Topraklarına ait olan güç, onu reddediyordu. Bir başkası için ne denli kolay olsa da bitkiler hiçbir zaman Leora'nın tarafını seçmemişti.
Yine bitki bilimine çalıştığı bir gün, Yönetici Toprakları'ndan düşen kaya parçaları altındaki zemini salladı...
Kitaba dahil olan Orthron Toprakları'nın varisi Raven için bir reel hazırladım. Onu görmek isterseniz kitabın instagram sayfasından bulabilirsiniz!
Kullanıcı adı: @ meld.aea
ꕥ
ENKYROS SERİSİ 1.KİTAP
Onuncu Bölüm
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ꕥ
Bir anda Leora'nın aklına o kadar çok düşünce saldırıverdi ki hangi birinde karar kılıp ona odaklanması gerektiğini bilemedi. Sakin olmaktan epey uzakken düşünce yumağının arasından bir tanesini seçip ona kafa yormak o an için imkansızdı.
Zihninin yanı sıra bedenindeki değişim de ani gelişti. Kalbi göğüs kafesinin içinde her atışında sanki kemiklerine kadar uzanıyor, boynundaki şah damarları teninde ritim tutuyordu.
Ateşin tekrar yakılmasının ardından gölgeler gösterisini bitirmemiş, havada asılı kalmaya devam ediyordu. Odunları asıl yangına veren karaltı yumağının izlerini takip edemiyordu çünkü önünde görebildiği tek şey karmaşaydı. Birbirlerinin içine girip çıkan, kovalamaca oynayan ve altlı üstlü zıplamalar yapan gölgeler çıldırmıştı.
Leora'ya zaman o kadar yavaş akmıştı ki bunların hepsi bir göz kapayışı kadar sürmesine rağmen şenlikten eğlence nidalarının başlaması ona sanki daha uzun bir süre gibi gelmişti.
Arkadaşının onu duyamayacağının farkında olmasına rağmen, "Bunu kim yaptı?" diye sordu. Kulakları ortamın çığlıkları ile tırmalanıyordu.
Maia kendi çığlığının arasında onu duyamadı. O sırada kollarını gökyüzüne kaldırmış, alkış tutuyordu.
Fazla bir şey düşünemediğinden tek sorusunu evirip çevirirken buldu kendini. "Kimin işi bu?"
Dikkati karşısındaki manzaradan ayrılmıyordu. İçlerinden üçü ayrılacak ve sahibine geri dönecek diye gözlerini kırpmak bile istemiyordu.
"Bir şey mi dedin?"
Leora yutkunduktan hemen sonra dudaklarını araladı. "Kimin gölgeleri bunu yapabiliyor?"
Silik bir görüntü diğer düşüncelerine omuz atarak ön plana çıktı. Günler öncesi yaşanmış olmasına rağmen zihninin bu denli gerilerinde kalmasının tek açıklaması anın unutulmaya zorlanmış olmasıydı.
"Ateşi kimin yaktığını mı soruyorsun?"
Karmaşa dağılmaya başladı. Her bir gölge ve silik silüet, ateşin oralardan uzaklaşarak ormana dağıldı. Belli ki sahiplerine geri dönüyorlardı fakat yine de Leora, istediği şeyi yakalayamayacak diye aniden panik oluverdi
