Topraklarına ait olan güç, onu reddediyordu. Bir başkası için ne denli kolay olsa da bitkiler hiçbir zaman Leora'nın tarafını seçmemişti.
Yine bitki bilimine çalıştığı bir gün, Yönetici Toprakları'ndan düşen kaya parçaları altındaki zemini salladı...
Bu bölüm gerçekten karışık, itiraf ediyorum. Yaratılış kitabında geçen enkyros bilmecelerini sizinle paylaştım. Cümleleri ben tasarladım, size okudukça anlamsız gelebilir fakat herbirinin bir anlamı olduğuna inanın. Bölümün sonuna da koyduğum görseller ise enkyros çizimleri için ilham aldığım eserler. Belki gözünüzde canlandırabilmek için size faydaları olacaktır.
Şimdi iyi okumalar! ☁️
ꕥ
ENKYROS SERİSİ 1.KİTAP
On Yedinci Bölüm
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
𝙻𝚘𝚛𝚍𝙱𝚊𝚕𝚍𝚠𝚢𝚗𝙰𝚌𝚑𝚊𝚝𝚎𝚊
ꕥ
Günlerdir dört adımını anca sığdırabildiği kapalı alanda kaldığından, dışarı çıkıp gün ışığını gördüğü ilk an gözlerinin sızlamasının Leora için bir anlamı yoktu. Bu denli uzun süredir yürümüyor oluşu sebebiyle her adımında kütürdeyen dizleri için de aynı durum geçerliydi.
Mahzenden çıkarıldıkları andan itibaren zihnini boğan tek düşünce varlığını dış dünyadan soyutlamıştı.
Topraklarının lordu, Baldwyn Achatea onları çağırtmıştı.
Öncekine karşın etrafları çevrili olmamasına rağmen iki asker önlerinde, üçü ise arkalarındaydı. Onları yerin dibinden çıkaran onca basamağı çıkardıklarından beri tek kelime etmemişlerdi. Uymaları gereken kurallar yazılı kitaptan olup, ezberledikleri cümleleri Leora ile genç adama kolaylıkla aktarmıştı başlarındaki. Kendinizi kellenizden ayrı bulacağınız bir duruma düşürmeyin,demişti en son olarak.
Tavanı oldukça yüksek olan sarayın dört duvarı dışının aksine beyaza bürülü değildi. Yine aydınlık tonların kullanıldığı koridorlar, ferah bir hava sağlıyordu yapıya.
Boylarının çokça katı olan kapı açıldığında Leora nefesini tuttu. Kaja'nın onları soktuğu duruma lanet etmek istedi. Bu odaya girerek ayakta dikilmekle kalmayacaklardı. Lordları ile konuşacaklar, onlara sorduğu her soruya cevap vermek zorunda kalacaklardı.
Tahtın bulunduğu kabul odası sarayın holünden bile genişken Leora dışarıda olduğunu sandı. Duvarların diplerini bitkiler sarıyorken tavana ulaştıkça dalları iyice seyrekleşiyordu.
Adımlarının arasında karşı duvarlarına kaçamak bir bakış atması ile hissettiği heyecanın zirvesine konması bir oldu. O an omzunu dikleştirmekten kendini alıkoyamadı. Dişlerini sıkmaya başlamışken sanki endişesini bu yolla atıyor, rahatlamasını sağlıyor gibiydi.
"Onları çözebilirsiniz."
Bileklerini sıkıca kavrayan kayıştan kurtulmak, yeniden nefes almak gibiydi. Birkaç kilo ağırlığındaki zincirlerden kurtulmak ise uçmak gibi.
