Topraklarına ait olan güç, onu reddediyordu. Bir başkası için ne denli kolay olsa da bitkiler hiçbir zaman Leora'nın tarafını seçmemişti.
Yine bitki bilimine çalıştığı bir gün, Yönetici Toprakları'ndan düşen kaya parçaları altındaki zemini salladı...
Enkyros evrenine göz atmak için instagram kullanıcı adı: @ meld.aea
ꕥ
ENKYROS SERİSİ 1.KİTAP
Yedinci Bölüm
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
ꕥ
Her şey tek solukta gerçekleşmişti.
Bir an için gölgeler kendini ayrıştırıyor, öteki an alevlere bürünüyor ve sonrası ağacın gövdesini sarıyordu.
Bunların hepsi, gölgelerin yalnızca kısa bir an parlayıp kendini ateşe verişi, bir solukta meydana gelmişti. Saniyeyi doldurmayan o ufak tutuşmayı, silüetlerin gövdeye çarptığı ana denk getirmek kabiliyet istiyordu.
Gözbebeklerine yansımış titreyen alevler onu hareketsiz kıldığında Leora kulaklarını tırmalayan bir ses duydu. Kendi çığlığını.
Artık buradaki varlığını gizlemek istemiyor, topraklarındaki bu yabancının yalnız olmadığını bilmesini ve telaşa kapılmasını istiyordu. Onu gördüğünü, yaptıklarına şahit olduğunu bilmesini.
Parmakları avuçlarına kapanmış, saç diplerine kadar ürpermişken gözleri karardı. Kalp atışları tüm vücudunda zonklayarak hissediliyor, tüm kanı damarlarının içinde çılgınca akıyordu. Kaçma dürtüsü zihninde duvarlara vurup ona sinyal veriyor, bu yüzden bir an önce harekete geçebilmesi adına kanlar bacak kaslarına doluşuyordu.
Ciğerlerine çektiği derin solukla şişen göğsü inip hızla kalkmaya devam etti. Artan kalp atışı kaçabilmesi için kaslarına bol oksijen yüklerken nefes alışverişleri gittikçe daha da sıklaşıyordu.
Yabancı ve yönettiği gölgeler Leora'nın bağırışına rağmen hareketsiz kaldı. Bunlara kimin sebep olduğunu hâlâ bilmiyor oluşu canını sıktı. Buna rağmen buradan kaçmalı, alevlerin yutacağı orman için yardımcı olacak birilerine haber vermeliydi.
Tersine dönüp geldiği köye koşacak oldu. Fakat ilk adımından sonra inanılmaz bir şekilde başı dönmeye başladı. Alnı soğuk terin ıslaklığı ile kaplanmış, vücudunun geri kalanı ise yanıyordu.
Bununla birlikte parmak uçları karıncalanmaya başladı. Bedenine çarpmış bu güllenin nereden geldiğini anlayamazken yaşadığı şoka bağlamayacaktı.
Gerisine döndü ve metrelerce uzayan alevlerle karşı karşıya geldi. Silüetin bu sefer ona dönük duruyor olması bir şeye fayda etmedi. Nefret ettiği gölgeler efendisini gizliyor, yüz hatlarına dair hiçbir sır vermiyordu. Leora daha onun bir peri olup olmadığını bile anlayamamıştı.
"Seni lanet-" Ona doğru bir adım attı kendine dur diyemeden. Bedenindeki görünmez yük anında hafifledi. "olası hastalıklı zihniyet."
Arkadan ittirilmişçesine öne doğru sendeledi. Gözleri alevlerin parlaklığına kapılmışken görüşünün keskinliğini kaybetti. Yabancının yüzüne odaklanmıştı, fakat hiçbir şey göremiyordu. Görüntüsü alevlerin etrafını saran ısıyla dans ediyordu.
