SİYAHIN GÖLGESİ (TAMAMLANDI❣️)

"43"

İçimde bir şey kanıyor

Keskin bir vedanın yarası sızlıyor...

***

Bir şarkı ancak beni bu kadar iyi anlatabilir :)

Nasılsınız?

Ben bildiğiniz üzere covid-19 oldum. Allah beni almasın. 2 yıl kaç gel bugün ol. Neyse üzülmeyeceğim.

Bu da geçer. Neler geçmedi ki... (Depresyon modum açık:)

Umut ediyorum ki güzel bir gün geçirdiğiniz için buradasınız :)

Sizleri seviyorum :=)

Umut dolu okumalar...

***

Tenimde gezinen ıslak dudak darbelerini hissedebiliyordum. Gözlerim açılmak istemezken dudaklarımdan kocaman bir tebessüm vardı. Gözlerim kapalı olsa da ruhum çoktan sevdiğimle uyanmıştı.

'Yok babacığım. Ben her zaman en çok anneni ve seni seveceğim.' dedi. Karnımda gezdirdiği dudaklarına büyük elleri eşlik ediyordu.

'Anneni çok üzme tamam mı? Beni istediğin kadar üzebilirsin.' Kapalı gözlerim usulca açılırken kafasını göbeğime yaklaştırdığı başından dolayı uyandığımı fark edememişti.

'Anneni, eşek baban çok üzdü. Ondan dolayı artık mutlu etme vakti.' kendine yaptığı haksızlığa tepkisiz kalmamak adına ellerimi dağılmış saçlarına götürdüm. İrkilen bedeniyle tebessüm edip,

'Kızım baban saçmalıyor.' dedim. Kafasını göbeğimden kaldırıp gözlerimin içine bakmaya başladı. 'Ne acı çekersem çekeyim beni asla kimsesiz hissettirmedi. Ondan dolayı babanı da üzmek yok. Onu sadece çok seveceğiz kızım.' dedim.

Bedirhan bedenini yükseltip, ' Tıpkı benim sizi çok sevdiğim gibi.' Tebessüm edip uzattığı dudaklarına uzanıp,

'Kesinlikle.' dedikten sonra kısa bir öpücük bırakıp alnıma dudaklarını bastırdı. Gözlerim huzurla kapanırken,

'Nasıl hissediyorsun kendini?' diye sordu. Kapanan gözlerimi hızla açıp,

'Bedirhan.?' Sorar gibi çıkan sesime kaşlarını çatıp,

'Sevgilim yemek yiyelim mi diyecektim.' dedi. Kıstığım gözlerimle bakıp,

'Yalancı.' dedim. Sakalını sıvazlayıp,

'Yavrum beş ay senden ayrıydım. Ve haliyle tadın damağımda kaldığı için canım seni çok istemişti.' dedi. Bütün gecenin izleri dört yanımdayken ona ne kadar yok demek istemesem de,

'Şey.' dedim. Kısık sesimle konuştuktan sonra, 'Ben acıktım biraz.' dedim. Bakışlarım çıplak göbeğime kayarken çenemden tutup,

'Bana bakar mısın?' diye söyledi. Gözlerimi ona kaldırmamla, 'Hala mı utanıyorsun benden?' diye sordu. Aldığım derin nefesle,

'Ben şey.' dedim.

'Sen ne sevgilim?' demesiyle sessiz kalmam üzerine, 'Aşkım karnında bebeğimi taşıyorsun. Neden utanıyorsun ki benden?' diye sordu. Bazı şeyler asla değişmiyordu.

'Haklısın.' desem de hala utangaçlığım devam ediyordu.

'Çok mu açsın?' diye sordu.

'Çok değil. İdare edebilirim.' dedim. Bacaklarımın üzerinde duran pikeyi atıp,