Topraklarına ait olan güç, onu reddediyordu. Bir başkası için ne denli kolay olsa da bitkiler hiçbir zaman Leora'nın tarafını seçmemişti.
Yine bitki bilimine çalıştığı bir gün, Yönetici Toprakları'ndan düşen kaya parçaları altındaki zemini salladı...
Enkyros evrenine göz atmak için instagram kullanıcı adı: @ meld.aea
ꕥ
ENKYROS SERİSİ 1.KİTAP
Dokuzuncu Bölüm
Bu bölümde kendi uydurduğum bir canavarla tanışacaksınız:Lathavien. Efsanede geçen metni de ben hazırladım.
Serinin ikinci kitabı hakkında spoiler verdiğim bir bölüm oldu. Bu yüzden bölümü dikkatle okumanızı ister ve keyifli okumalar dilerim. 🌟
Eğer tahminleriniz olursa da söylemenizi dilerim. Teşekkürler! 🤍
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ꕥ
"Şu kanatlara bir bak!"
Kaja olması gerektiğinden daha yüksek bir tonda hayretini dile getirirken Leora bakışlarını ona yöneltti. Önündeki açık sayfanın arasına koyacak bir şey bulamadığından ayırmış olduğu kitaplardan birini çekerek koydu.
"Sessiz olmayı denemelisin." Her ne kadar minicik bir dükkanın içine yüzlerce kitap yığılmış olsa da burası bir kütüphaneydi.
Sandalyesinden ayaklanarak masanın karşı ucundaki Kaja'ya uzandı. "Göster bana."
İncelediği kitabın sayfalarının sararmalarına bakacak olurlarsa dükkanda geri kalanlara göre daha uzun zamandır burada olduğunu söyleyebilirlerdi. Kaja'nın parmağının gezindiği sayfa cildinden kopmak üzereydi.
"Bundan daha gösterişli bir canlı olduğunu sanmıyorum." Renklendirilmiş çizim solmaktan neredeyse kağıtla aynı tona varacak olmasına rağmen Kaja hayranlık duyuyordu. "Şu kıvrımlara bir bak. Kim bilir dokusu nasıldır."
En büyük çizimde yüzünü göğe çevirmiş ejderhanın bütün ihtişamının asıl kaynağı olan kanatları iki yana açılmış, adeta gösteriş yapıyordu.
Leora ikisi de görebilsin diye yan tutulan kitap yüzünden boynu ağrıyınca kramp girmesinden korkarak kaslarını ovdu.
"Uzak kalıyorsun." Kaja aniden ayaklanınca ardında bıraktığı hafif esinti Leora'nın öne düşmüş saç tutamlarını havalandırdı.
Masanın etrafında dolaşmadan önce tek eli ile rahatlıkla kaldırabildiği tahta sandalyeyi kolunun altına sıkıştırarak Leora'nın yanına çekti.
"İşte." dedi ve Leora yerine geri oturdu.
Çizimi artık daha düzgün görebildiğinden eminken boynunun ağrısı da unutulmuştu.
Kuşlarınkine benzer kanatlarını süsleyen tüylerinin arasındaki ton değişimleri ustalıkla çizime aktarılmıştı. Kan kırmızısı ve aralarına serpiştirilmiş turuncudan ziyade derinliği asıl olarak kahverengi veriyordu. Başlarının tam tepesindeki tüyler, bedenin geri kalanına kıyasla en açık renk, sarının tonlarındaydı.
