ခေါက်ရိုးကျိုးဆဲ..စာမျက်နှာ( ေခါက္ရိုးက်ိဳးဆဲ..စာမ်က္ႏွာ)[Completed]

စာမျက်နှာ-(၃)|Uni+Zaw|

Unicode

၃|.ခေါက်ရိုးကျိုးဆဲ..စာမျက်နှာ

အပတ်စဉ် စနေနေ့သို့ရောက်ပါက အနီးအနား
ရှိ ရွာများထံ အလှည့်ကျသွားကာ ကြည်သာက
လမ်းမလျှောက်နိုင်တော့သော သက်ကြီးရွယ်အိုများအား ကျန်းမာရေးစစ်ဆေးမှုများ ပြုလုပ်ပေး
တတ်သည်။

သည်ကနေ့ ညောင်နီရွာသို့ အလှည့်ကျ၍ဖိုးထီ
မောင်းပါသော နွားလှည်းကိုစီးကာ သွားရ​၏။ပြန်လျှင်လည်း ဖိုးထီမောင်းသောနွားလှည်းကို
စီးကာ ပြန်လာရ​၏။

ဖိုးထီကပျင်းရိသဖွယ်၊အလွန်ပင် နှေးကန်နေ
သည့် နွားနှစ်ကောင်ထံ နကန်ဖြင့်တို့ကာ
မြည်တွန်တောက်တီးလျက်လည်းရှိပေသည်။

"ဆရာလေး..သူကြီးက ထမင်းစားဖိတ်ထားသေး
တယ်မဟုတ်ကလား"

ဖိုးထီက စကားဆိုမှ ကြည်သာလည်းသတိရ​၏။
လက်မှ ရွှေရောင်လက်ပတ် လေးထောင့်ကျကျ
နာရီထံသို့ကြည့်လျှင် မနက်(၁၁)ချက်တီးပြီးဖြစ်
၍ အနည်းငယ်မျှပင် စွန်းနေချေပြီ။

"ဖိုးထီ..ကျုပ်ကို သူကြီးအိမ်ကိုသာ တန်းပို့ပေး
လှည့်။ဟို..မြို့အုပ်မင်းရော ရှိနေမလားမသိဘူးနော်"

"သူကြီးက မြို့အုပ်မင်းကိုရော ဖိတ်ထားတာ
ဆိုတော့ ရှိနေမှာပေါ့ ဆရာလေးရဲ့။ဘာပြုလို့လဲ..
ဆရာလေးက မြို့အုပ်မင်းကိုကြောက်လို့လား"

"မကြောက်ပေါင်"

ကြည်သာက နှုတ်ခမ်းကလေးအားမဲ့ကာ
တိုတောင်းစွာဆို​၏။မြို့အုပ်မင်းကို ကြောက်၍
မဟုတ်၊မြို့အုပ်မင်းကြောင့် ရင်ခုန်လာမည်ကို
သူက ကြောက်၍ဖြစ်သည်။လှည်းပေါ်၌ ညောင်နီရွာမှ ပေးလိုက်ကြသော ဘူး၊ဖရုံ၊သခွား စသည့်
ခြံထွက် အသီးအနှံများမှာ များပြားနေ​သည်။

"ဖိုးထီ"

"ဟုတ်ကဲ့ဆရာလေး"

ကြည်သာက ဖိုးထီ​၏နွားလှည်းကလေး
သူကြီးမင်း​၏ မဒရတ်အိမ်ရှေ့သို့ရောက်ပါက
လှည်းပေါ်မှ မဆင်းသေးချေ။ဘူး၊ဖရုံ၊သခွား
စသည်များအား ခွဲဝေပေးရန် မှာရပေဦးမည်။
သူကြီးမင်းက စီစဉ်ပေးထား၍ စားရေးသောက်
ရေးလည်း သူက ပူပန်စရာမလိုပေ။သို့နှင့်
ဆေးသွားကုပေးတိုင်း လက်ဆောင်များပြန်ပြန်
ထည့်ပေးလိုက်ကြပါသော အရိုးခံ လူကြီးသူမ
များ၏စေတနာကိုလည်းအသိပြုစွာ၊ကောင်းမှု
ကုသိုလ်များရသွားစေရန် ချို့တဲ့သောအိမ်ထောင်
စုများထံသို့ ကြည်သာကပြန်ခွဲဝေပေးတတ်​သည်။