Topraklarına ait olan güç, onu reddediyordu. Bir başkası için ne denli kolay olsa da bitkiler hiçbir zaman Leora'nın tarafını seçmemişti.
Yine bitki bilimine çalıştığı bir gün, Yönetici Toprakları'ndan düşen kaya parçaları altındaki zemini salladı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ꕥ
Endişelenmesini gerektirecek bir durumun ortada olmaması gerekiyordu çünkü Kaja onlardan biriydi. Genç adam bunu ona defalarca söylemiş, içini rahatlatmıştı.
Üzerindeki üniformaya rağmen onu hâlâ tanımamış olmalılardı, Kaja ile kendisine doğrulttukları silahlarının tek açıklaması başka bir şey olamazdı.
"Yüce Lord aşkına. Bizi korkuttunuz."
Yerden kalkmaya çalıştı. Belli ki Kaja, onların ortada bir hata olduğunu fark etmesini ve geriye adım atmalarını ummuştu. Fakat Kaja'nın önündeki asker üniformasına rağmen genç adamın göğsüne kılıcını yasladı.
"Sakin olur musunuz?" Ses tonu gürleşmişti. İşin şakasını bir yana bıraktığını onaylıyordu. "Üzerimdekileri görmüyor musunuz? Ben mevki üç kademesinden Kaja Welthan. Kıdemimden arkadaşlarım Fenrik Anns, Throy Ghang, Rubrik Joy ve Kenri Banth."
Hiç kimse ağzını açmadı.
"Beni tanımıyor olsanız bile mevki üçtekiler tanıyacaktır. Başım, mevki ikiden Zahn Tons ile görüşmeyi talep ediyorum. Beni tanıyacak."
Kılıç Kaja'nın göğsünün tam orta hizasından yükselerek genç adamın iki kaşı ortasına tutuldu. "Kaçakların sözü burada değersizdir. Ayağa kalk. Önce sen, sonra da yanındaki."
"Gerçekten de birer kaçak olduğumuza inanıyor olamazsınız." İçlerinden kimsenin yüz ifadesi değişmediğinde Kaja bir miktar daha rahatsızlık duymaya başladı. "Sadece başım Sayın Tons ile görüşmeme izin verin."
Silahın ucunun, askerin yönlendirmesi ile kendine uzandığında içi korkuyla kesildi Leora. Kaja ayağa kalkmayacaksa da kendi kalkacaktı. İlk kalkanın o olması ile sözlerini dinlememişten sayılır mıydı?
"Ayağa kalkıyor musun yoksa arkadaşının üçüncü gözüne isabet ettireyim mi?" Sivri ucun tenine değdiğinde kendini fark edilmeyecek derecede milim hareketler ile geri çekti Leora.
Kaja nihayet adamın dediğini yaptığında kılıcın ucu askerin ayak uçlarını işaret etmeye döndü.
Onlara birer bileklik geçirildi. Leora'nın neredeyse küçük bir domuz kadar ağır olabileceğini düşündüğü bu demir zincirlerin onları zapt etmeye yeterli olması gerekirdi. Buna rağmen belli ki buradaki askerlerin kaçaklara güveni hiç yoktu.
Bir kayış, kelepçelerinin üzerinden bileklerini birbirine yaslayıp, sıkılaştırıldı ve hareket etmelerini iyice önledi.
Üzerleri arandığında Leora tamamen temiz çıktı. Kaja'nın üstünde ise genç kızın haberdar olmadığı ufak bir hançer vardı.
