စာမျက်နှာ-(၁၄)|Uni+Zaw|

1.1K 134 4
                                    

Unicode

၁၄|.ခေါက်ရိုးကျိုးဆဲ..စာမျက်နှာ

​ဆောင်းလေပြည်များဆော်သွေးနေကြပါလျှင်
သန့်မောင်ဆီမှ သက်ပြင်းချသံများက တီးတိုးစွာ
ခပ်ဖွဖွထွက်လို့လာနေသည်။

ကြည်သာ့ထံ တယ်လီဖုန်းဖြင့်ဆက်သွယ်လျှင် အသံကလေးကြားရပါသော်လည်း သန့်မောင်​၏အလွမ်းများက မပြေနိုင်ချေ။

ရန်ဂွန်း(Ranngoon)သို့ရောက်ပြီး သုံးရက်မျှ
ကြာလျှင် ယခုသန့်မောင်မှာ လွမ်းဖျားလွမ်းနာပင်
ဖြစ်နေသည်ကို ကြည်သာကမသိရှာသေးပေ။
သိစေရန်လည်း သန့်မောင်က ပြောပြမည်လည်း
မဟုတ်။ကြည်သာ့ထံ စိုးရိမ်ပူပန်ရခြင်းများအား သူကမည်သို့ ပေးရက်နိုင်ပါမည်နည်း။

"ဆရာ..ကျုပ်ဝင်လာမယ်နော်"

ငွေမောင်က အခန်းတံခါးသို့ခေါက်လျက်၊အသံ
ပြုကာဝင်လာ​၏။ငွေမောင်​၏မျက်နှာမှာ ပြုံးပြုံးကြီးဖြစ်နေလျှင် သန့်မောင်က မျက်မှောင်ကုတ်
ကာ ကြည့်နေ​သည်။

"ဘာပြုလို့ ပြုံးနေတာလဲငွေမောင်"

"ဒီမှာလေဆရာရဲ့၊ဆရာနေကောင်းသွားအောင်လို့
ကျုပ် ဒါလေးလာပေးတာဗျ"

"ဟမ်..ကြည်သာ့ဓာတ်ပုံ၊ဒါက ဘယ်လိုဖြစ်ပြီး.."

ငွေမောင်​၏လက်ထဲရှိ အဖြူအမည်းဓာတ်ပုံကတ်
ကလေးကိုပင် သန့်မောင်အလျင်လိုစွာ ယူကြည့်မိလိုက်သည်။အနည်းငယ် ဟောင်းနွမ်းစပြုနေသော
ကြည်သာ​၏ဓာတ်ပုံကလေးမှာ ယမန်နှစ်ကာလများကသာ ဖြစ်မည့်ပုံပေါ်နေသည်ကို သန့်မောင်
တို့က အရှင်းနားလည်လိုက်ကြသည်။

ဓာတ်ပုံပါရုပ်ပုံကလေးမှာ ဂန္ဓမာပန်းအဝါကလေးများအားပိုက်ထားသည့် ကြည်သာ,သာပင်ဖြစ်
​၏။အဘယ်ကြောင့် အဖြူအမဲဓာတ်ပုံကိုကြည့်၍
ဂန္ဓမာအဝါဟုပင် သန့်မောင်ကဆိုနိုင်နေသည်လဲ။
အကြောင်းပြချက်မှာကား သန့်မောင်မှတ်မိနေခဲ့
ခြင်းသာဖြစ်ပေမည်။

"ငွေမောင်..ဒါ ကြည်သာ့ကို စစတွေ့ခဲ့ရတုန်းက
ပုံပဲ။ဘိလပ်မှာ ပထမဆုံးတွေ့ခဲ့ကြတာလေ။
ဒီပုံလေးရဖို့ ကျုပ်အတော်လေးကို ကြိုးစားလိုက်
ရတယ်"

ခေါက်ရိုးကျိုးဆဲ..စာမျက်နှာ( ေခါက္ရိုးက်ိဳးဆဲ..စာမ်က္ႏွာ)[Completed]حيث تعيش القصص. اكتشف الآن