Mika's POV
Kiefer: pag-iigihan ko pa ang panliligaw sayo Miks, hindi mo lang alam kung gaano ka kahalaga saken. Wala akong pake kung kahit kailan mo ko sagutin, basta di ko ititigil tong panliligaw ko sayo. *then yumuko siya na parang naiiyak*
*itinaas ko ang kanyang mukha at ihinarap saken*
Mika: Look at me.
Hindi ko alam kung ano ang dapat kong sabihin, pero naawa na talaga ko sa kanya halos mag-iisang taon niya na kong nililigawan. Pero wala pa rin pagbabago sa nararamdaman ko for him, hes just a friend for me, i cant give more than that.
Mika: Alam mo naman diba ? Sinabi ko sayo nung una pa lang na hindi ako sigurado, na naguguluhan pa rin ako. *marahan kong sabi sa kanya*
Kiefer: I dont care.. Just let me please ? Let me show my love for you, show how much i care for you. *sabay padabog niyang baba ng iniinom niyang coffee* SORRY :(.
Mika: Okay lang :). Naiintindihan naman kita eh! Sorry din kasi di ko masuklian lahat ng binibigay mong pag-aalaga at pagmamahal sakin. Napakasama kong tao Kiefs sorry talaga.
*he holds my hands, using his thumb he rubs the back of my hand gently*
Kiefer: No its fine with me! As i said na im willing to wait for you. Kahit gaano pa yan katagal Miks maghihintay ako. Mahal na mahal kita.
:)).
*then i squeeze his hands and give him a weak smile*
Kiefer: Tara iuwi na kita sa inyo :)).
Napakabait niya talaga hindi ko alam kung bakit di ko magawang mahulog sa kanya. Hayyyy..
Naguiguilty na ko Amphff.
*hinabol ko siya papuntang parking lot*
___________________
trying hard ako sarreh -___-.. First story ko po kaya sorry kung magulo.
Comment/Vote
