Bu hikayede bir adamın kapısına bırakılan bebeğiyle yaşadıkları komik tatlı mutlu hüzünlü hikayesi var.
DİKKAT! !
Şeker hastası olanlar okumasın aşırı tatlılık içerir.
Sabah alarmın sesiyle uyanmıştım. Adesaya bakmak için yanıma döndüğümde gördüğüm görüntüyle kaşlarım çatılmıştı. Ama çok tatlı bir görüntüydü. Max yatakta Adesayı izliyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Max. İn yataktan. " dedim. Hemen inmişti. "Ben sana odadan çıkmak yok demiştim Max. Ama beni dinlemedin. Köpek kurabiyesi yok. Çık şimdi dışarı." dedim.
Max kafasını eğip odadan çıktı. Yataktan kalktım ve banyoya girdim. Elimi yüzümü yıkadım ve çıktım. Takım elbiselerimi giyindim ve parfümümü sıktım. Saçlarımıda düzelttiğimde hazırdım.
Yatağın yanına gittim ve bebeğimi kucağıma aldım. Odasına gidip Örtüsüne sardım. Hava biraz soğuktu. Hasta olmasındı bebeğim. Odadan çıktım ve aşağıya indim. Max yatağındaydı. Yemek odasına geçtim. Kahvaltı hazırlanıyordu. Yerime oturdum ve hizmetliye döndüm "Adesanın sütünü hazırlayın. Fazla sıcak olmasın." dedim. "Hemen efendim. Bu arada bugün kahve yapmadım. Hatice hanım Salı günleri bitki çayı içtiğinizi söyledi. " dedi. "Tamam. Çıkabilirsin. Haticeyide çağır gelsin." dedim.
"Hemen efendim. " dedi ve çıktı. O sırada Adesa uyanmıştı ve ağlamaya başlamıştı. Kucağımda salladım ama susmuyordu. Gecede sürekli uyanmış ve ağlamıştı. Hastada değildi. Ayağa kalktım ve salladım ama bir türlü susmuyordu. "Süt nerde kaldı?!!" dedim sinirle. Selda elinde biberonla geldi ve "Buyrun efendim." dedi. Hızla elinden çektim ve Adesanın ağzına verdim. Ama istemiyordu.
"Bebeğim. Ağlama. " dedim ama çok ağlıyordu ve ben onu böyle görünce dayanamıyordum. Hatice gelmişti o sırada. "Efendim belkide bir ağrısı vardır. " dedi. Ne olabilirdiki?
Haticenin 3 tane çocuğu vardı. Yani bilgiliydi. "Nasıl yani? Ne olabilirki?" dedim. "Karın ağrısı falan olabilir. Ya da kabız olabilir. " dedi. "Peki nasıl susturucam?" dedim. "Zeytinyağı iyi gelir. " dedi ve mutfağa gitti. Ben hala Adesayı susması için sallıyordum. "Bebeğim ağlama artık." dedim. Ağlamaktan yüzü kızarmıştı.
Onu gördüğüm ilk gün gelmişti aklıma. O zaman olduğu gibi yine kalbim sıkışıyordu onu böyle gördükçe. Hatice gelince zeytinyağını çay kaşığına koyup ağzına verdi. Bir süre sonra susmuştu. Eğilip boynundan derin bir nefes alarak öptüm.
Bugün şantiyeye gidicektim. Onu yanımda götüremezdim. Bugün evde kalıcaktı. "Bugün Adesa evde kalıcak. Ben şantiyeye gidicem. Kızım size emanet. Eğer çok ağlarsa beni ararsın. Zaten akşam üzeri evde olurum. " dedim ve çantamı taktım. Adesayı öptüm ve "Baba işe gidiyor bebeğim. Ben gelene kadar uslu ol." dedim.
