BABASININ BEBEĞİ|TAMAMLANDI|

8. Bölüm

11 ArAralık Cumartesi.

İyi okumalar.

.

YAZARDAN. ..

                Ateş yorgun bir gecenin ardından sabaha karşı ancak uyuyabilmişti. Minik Adesa ise mışıl mışıl uyuyordu. Gece babasını uyutmamıştı yine. Şimdi ise karnı tok, altı temiz olduğu için rahatça yatıyordu.

             O sırada dışarda onları izleyen kişi ise bu durumu fırsat bilip arka bahçenin duvarından atlamıştı. Burada bir bebeek olduğunu biliyordu. Ve işini çok iyi yapan biri olduğu için eve bu kadar yaklaşırken hiç zorlanmamıştı. Mutfak kapısını kartla açıp içeri girdi.

              İlk önce etrafı kolaçan edip yavaşça merdivenlere yöneldi. Yavaş ve sessiz adımlarla yukarı çıktı. Ateşin odasının kapısını açık görünce yüzünde sinsi bir gülümseme oluşturmuştu. Odaya girdi ve derin bir nefes alıp verdi.

"İntikam zamanı Ateş Kanlı. "

          Diye mırıldandı ve yatağın yanına ilerleyip yavaşça Adesayı kucağına aldı ve odadan çıktı. Hızla merdivenlerden indi. Tam kapıyi açmış evden çıkacakken Adesa uyanmıştı ve sanki hissetmişte babasına haber vermek istemiş gibi ağlamaya başlamıştı.

                Ateş uyandı ve hemen yanına döndü. Adesayı göremeyince hızla kalktı.  Sesin aşağıdan geldiğini anlayımca.hızla odadan çıkıp aşağıya indi.

               Kapı açıkti ve Adesa yerdeydi. Kucağına aldı. "Kızım. Şşt. Ağlama bebeğim. Baban burda birtanem. Ağlama."dedi.

             Adesa susunca kapıyı kapattı ve salona geçti. Adesayı koltuğa bırakıp telefonu aldı ve Güveni aradı. Güven ilk çalışta açmıştı.

          Ateş sinirle "Güven. Hemen. Eve gel. Ve tüm korumalarıda yanında getir."dedi. Şu an çok öfkeliydi. Kızı. Biricik prensesi az kalsın gidiyordu. Az kalsın can parçasını alıyorlardı ondan.

           Bunları düşünürken Adesanın yanına çökmüştü ve elini öpmüştü. Kapı açılınca ayağa kalktı ve kendine çeki düzen verip arkasındaki 20 adama döndü. "Siz nasıl yapıyorsunuz lan işinizi?!! Evime kadar girip benim kızımı kaçırmaya çalışıyorlar!! Defolun!! Kovuldunuz hepiniz!!" dedi bağırarak korumalar hepsi korkudan titriyorlardı Ateşin karşısında.

              Adesa babasının bağırmasından korkmuştu ve ağlamaya başlamıştı. Güven "Efendim. Bendemi kovuldum?"dedi. Güven yıllardır Ateşin yanındaydı. Ve bazen bir şey söylendiğinde anlasa bile sorgulama gereği duyuyordu. Ateş ona döndü ve "Defol!"dedi tıslayarak.

            Güven titreyen sesiyle "Hemen efendim."dedi ve hızla evden çıktı. Ateş bebeğini kucağına aldı ve "Çok özür dilerim birtanem. Bir daha asla senin yanında kendimi kaybetmicem. Asla. Ben sadece senin yanında yıkarım duvarlarımı çünkü. Sadece sana iyi olurum. Sadece sana gülerim. Sadece seninle mutlu olurum ben. Senden başkasının yanında böyle olmama asla. "dedi.

             Ateş Kanlıyı yanıyanlar bilirlerdi onun bu hallerini. Asla ciddiyetini bozmazdı. Asla başkalarının yanında gülmezdi. Kimse onun ne düşündüğünü bilemezdi. Hayat onu duyarsızlaştırmıştı. Acımasız bir mafyaydı o. Suçlu olanlar Ateş Kanlı ismini duyduklarında saklanacak delik adıyorlardı ancak Ateş Kanlı dan saklanamazdı kimse. Her yerde adamları vardı.

            Mafyalar arasında işkenceleri ve intikamlarıyla nam salsada onu en büyük madfyalardan biri yapan asıl sebep başkaydı.

Ateş Kanlı kimsenin baş edemediği, yanında herkesin diz çöktüğü, herkese korku salan Ejderi öldürmüştü.

           Kimse bunun gerçek olduğunu kabul etmemişlerdi. Ama Ateş Kanlı Ejderi öldürürken çektiği videoyu tüm yer altına yaymıştı. Ve kurallara göre Ehderin tüm malları ve adamları artık Ateş Kanlıya aitti.

              Ama Ateş bir şeyi atlamıştı. Ejderin bir oğlu vardı ve babasının intikamını almak için planları hazırdı.

            Ateş çok büyük bir pusuya düşeceğinden habersiz evindeyken düşmanları planın her bir ayrıntısını düşünerek kuruyorlardı.

           Ama onlarında bilmedikleri bir şey vardı. Ateşinde bilmediği çok buyük bir sır vardı ortada.

Veeeee bölüm sonuuu.

Nasıldı?

Beğendinizmi?

Oy ve yorum atmayı unutmayın.

Görüşmek üzere.