Bu hikayede bir adamın kapısına bırakılan bebeğiyle yaşadıkları komik tatlı mutlu hüzünlü hikayesi var.
DİKKAT! !
Şeker hastası olanlar okumasın aşırı tatlılık içerir.
Bugün gezimizin son günüydü. Sabah erkenden kalkmıştık ve giyinmiştik. Adesa' yı da giydirdim ve aşağıya indim. Çok tatlı gülüyordu. Yanaklarını ısırmamak için zor tutuyordum kendimi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Laaaannn!!! Her yerini ısırırım ben senin bee. )
Aref "Adesam. Sen ne kadar tatlı olmuşsun böyle. Yerim kız seni. " deyince Adesa gülüp ayaklarını sallamaya başlamıştı. İyice hareketli oldu. Yere inmek isteyince yere bırakıyorum. Sonra tam odadan çıkacağım ağlayıp peşimden geliyor emekleyerek.
Şimdiden belli. Bu kız büyüyünce tam bir cadı olacaktı.
Olsun. Ben her türlü aşığım kızıma. Ben kızına aşık bir babayım. Onunda ilk aşkı ben olduğum gibi son aşkı da ben olucam. Kimse de değiştiremez bunu. Benim kızım asla ama asla benden gidemez. Her zaman yanımda olacak.
Ölüm bizi ayırıncaya kadar.
.
.
.
( Ve beklenen an gelir....)
.
.
°●° 7 AY SONRA °●°
"Adesa bir tanem dursana amcanın yanında. Bak işlerim var kızım. " dedim ve Adesa'yı tekrar Asil'e verdim. Asil " Amcacım sen beni sevmiyor musun yoksa? Niye durmuyorsun yanımda? Hem hadi gel birlikte oyun oynayalım biz. " dedi.
O Adesa'yı oyalarken bende fırsattan istifade hemen dışarı çıktım. Bugün bebeğimin doğum günüydü. Ve ben ona çok güzel bir hediye almış hatta yapmıştım. Henüz yürümeye başlamadı ama koltuğun kenarına tutunarak ayağa kalkıyor.
Dışarısı soğuk ve karlı'ydı. Ocak ayına yeni girmiştik. Cebimden sigara paketini çıkarttım ve içinden bir sigara alıp dudaklarımın arasına koydum. Sonra çakmağımı çıkarttım ve yaktım.
Sigara dumanını içime çektiğimde ciğerlerimin bu zehirli dumanla ısındığını hissediyordum. Dumanı ağzımdan geri verdim. Ama ciğerlerime sinen zehir kalıcıydı.
Bunu bilsem de bırakamıyordum şu lanet şeyi. Adesa için bırakmam gerekiyordu. Ona benden daha çok zarar verebilir bu şey.
Bunları düşünmeyi bir kenara bırakıp yanıma gelen Güvene döndüm. Güven "Efendim arabanızı hazırlattım. Başka bir emriniz var mı?" dedi. "Yok Güven. Sadece ben gelene kadar Asil' e Adesa konusunda yardımcı ol. " dedim. "Peki efendim. " dedi.
