Affet yanıyorum affet
Hataları affet isyanımı affet
A.A.
***
Umut dolu okumalar...
***
Yana düşen eliyle çenemi avucunun arasına alıp, 'Bir daha kardeşimin adını o ağzına alma.' dedi. Dişlerim dilimi kıstırırken yüzüme inmeyen tokat en sert şekilde kalbime inmişti. Tutuşu sertleşirken kızarmış gözleriyle bir süre daha bakıp, 'Sana zarar vermek istemiyorum. Zorlama beni. Acıtırım.' dedikten sonra çenemde ki elini çekip evden çıkıp gitti.
Çıkmasıyla bir süre şiddetle kapanan kapıya baktım. Titreyen ellerimle akan yaşlarımı silip hızla odaya gittim. Yaşlar yönümü bulanıklaştırıyor, doğru düzgün önümü dahi göremiyordum. Köşede duran valizi hızla çıkarıp içinden kıyafetlerimi çıkardım.
Hiçbir kuvvet beni burada tutamazdı. Hasan amcamı görmeliydim. Bana bu kadar iyilik yapan adama vedamı etmeliydim. Valizden aldığım tişörtü ellerimin arasında tutarken dizlerimin üzerine çöktüm. Kocaman bedeni şimdi toprağın altındaydı. Dudaklarımdan firar eden hıçkırıklarımla saatlerce ağladım. Artık gözlerim yaşlardan dolayı şişerken sabahın ilk ışıkları odaya vurmaya başladı.
Bakışlarım karşımda aydınlanan havada gezindikten sonra yerimden yükselip banyoya ilerledim. Üzerimden çıkan her kıyafetle gözlerimden yaşlar süzülüyordu. Açtığım suyla bedenimi altına bıraktım.
Söylediğini fazlasıyla yapan biriydi o. Yapmıştı da. Bitirmişti kocaman bir aileyi. Zavallı Hasan amcam çok acı çekmiş miydi? Canı yanmış mıydı? Benim yakışıklım. Benim canım. Dudaklarımdan tekrar hıçkırığım kaçarken elimi soğuk fayansa yasladım. Canım hiç olmadığı kadar çok ağrıyordu.
Babamı kaybettiğimden çok daha fazlasını yaşıyordum şimdi. İçim yanıyordu. Bedenimden akan soğuk su bile içimdeki acımı dindirmeye yetmiyordu. Akan her su damlasını sıcak göz yaşlarım takip ediyordu.
Kimse umurumda değildi. Tek düşündüğüm Hasan amcamdı. İnsanın başına her zaman iyi şeyler gelmezdi. Yirmi iki yıllık hayatım boyunca başıma gelen en güzel şeydi o.
Beni o ağacın altından alıp hayatına katmıştı. Ona bir yaşam borcum vardı. Onun içindi ya bir çok şeye göz yummam. Sevmediğim halde oğluyla evlenmeyi düşünmem. Yine onun canı yanmasın diye bu hayatı seçmem. Tüm mücadeleme rağmen onu kaybetmiştim.
Göz yaşlarım tekrar akarken elimi hızlı tutup banyodan çıktım. Yatağın üzerine bıraktığım elbiselere uzanıp, üzerimi giydikten sonra saçlarımı topladım. Adımlarımın hedefi dış kapı olurken açtığım havada matem vardı.
İstanbul bile onun için yağmur damlalarını akıtırken kapıyı kapatıp, bedenimi dışarı attım. Karşıma çıkan koruma ile elimi kaldırıp, 'Sakın engel olma' dedim. Attığı adım olduğu yerde dururken arkadan gelen Salih,
'Bir şey mi oldu?' diye sordu. Bakışlarımı kaldırıp,
'Beni Azize teyzenin evine götürün.' dedim. Telefonu cebinden çıkarıp,
'Bedirhan beye sormam gerekiyor.' dedi.
'Allah sizi de onu da kahretsin.' dedikten sonra arkama bakmadan ilerlemeye başladım. Herhangi bir müdahale olmadan sadece arkamdan takip etmeye başladılar.
![](https://img.wattpad.com/cover/238018694-288-k14471.jpg)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SİYAHIN GÖLGESİ (TAMAMLANDI❣️)
Ficción General'Evet' dil bunu söylesede yüreğim başıma gelenler için yanıyordu. Neden bunları yaşamak zorunda kalmıştım ki. Ah doğru ya beni büyüten ailenin evletlarını kaybetmemesi için ve sevdiğime zarar gelmemesi için. 'Duydunuz şimdi kıyın şu nikahı' kulakl...