'Evet' dil bunu söylesede yüreğim başıma gelenler için yanıyordu. Neden bunları yaşamak zorunda kalmıştım ki. Ah doğru ya beni büyüten ailenin evletlarını kaybetmemesi için ve sevdiğime zarar gelmemesi için.
'Duydunuz şimdi kıyın şu nikahı' kulakl...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kanlı bir sevdayı çoğullaştırır
Karanlık kirpikleri
A.İ.
16.05.2021
***
Umut dolu okumalar...
***
Saçlarımda ki baskı git gide artarken alnımdan akan ter damlası usulca saçlarıma dağılıyordu. Diğer ter damlasını silen sert ellerle bedenimi biraz daha yatakta yaydım. Bir kaç dakika sonra sert ellerin aynı şekilde saçlarımı okşamasıyla gözlerimi kırpıştırdım.
'Kalk güzel kızım' kulaklarıma ulaşan kadının şefkat dolu sesi ile önce tebessümle dudaklarım kaplandı. Daha sonra mutlulukla araladığım gözlerimle yeşil gözlerini gözlerime diken Hülya teyzeye bakıp,
'Günaydın' dedikten sonra yana doğru yatıp gözlerimi kapattım.
'Ne günaydını kuzum. Öğlen oldu' dedi. Gözlerimin tek bir tanesini açıp,
'Saat kaç ki' diye sordum.
'Ona geliyor kızım. Daha Yusuf'ta kalkmadı' açtığım gözlerimle, hafif esneyip etrafıma bakındığım da her şey aynıydı. Biraz daha sağa kayınca bakışlarım, siyah ince askılı nişan elbisem bakış açıma girmesiyle unuttuğum detay aklıma geldi. Gözlerimi kocaman açılıp bana tebessümle bakan kadına,
'Nişan. Ay Hülya teyze nişanım var bugün benim. Yeni mi uyandırıyorsun' diye söylenerek hızlıca çıktığım yataktan,
'Yarım saattir uyanmıyorsun kızım, benim ne suçum var' diye söylenen kadınla olduğum yerde durup ona doğru döndüm. Yeşil cenneti vadeden gözlerine bakıp,
'Sen kırıldın mı bana' diye söyleyip yanına yaklaşıp pamuktan yumuşak yanaklarını parmaklarımın arasında kıstırdım.
'Sana ne küsecem ben deli kız' derken kıvrılan dudaklarıyla iyice kısılan gözlerinden öptüm.
'Bana küsme zaten yoksa çok üzülürüm' dememle ellerini yanaklarıma koyup,
'Sen benim en güzel emanetimsin sana nasıl küserim ki ben' demesiyle kollarımı bedenine sardım. Şu hayatta belki de en çok değer verdiğim, en çok bana değer veren insanlar arasındaydı. Çocukluğumdan beridir bana bıkmadan tüm nazımı çekerek bakan kadın benim en büyük dayanağımdı şu kimsesiz hayatımda.
'Sende benim biricik tombul yanak zeytin gözlümsün' söylediğim kelimelerle kıkırtan hallini tebessümle bir süre izledim. Gözlerimde ki binlerce teşekkürümü ona ettim. O olmasaydı belki herşey çok daha kötü olurdu. Daha dayınılmaz, daha katlanılmaz. Dolan Gözleri söyleyemediğim her kelimeyi bir bir anlarken,
