Tuweynti Port

1K 19 2
                                    

Ara's POV

Sobrang sakit.

Mas masakit pa sa nararamdaman ko physically e.

Yung nakaupo ka lang sa bench then sila ayun naglalaro without me, without me as their captain.

Hindi ba pwedeng reset na lang ulit from last week's game against NU? Yung pang 23rd score? Hindi ba pwedeng hindi na lang sana sa akin ibinigay ni wafs yung bola? Hindi ba pwedeng sana nanalo na lang kami sa 1st game? Para hindi na umabot sa do or die?

Wala na 2nd game na nila, i mean namen 'dapat' against Admu. Pero wala sila lang naghihirap para ireclaim kung ano yung sa amen.

Napasabunot at napayuko na lang ako. Dahil i feel so hopeless i feel so useless. Sobrang sakit na nakikita kong wala na sa mukha nila yung determination para lumaban at bawiin yung korona na nakuha ng ADMU wvt from us last year.

Naalala ko pa na we made a promise kay Ate Aby na babawiin namen yun. Na gagawin namen yung lahat para makuha ulit yun. Ako pa nga nangunguna nun eh.

"Promise motherf babawiin namen yun. Para sayo. Hinding-hindi ka namen bibiguin."

Pero ako pa ata yung naging dahilan kung bakit matatalo kami ngayong season again against ADMU.

Umayos na ko ng pagkaka-upo at nakita na yung score. Match point na, eto na yun wala na. Talo na. Hindi naman sa wala akong tiwala sa kanila pero alam kong mahirap na walang captain na naglalaro with'em.

Narinig kona lang ang malakas na hiyawan sa arena. Hindi ko na nakita kung sino yung naka last point. Wala na kong pake. All i know is, binigo ko sila, binigo ko si Motherf. Nabigo ko silang lahat.

Tapos na. Wala na kong nagawa.

-----

2weeks later...

"Babe oh!" Abot saken ni Bang ng towel ko.

Oh yess. Siya nga nagaalaga saken simula ng mainjured ako. Kung hindi si mama, siya ang nagaalaga saken lagi.

Hindi na nga niya nabibigyan si mama ng chance para alagaan ako kasi lagi na siyang andito, uuwi lang siya sa kanila kapag mag gagabi na at babalik dito sa amin bago mag10am. Ang effort sobra.

Tinulungan niya na kong isiot yung pants ko. Saka ako tinayo at iniabot ung saklay sa akin.

"Tara na sa kusina. May dala ko dun na lunch para sa inyong lahat."

Nagmamadali akong pumunta ng kusina dahil kanina pa may nagkakarambola sa tyan ko.

"Oh!! Dahan dahan lang. Walang aagaw ng pagkaen."

"Okay po pasensya hehe."

----

"Vicky" narinig kong tawag saken ni mama.

Andito kami ngayon sa sala nanunuod ng tv.

"Po?"

"Tumawag nga pala sila kim kanina. Dadalaw daw sila later." Sabi niya sa akin ng may ngiti sa mga labi saka ibinalik yung tingin sa tv.

Nagsalita ulit si mama. "Ikaw bang, hindi ba nagagalit mama mo? Lagi ka na lang andito. Lagi ka na lan nagdadala ng pagkain for us. You should take a break from doing that. Baka ikaw naman magkasakit niyan." Pagpapatuloy ni mama pero ang mga mata niya ay nasa tv pa rin.

"Ah eh tita ano po kasi--" pakamot ulo ni bang na sumagot.

"You should go home na siguro." This time sa akin nakatingin si mama. Like she's eyeing me na 'pauwiin ko na si bang'. "Ako na muna mag-aalaga kay vicky." Tinignan niya si Bang saka nginitian.

"Oo nga baby, nakakahiya na sayo lagi ka na lang andito at nag-aalaga sa akin hehe. Umuwi ka na muna. Sa isang linggo ka na lang ulit bumalik. Ilan araw ka na rin absent sa class mo dahil sa akin. Kaya please uwi ka na muna at magrest ka."

Hinawakan ko siya sa mukha.

Kitang-kita ko sa mga mata niya ang pagkapuyat. Ang laki na ng eyebags e.

"Tignan mo yang mga mata mo sa salamin oh. Namamaga na sa puyat." Inilapit ko siya sa akin saka niyakap. "Pahinga ka muna okay?" Saka ko siya hinalikan sa noo.

"Sure ka jan babe?" Tanong niya saka hinawakan yung kamay ko na nakahawak sa mga pisngi niya.

Inialis niya iyon saka inilagay sa hita niya saka nilaro laro. Dun lang siya nakatingin the whole time.

Mukang ayaw niya talagang umalis. Pero kailangan niya na eh. Sobrang nakakahiya na sa mama niya. Baka sabihin inaabuso ko si Bang kaya uuwi na siya kahit ayaw niya.

"Sure na sure baby!" Sagot ko. "Soo? Tara na? Hatid na kita." Tinulungan niya na kong tumayo saka iniakbay yung isa kong braso sa balikat niya. Siya ngayon yung naging saklay ko sa kanang braso.

"Una na po ako tita." Pagpapaalam niya kay mama saka nagwave.

"Oh teka sama ko!" Tumayo si mama at pinatay yung tv. Sama kinuha yung isa ko pang saklay.

"Magingat ka sa byahe hija, okay?" Sabi ni mama kay bang. Saka iniabot yung isang saklay sa akin. Kaya inanggal ko na yung kanang braso ko na nakaakbay kay bang.

"Opo tita. Thank you po!" Lumapit siya kay mama saka sila nagbeso.

After nun sa akin naman siya lumapitat niyakap niya ko.

"Inumin mo yung mga gamot mo ah? Wag mong kakalimutan sasapakin kita hahaaha!" Sabi niya with authority, tapang talaga nito parang kaya ako hahaha.

"Sige na bye bye na!" I gave her a smack on her lips saka ko ginulo yung buhok niya. "Ingat!"

At ayun nakasakay na siya sa car niya saka umalis.

"She's really good vicky. Magaling ka talagang pumili. Pero oa siya e, inaaraw araw niya yung pagbyahe mula sa kanila hanggang dito sa pampangga sobrang haba ng byahe, sobrang nakakapagod yun. Kaya dapat sabihan mo talaga siya. Tara na sa loob."

----

Filler guys sorry. Nawawala na naman sa utak ko kung paano ko tatapusin to pero trust me next chapter may patutunguhan na hahaha. Sana.. Hahaha.

Kaya bear w me pls pls?

Comment/Vote pls/ share? Hehe

Unrequited LoveTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon