Topraklarına ait olan güç, onu reddediyordu. Bir başkası için ne denli kolay olsa da bitkiler hiçbir zaman Leora'nın tarafını seçmemişti.
Yine bitki bilimine çalıştığı bir gün, Yönetici Toprakları'ndan düşen kaya parçaları altındaki zemini salladı...
Enkyros evrenine göz atmak için instagram kullanıcı adı: @ meld.aea
ꕥ
ENKYROS SERİSİ 1.KİTAP
Beşinci Bölüm
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ꕥ
Yol boyunca zemini tekmeleye tekmeleye ilerleyen Leora kendi kendine söyleniyor ve somurtuyordu. Ağzını bir kez bozdu mu devamını getirmekte sakınca görmeyip defalarca kez ağzının içinde lanetler gevelese de bir süre sonra bundan utanç duymuştu. Sinirinin tepe noktasından geri yuvarlanırken Kaja'nın dediklerini unutmamak için tekrar tekrar zihninde cümleleri söyleyip duruyordu.
Madem ona her şeyi anlatmayacaktı o zaman ne diye az buçuk şeylerden bahsedip onu merakın eşiğinde tek başına bırakmıştı?
"Lanet Kaja!"
Dudaklarını ısırarak canı acıyıncaya dek dişlerini etine geçirdi.
Bahçelerinin çitini tekmeleyeceği son an aklını toparlayabildi ve eliyle basitçe ittirdi. Çimlerin arasındaki, evlerinin kapısına yol gösteren taş zeminde yürürken yarısında Gienah kapıyı ona açarak Leora'yı sessizce içeri aldı.
Yemek kokularının arasından geçerek doğruca odasına yöneldiğinde annesi ve babası derin bir tartışma üzerinde seslerini yükselttiğinden dikkatlerini çekmedi. Elindeki kabı ve kitabı dolabının üstüne bıraktı.
Kız kardeşi peşinden gelerek kapatmadığı oda kapısını artlarından örttü.
"Her şeyi sana soracağım ve senin de cevap vereceğin o an işte geldi."
Sinirlerinin ne kadar bozuk olduğundan bahsedip onu ve sorularını daha sonraya ertelemeyi teklif edecekken vazgeçti. Gienah'ın bütün gün meraktan öldüğünden emindi.
Odasının perdesini hışımla çekti ve açık camını örterek dışardan görünmelerini önledi. Yatağına geçmeden önce bir mum yaktığında ilk gördüğü şey kardeşinin suratına bakan sorgular ifadesiydi.
"Sana gökten bir şeylerin düştüğünden bahsetmiştim." Annesi ile babasının verdiği can sıkıcı tepkiyi hatırlayınca gözlerini yumdu. "O gün gözlerimin önünde Yönetici Toprakları'ndan bir peri de düştü."
Gienah kahrolmuş bir ifade ile elini ağzına örterek, "Ne acı!" diye fısıldadı.
"Öldüğünden emindim ancak onu bulduğumda birkaç yara ve omuz çıkığından başka hiçbir sıkıntısı yoktu." Hemen öncesinde zihnini kurcalayan şey, adamın parçalanmış bedeni ile karşılaşacağı düşüncelerinin onu kaygılandırdığıydı.
"Ölmemiş olması bir mucize. Bunu nasıl açıklayabilirler bilmiyorum ama kesinlikle ölmüş olması gerekirdi." Gienah da ablasının bitkilere sözünü geçirip, adamı ağaç dallarının arasında tutmasını sağlayarak düşmesini durduramayacağını biliyordu.
