15. Bölüm

10.6K 477 132
                                    

23 Ocak Pazar.

İyi okumalar.

.

.

              Aref Asesayı aldıktan sonra Adesa ile birlikte dolanırken aynı aanda onunla konuşuyordu. Adesa hala ağlıyordu ama. Aref "Bana bak küçük. Zaten 12 saat uçakta kaldık. Rötar yaptık. İğrenç bir gündü. Birde eve gelip dinlenmeyi düşünürken senin gibi bir yaramaz cadı yüzünden başım şişti. Hemen susmanı rica ediyorum senden." dedi. O sırada Adesa susmuş pür dikkat amcasını izliyordu.

            Benim kucağımda susmamıştı. Ben babası olduğum halde. Bana alıştığı halde. Sonra Adesa bir anda kaşlarını çattı. Ayağa kalkıp kendi kucağıma aldım. Yoksa tekrar ağlicaktı belliydi. Benim kucağoma gelince başını omuzuma koymuş aealiylede tişörtümü tutmuştu. Sanırım ilk kez yabancı birini gördüğü için huysuzlanmış ve korkmuştu. Ve tabi bunda hastalığında etkisi vardı. Çünkü ilk kez bu kadar uzun ağlamıştı.

                Adesa uyuyunca onu odasına bırakıp aşağıya indim. Zaten telsiz yanımdaydı. Ağlarsa duyardım.

             Asil "Anlat artık Ateş. Bu bebek nerden çıktı? Sen neden bu kadar değiştin? Eskiden çalışma  odandan çıkmazdın şimdi şu haline bak. Bu bebek hayatın olmuş gibi. " dedi. Harika bir tespitti. Adesa benim hayatımdı. Karanlık dünyamın merkezindeki beyazdı. Onu bu dünyadan uzak tutmam gerekiyordu ve ben bunu nasıl yapacağımı hala bilemiyordum.

           Bunları şimdilik düşünmeyi bırakıp Asile döndüm ve "Adesa. Benim kızım. " dediğimde ikiside şokla "Ne?!" derken sinirle "Susun lan! Zaten zor uyuttum çocuğu. " dedim.

         Aref "Nasıl? Ne demek senin kızın? Ateş senin kızın mı var? Bu bebek senin mi? Ne zaman lan? Bizim niye yeni haberimiz oluyor?" dedi. "Bir dur lan! Anlatıcaz heralde. " dedim. O susup arkasına  yaslanırken bende arkama yaslanıp kollarımı önümde birleştirdim.

             "İki hafta önce annesi kapıya bıraktı. Bir aylık. Hatta yarın ya da ondan sonraki gün iki aylık olacak. Benimde kapıma bırakılana kadar hiçbir şeyden haberim yoktu." dedim. Aref güldü ve "Haberin yoktur zaten. Eminim."dedi. Yanımdaki yastığı sertçe kafasına fırlattım ve "Cıvıma lan it!" dedim. Asil "Peki bu bebeğe bakıcakmısın cidden Ateş? " deyince kaşlarımı çattım ve "Ne demek bu Asil? O benim kızım. Onun yeri benim yanım." dedim. Asil "Ateş. Niliyorum senin kızın olduğunu ama nasıl bir hayatımız olduğunu anlatmama gerek yok sanırım. Bu çocuk bizimle büyürse canı her an tehlikede olucak. Hem kendimizi jem onu hemde bize verilen emanetleri nasıl koricaz?" dedi.

             Serin bir nefes aldım ve "Ne yapiyim Asil? Annesi gibi sokağa mı atiyim? Ya da ailemiz olacak o insanların yaptığı gibi yetimhaneye mi veriyim? Asla. Asla yapmicam ben bunu. O benim canımdan bir parça. Senin için söylemesi kolay. Bilmiyorsun çünkü. Babalık ne demek bilmiyorsun Asil. Kızım olduğunu öğrendiğim anda aramızda asla ama asla  kopmicak bir bağ oluştu. Yani bir daha bu konuları sakın ama sakın açma." dedim ve ayağa kalkıp yukarı çıktım.

             Adesa'nın odasına girdim ve beşiğin yanına gittim. Çok güzel uyuyordu. Örtüsüne iyice sardım. Onsuz ne yapardım lan ben? Hiç bırakabilirmiydim onu? Asla yapamazdım. Yapmazdım. O benim canım. Hayatıma anlam veren kişi. Yeniden doğmamı sağlayan melek. Beni değiştiren bir mucize o.

           Fısıldayarak "Söz. Söz veriyorum bırakmicam seni. "dedim. O sırada beşiğsin üstüne düşen iki gölgeyle başımı kaldırdım. Asil ve Arefti. Aref "Amca olduğuma hala inanamıyorum ama bu bebek hayatımıza renk katıcak gibi. Ayrıca banaa bir ortak çıktı. Size karşı tek savaşmam gerekmicek artık. Söz prenses. Amcan hep yanında olucak. Sen benim denizkızımsın bundan sonra." dedi.

              Adesam onlarada iyi gelicek gibiydi. Aref onu çok sevmiş gibiydi zaten. Asil "Sana alışmam zor olucak ama yinede iyiki gelmişsin be. Bende hep senin yanındayım." dedi. Asil biraz zorlanıcak gibiydi. Ben bile çok zorlanıyordum. Bu yeni hayata hala tam anlamıyla alışamasamda Adesanın bir gülümseyişi her şeyi unutturuyor.



Onu bu dünyadan korumak zor okucak belki ama babası ve amcaları olduğu sürece yanına kimse yaklaşamaz. Kimse benim bebeğime zarar veremez.







..











VEEEE BÖLÜM BİTTİİ.

NASILDI?

BEĞENDİNİZ Mİ?

OY VE YORUM ATMAYI UNUTMAYIN.

SİZİ SEVİYORUM.

GÖRÜŞMEK ÜZERE .

İYİ GECELER.

BABASININ BEBEĞİ|TAMAMLANDI|Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin