Ara's POV
Argh!
*booog*
"Daks okay ka lang?!"
Awww sakit sa ulo. Magkakabukol pa ata ako.
"Ano ba kasing ginagawa mo? Tumayo ka nga jan!"
Naramdaman ko na lang na may braso na pumalupot sa batok ko saka ako itinayo at inupo sa kama ko.
"Hahaha. Ilang isda nahuli mo daks?" Tinutusok tusok pa yung tagiliran ko.
"Ahhh. Daksss wag nga. Masama pa pakiramdam ko." Pilit ko siyang tinutulak palayo. Pero di ko talaga kaya nanghihina ako.
"Oh? Anong ginagawa mo? Hahaha!" Hawak-hawak niya yung tiyan niya habang humagalakpak sa tawa.
"Mika! Tigil nga!! Please?" Saka ko humiga sa kama at nagtakip ng unan sa mukha.
"Aga-aga pinagtitripan mo ko." Dagdag ko pa.
"Maaga ka jan? 9 pass na po kaya hmph!"
9 pass. 9. Teka.
Wtf?!! May training pa kami eh para sa game sa wed. Oh God.
Kaya napatayo na lang ako bigla at hinahanap-hanap ko yung towel ko para makaligo na. Patay na kay Coach.
"Bakit di mo man lang sinabi or ginising man lang ako Ye?" Tanong ko sa babaeng nakaupo lang sa may study table at nagbabasa ng libro.
"Wala na Vic. Late na tayo sa training." Sagot niya pero di niya inaalis yung mata niya sa binabasa niya.
"Eh dapat ako lang ang late eh. Eh bakit nandito ka rin ha?!"
"Eh ano kasi--"
"Eh ano nga kasi?" Lumapit na ko sa kanya.
"Sinabi ko kay Coach na may sakit ka. Kaya kailangan mo ng may mag-aalaga sayo kaya ayun pinayagan niya na lang ako maiwan at 'bantayan' ka." She air quoted yung 'bantayan'.
"You're so unbelievable Mika! Bakit mo ginawa yun? Di mo ba alam na marami tayong mamimissed ha?" Padabog akong bumalik sa kama ko at pabagsak na umupo. "Pwede mo naman kasing gisingin na lang ak--
