BABASININ BEBEĞİ|TAMAMLANDI|

17. Bölüm

9 Şubat Perşembe.

İyi okumalar.

.

.

                    Eve geldiğimizde Adesa'nın ağlama sesi geliyordu. Hızla salona girdim. Adesa Hatice'nin kucağındaydı ve ağlıyordu. Haticede odada dolanırken onu susturmaya çalışıyordu. "Ne oldu? Neden ağlıyor?" dedim. Hatice "Bilmiyorum. Bir anda ağlamaya başladı. Oyun oynuyorduk. " dedi. Kucağıma aldım ve "Bebeğim. Ağlama. Bak baba geldi." dedim. Susmuştu ve bana bakıyordu. Sonra gülümsedi. Anlaşıldı küçük hanımın derdi. Beni özlemiş.

                 Bende gülümsedim ve "Hmm. Demek sen babayı özledin öyle mi?" dediğimde elini ağzına koyup daha çok gülmüştü. Eğilip Yanaklarından öptüm. Asil "Yeter be. Ver yiğenimi bana." dediğinde ona döndüm ve kaşlarımı çatarak "Sus lan. Alırım ayağımın altına. " dedim. "Hayırdır lan? Senin kızınsa benimde yiğenim." dedi. Tamam. Haklıydı belki ama şu an bebeğim bendeydi. "Şu an bebeğim bende. Kimseye vermiyorum." dedim.

                 Asil Adesaya baktı ve "Prenses seninle kalmak istemiyor gibi." dedi ve gülümsedi. Adesaya baktığımda kollarını Asile uzatıyordu. Bu kaşlarımı daha çok çatmama sebep olurken istemesemde Adesayı Asile verdim.

  
                   Asil Adesayla birlikte koltuğa otururken bende oturdum ve telefonumu çıkarttım. Asil sanki inadıma yapar gibi Adesayı öpüyordu. "Asil!" dedim uyarı dolu bir sesle. "Sanane be. " dedi. Sonra "Görmüyor musun prenses. Ne kadar kıskanç bir adam." dedi. Sabır yaa. Bazen Aref gibi sinir ediyor beni.

.

.

.

Asil Kanlı

                   Adesayla birlikte Adesa'nın odasına çıktım ve Adesa'nın örtüsünü yere serip Adesayıda yere bıraktım. Bende bağdaş kurarak oturdum. Ayaklarını yere vurarak değişik sesler çıkartıyordu. "Hadi gel bakalım amca yiğen oyun oynıyalım. " dedim ve yandaki oyuncak sepetinden bir çıngırak aldım ve  eline verdim. Biraz salladıkten sonra yere atmıştı. "Kız niye yere attın?" dedim. Güldüğünde eğilip gamzelerine birer öpücük kondurdum. O sırada odaya Aref girdi.

                "Ne yapıyorsunuz bakalım burda?"deyince "Sanane lan. Çık git." dedim. Aref "Sus lan. " dedi ve yanımıza oturdu. Adesayı kucağına aldı ve "Bu sıkıcı herif senin canını sıktı değil mi?" deyince kafasına vurdum ve "Bak döverim seni. " dedim. Adesa ağlamaya başlayınca "Al işte ağlaytın kızı. " dedim. "Sus lan ben mi ağlattım. Senin yüzünden. " dedi. Adesayı kucağıma aldım ve ayağa kalktım. "Şştt. Tamam amcacım. Ağlama." dedim. Ama susmuyordu. Ateş sesleri duymuş olacakki odaya gelmişti.

               Adesayı kucağına aldı ve "Yine ağlattınız kızımı lan. İnin aşağıya. " dedi. Adesa susmuştu. Aref "Hanfendiye bak yaa. İki dakkada sattı bizi. Aynı babası. " dedi. Ateş sinirle ona dönünce odafan kaçmıştı. Bende odadan çıktım ve çalışma odama geçtim. Bunlar yüzünden prensesimle.bir türlü vakit geçiremiyoruz ya. Neyse. Kaçırırım ben onu bir ara. Dosyaları önüme alıp incelyerek imzalamaya başladım.

.

.

.

.

2 AY SONRA

              Bugün yorucu ve toplantılarla dolu bir haftadan sonra sonunda tatil yapıyorduk. Bebeğim 4 aylık olmuştu. Ve bu sürede değişen bir şey olmamıştı. Bebeğimin odasına girdiğimde yatağında beşiğin üstündeki oyuncaklara bakıyordu merakla. Bakışları bana dönünce gülümsemişti yine. Beni her gördüğünde ayrı bir parlıyordu gözleri. Gülüşü kocaman oluyordu. Gamzeleri derinleşiyordu. Ve bütün bunlar her seferinde kalbimin teklemesine sebep oluyordu.