Hoofdstuk 4.

1.1K 67 6
                                    

 ~4~

 
Moe laat ze zich achterover op haar bed vallen. Ze loopt alweer een week rond hier in het kasteel. Om de nacht mag ze gelukkig in haar eigen bed slapen. Dan neemt een andere dienstmaagd de nacht over. Slapen in zo'n stoel is toch niet het aller fijnste wat ze kan wensen. 'Lange dag gehad?' vraagt Lisa. 'Nou lange dag? Je doet niet zoveel dan oppassen op Sarah' antwoord Soraya. Ze trekt haar werkkleding uit en stapt in haar slaapkleding.

'Dat zal wel, bij mevrouw Den Bosch ben ik de hele dag als maar druk. Het enige scheelt is dat ze me wel aardig op tijd naar mijn slaapkamer stuurt. Jij hebt nog om de nacht de wacht in de kamer' zucht Lisa. 'Klopt, maar dan is het in mijn eigen bed slapen toch wel weer heerlijk' antwoord Soraya en loopt naar de emmer met water. 'Kan het wat zachter' wordt er wat gebromd achter in de hoek.

'Sorry' fluisteren de meiden zachtjes. Lisa komt bij haar staan. De meiden wassen met het koude water hun gezicht schoon. 'Wat vindt jij trouwens van de mannen hier?' fluistert Lisa. 'Welke mannen?'

'Ben je nou zo dom? Ik bedoel Lorenzo, Marcelo, Theodor en Hendrik. De vrijgezelle mannen hier in huis' antwoord Lisa. 'Die mannen? Nou ik vind ze aardig maar dat is het ook' geeft Soraya als antwoord terug. Dat meent ze ook serieus. Lorenzo kan ze sinds vandaag moeilijk uitstaan net als Theodor. Het lijken wel een stel kleuters bij elkaar. Marcelo en Hendrik kan je best nog een praatje mee maken. Niet dat ze dat doet.

'Echt? Ik vind Lorenzo zo geweldig' zucht Lisa. 'Nou je mag hem hebben' antwoord Soraya wat bot terug. 'Oh, dat is een wat andere reactie dan ik had verwacht. Mag je hem niet?' vraagt Lisa verbaasd. 'Hij weet dat hij er goed uit ziet, hij weet dat hij aandacht krijgt en hij weet hoe hij meisjes kan versieren'

Lisa moet zachtjes om haar reactie lachen. 'Meen je dat serieus? Dat hebben alle mannen. Die versieren de meeste meisjes graag' zegt Lisa enthousiast. 'Dames' wordt er weer in de hoek gebromd. Lisa slaat haar hand voor haar mond. 'We praten morgen wel verder' fluistert ze. 'Slaaplekker Soraya'

Lisa staat op en loopt naar haar bed toe die aan de andere kant staat. Bij de vrouw die hen al twee keer tot stil zijn had gevraagd. Soraya staat ook op en droogt haar handen aan de doek die op een kastje ligt. Daarna sluipt ze zachtjes naar haar bed toe. Ze blaast haar kaarsje uit en gaat op het harde bed liggen. Ja, de bedden zijn hier niet zo zacht als thuis.

"O leuke Soraya, moet je me weer opzoeken" hoort ze zo de stem van Lorenzo bij haar oor. Ze liep alleen maar een rondje met Sarah die last had van krampjes. Wist ze veel dat Lorenzo in de kamer sliep waar ze even voor stil bleef staan. Nonchalant stond hij daar dan in de deuropening. Zijn armen over elkaar. 'Oh, sorry meneer Den Bosch. Dat was niet de bedoeling' had ze zich verontschuldigd. Gauw was ze een stukje verder gelopen. Maar ja zo snel kom je niet van Lorenzo af.

'Maar altijd leuk hoor. Hoef je je geen sorry voor te zeggen' had hij geantwoord. Zijn hand die hij even op haar schouder neerlegde. 'Je mag voortaan wel vaker langskomen hoor. Laat Sarah dan maar even in haar slaapkamer. Hebben we samen wat tijd' had hij grijnzend gezegd. Toen was hij omgedraaid en weggelopen.

Ze krijgt er nog steeds de rillingen van. Wat is het ook een smerig mannetje eigenlijk. Volgens mij is hij ook maar op één ding uit. Dat is juist iets waar zij absoluut niet over na wil denken. En dan horen dat Lisa hem juist wel het leukst vindt. Geweldig nog wel zoals ze het zelf zegt. Ze draait zich op haar zij en trekt de deken nog iets strakker om zich heen. Moe sluit ze haar ogen. Hopen dat het morgen een wat rustiger dag wordt. Het liefst dat ze lekker in de kamer zit met Sarah. Zonder gestoord te worden door haar ooms. Oké, Marcelo of Lodewijk is prima. Maar niet die Lorenzo. Die gladjakker.

'Dames, wakker worden' wordt er geroepen in de kamer. Het is weer eens tijd om snel uit bed te gaan. Soraya slaat de dekens van zich af en stapt naast haar bed. De vloer is koud onder haar blote voeten. Gauw kleed ze zich om en trekt haar platte schoenen aan. Ze pakt een kam die op haar kastje ligt en steekt dit keer haar haar omhoog. Met wat schuifjes die ze ooit van haar oma heeft gekregen zet ze haar haar vast. Vaak laat ze het los hangen of in een vlecht, maar een keer netjes mag ook wel.

Soraya - on hold-Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu