ve canının yanmaması için bazı şeylerden ödün vermesi gerekiyordu.
Deku ona kibarca teşekkür eden kızın dudağına hafif bir öpücük kondurmuş saçını kulağının arkasına sıkıştırmıştı. Ardından hızlı ve heyecanlı adımlarla Y/n'in karşısına oturmuştu.
"Bugün bu güzel yemekleri senin için yaptım güzel Y/n. Umarım ağız tadına uygundur." Deku dişlerini göstermek sırıtmış ve yemeğe başlamıştı. Önüne servis edilmiş bifteği bıçağıyla sertçe kesmişti. Ama bıçağın tabağa sürterken çıkardığı sesden zevk alıyormuş gibi bu olayı oldukça uzun tutmuştu.
Y/n bu rahatsız edici sesi daha fazla duymak istemediğinden çatalını ve bıçağını sertçe bırakmış ve gürültü çıkmasını sağlamıştı.
Deku kaşlarını şaşkınlıkla kaldırmış ve genç kıza bakmıştı. "Bir sorun mu var? Yoksa beğenmedin mi bi'tanem?" Yüzü endişeli bir hal alırken Y/N tedirgin olmadan edemiyordu.
"Hayır, hayır sadece bugün et yemek istemiyorum. Sadece bu." Y/n ellerini önünde hafifçe sallayarak konuşmuştu. Deku ile kesinlikle sakin bir ortamda kalmak istiyordu.
"Ama senin için kendi ellerimle pişirmiştim." Yeşilli oğlan üzülmüş bir ifadeyle konuşmuştu ama ardından yüzünün sert bir ifadeye bürünmesi çok uzun sürmedi. Y/n bu yüzü kesinlikle görmüştü, hemde hiç iyi bir şekilde değilken.
"Aslına bakarsan sen, kendi ellerimle pişirdim diyince yiyesim geldi." Y/n, yeşilli çocuğa konuşma fırsatı vermeden çatalı ve bıçağı yeniden eline aldı. Deku'nun yüzü eski, güler yüzlü haline döndüğünde Y/n'in önünden tabağı aldı. "Bırakta senin için keseyim güzel Y/n'm."
Genç kız yutkundu ve kafasını salladı. Ama Deku yine bıçağı tabağa sürterek o iğnreç gıcırtıyı yapmaktan çekinmedi. Eti kesmeyi bitirğdinde kollarını masanın üzerinde birleştirdi ve güler yüzüyle Y/n'i izlemeye başladı. Genç kız onun delici bakışlarından hiç rahat olmasa da sesini çıkarmadan zorla eti yutmaya çalıştı.
