စာမျက်နှာ-(၅)|Uni+Zaw|

2.8K 252 10
                                        

Unicode

|.ခေါက်ရိုးကျိုးဆဲ..စာမျက်နှာ

"ဖိုးထီရေ..ကြက်ခြေထောက်တွေနူလာရင်
အိုးထဲက ဆယ်လို့ရပြီနော်"

အိမ်ရှေ့ဘက်မှထွက်လာသော ကြည်သာ​၏
စကားသံကြောင့် ဖိုးထီခမျာ ကြောင်အမ်းအမ်း
ဖြစ်လို့ရှာ​၏။

ကြက်ခြေထောက်တွေ နူလာရင်..ဟုတ်သလား။
ဆရာလေးဟာ တစ်ခါတလေ သည်လိုပင်လွဲနေ
တတ်သေးသည်။

ယခုလည်း "နူးလာရင်"ဟုပြောရမည့်အစား
"နူလာရင်"ဟု​ ပြောချလာတော့ ဖိုးထီ,မရယ်ဘဲ
လည်းမနေနိုင်ပေါင်။

"ဗျို့ဆရာလေး..ကြက်ခြေထောက်တွေနူးလာရင်
လို့ပြောရတယ်ဗျ။

ဘယ့်နှယ်..နူလာရင်တဲ့လား၊နူလာရင်တော့ ဘယ်သူမှ စားမှာမဟုတ်ဘူးလေ ဆရာလေးရဲ့.. ဟဲဟဲ"

ဖိုးထီက တဟဲဟဲရယ်လျက် အိုးထဲမှ ကြက်ခြေထောက်နူးနူးကလေးများကိုပင် ဆယ်ယူနေသည်။
ကြည်သာသိသည်။ဖိုးထီက ထိုအကြောင်းနှင့်
ပတ်သက်ကာ စနောက်လာပေဦးမည်။

ကြည်သာက စာအုပ်​၏ဖက်လက်စ စာမျက်နှာ
ကိုပင် ခေါက်ချိုးလိုက်လျက် ဖိုးထီထံအသံလှမ်းပေး​၏။

"ဖိုးထီ"

"ခင်ဗျာ"

"ဒီအကြောင်းကို..မင့် မြို့အုပ်မင်းဆီ ပြန်ပြောဖို့
လည်းမမေ့နဲ့၊ကြားသလား"

"ဟဲဟဲ ဆရာလေးကလည်း.."ဆိုကာ ဖိုးထီက
တဟဲဟဲ ဆက်ရယ်နေတော့​သည်။

တစ်ခါကလည်း အိမ်ထွက်ငှက်ပျောချဉ်သီး
သေးသေးတိုတိုကလေးများအား-
"ငှက်ပျောတိုသီး"ဟုပင် ကြည်သာက မှားပြော
ဖူးသေးသည်။

ဤသည်ကိုပင် မြို့အုပ်မင်းနှင့်တွေ့ပါက ဖိုးထီ
က ဖောက်သည်ပင်ချခဲ့သေး၍ သန့်မောင်ဆီမှ ယမန်နေ့ကအထိ အစအနောက်ခံနေရတုန်း
ဖြစ်သည်။သန့်မောင်က ချစ်ရေးဆိုပြီးချိန်မှ
စကာ ဖိုးထီနှင့်ပင် ရင်းနှီးစေ၍ လူလည်ကျကာ
ကြည်သာ သည်ကနေ့ ဘာလုပ်တတ်သလဲ၊
ကြည်သာ သည်ကနေ့ ထမင်းကိုကုန်အောင်စား
သလား စသည်စသည်အမေးများနှင့်သန့်မောင်
က စကားနှိုက်တတ်​သည်။

ခေါက်ရိုးကျိုးဆဲ..စာမျက်နှာ( ေခါက္ရိုးက်ိဳးဆဲ..စာမ်က္ႏွာ)[Completed]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora