***
Şuraya bir Covid-19 Yazısı yazayım bari :)
Bildiğiniz üzere zor değil çok zor günler geçirdim. Hala geçiriyorum. Yaşamış olduğum rahatsızlık nedeniyle Alerji ilaçlarım fayda etmiyor.
Bazı geceler şiddetli baş ağrısıyla uykumdan uyanıyorum.
Fakat bu hastalığın tek iyi yanı insanın gerçekten de kendini fark edebilmesi olabilir.
Daha önce defalarca kez şans verdiğim insanları geride bırakıp, bana iyi gelen insanları seçtiğim günlerdi.
Sıfırdan değil bu defa +1 ile hayatıma devam ediyorum.
Zor günlerimde hep siz vardınız. Asla ama asla sizleri unutmayacağım.
Ablanız, kardeşiniz, dostunuz, kankiniz olarak hep olacağım.
Yaptığım en iyi şey sizleri tanımak oldu.
Çok ama çok teşekkür ederim.
Şimdi final öncesi son bölümle karşınızdayım :)
Umut dolu okumalar...
***
Üzerimde ki elbiseyi düzelttikten sonra Bedirhan kapımı açıp, inmeme yardım etti. 'Teşekkür ederim sevgilim.'
Ellerim elleri arasındayken kızaran yanaklarıyla tebessüm edip Azize annenin evine doğru ilerlemeye devam ettik. Sıkıca tuttuğum elleriyle kapıya ulaşmamızla, 'Sen geç canım ben akşam Miza ile geleceğim.' dedi.
Zili çaldıktan sonra ona doğru dönüp, 'Nereye gideceksin ki?' açılan kapıyla Sultan abla,
'Hoş geldiniz.' dedi.
'Hoş bulduk abla. Nasılsın?' Bedirhan'ın sorusuyla,
'İyiyim oğlum. Gelin haydi içeri ben şu tepsiyi götüreyim.' dedi.
'Tamam abla.' elinde ki tepsiyle arkasını dönmesiyle bakışlarımı cevap alabilmek adına Bedirhan'a çevirdim.
'Mirza için açacağım restoran ile ilgili görüşmemiz var. Geç kaldım hatta.' Yüzüme düşen saçımı çekmesiyle,
'Dikkat et tamam mı?' aklımda sadece gide tepsi de olan yemeklerdi.
'Ederim. Sen de kendine ve Yasmin'e iyi bak tamam mı?' dudaklarımı kaplayan kocaman tebessümümle,
'Merak etme. Bakacağım.' Yanağına dudaklarımı bastırmamla tebessüm edip,
'Akşam görüşürüz bebeğim.'
Eve doğru bir adım atıp, 'Görüşürüz.' dedikten sonra onu yolculamak için arkamı döndüm. Ellerimle gitmesi için yönlendirirken yanağımdan öpüp, bekleyen araca doğru ilerledi. Onun uzaklaşmasıyla açık olan kapıyı kapatıp eve girdim.
Salondan yükselen seslerle üzerimde ki pardesüyü çıkarıp elimde ki çantamla ilerlemeye başladım. Şevval elinde ki katoloğa bakarken Nalan teyze elinde ki kahveyi içiyordu. Azize anne ellerinin arasında duran şişe ipi takarken Berra elindeki mısırı yiyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SİYAHIN GÖLGESİ (TAMAMLANDI❣️)
Ficção Geral'Evet' dil bunu söylesede yüreğim başıma gelenler için yanıyordu. Neden bunları yaşamak zorunda kalmıştım ki. Ah doğru ya beni büyüten ailenin evletlarını kaybetmemesi için ve sevdiğime zarar gelmemesi için. 'Duydunuz şimdi kıyın şu nikahı' kulakl...
