Soraya - on hold-

Hoofdstuk 5.

~5~

 
Glimlachend kijkt ze naar Sarah. Ze heeft haar op haar benen liggen en houdt de kleine handjes van haar vast. Sarah hapt iets met haar mondje. Straks komt Natalia om haar te voeren. Iets waar Sarah erg naar uitkijkt. Gelukkig is ze gestopt met huilen. Vandaag is Sarah alweer een maand oud en loopt zij alweer drie weken in het huis.

De tijd lijkt echt voorbij te vliegen, terwijl de dagen wel veel op elkaar beginnen te lijken. Standaard het vroeg uit bed gaan, het eten met elkaar en allemaal beginnen met het eigen werk. Maar ze mag absoluut niet klagen spreekt ze zich zelf toe. Ze is juist ook heel blij dat ze hier kan werken.

Anders had ze gewoon nog thuis gezeten en kon ze nog minder gaan doen. Nu kan ze misschien zelfs nog wat verdienen als ze goed werkt. Ze heeft tenminste goed eten en een warme slaapplaats. Iets waar ze juist wel heel erg dankbaar voor is. Natalia komt de kamer ingelopen. 'Goedemorgen mevrouw' zegt ze tegen Natalia. 'Goedemorgen Soraya'

Soraya staat op en laat Natalia op de stoel zitten. Als ze haar bovenkleding opzij heeft geschoven geeft Soraya Sarah aan haar. Die begint gelijk met het drinken bij haar moeder. 'Soraya? Wil je voor mij misschien een extra kussen halen? Heb erg last van mijn rug als ik zo zit' vraagt Natalia. 'Natuurlijk mevrouw' antwoord Soraya en verlaat de kamer. Als ze op de gang staat komt de gedachten bij haar boven waar ze nu precies een extra kussen vandaan kan halen. Dat had ze beter net gelijk kunnen vragen. Nu staat het ook een beetje raar als ze weer naar binnen gaat.

Ze loopt de gang uit. 'Oh Lisa, dit is even fijn dat ik je tegen kom' zegt ze blij tegen Lisa. 'Hé Soraya. En hoezo is dat fijn?' vraagt Lisa. Lisa komt naar haar toegelopen. 'Nou ik moet een extra kussen halen voor mevrouw van den Bosch, maar heb geen idee waar ik deze vandaan kan halen' antwoord Soraya. 'Als het goed is bij het washok. Daar staat een kast waar allemaal schone spullen liggen. Daar liggen ook schone kussens'

Soraya bedankt Lisa en loopt de trap af. Bij het washok is het eens rustig. Soraya kijkt uit het raam en ziet wat lakens buiten hangen. Daar zijn ze dus heen gegaan. Ze vindt een open kast waar verschillende kussens in liggen. Daar pakt ze er één van en loopt dan het washok weer uit.

Als ze de kamer van Sarah in komt ziet ze dat Lodewijk bij zijn vrouw staat te kijken. Zijn hand rust op haar schouder. Zoals een trotse vader kijkt hij naar zijn kleine dochter in de armen van zijn vrouw. Het is en blijft een prachtig beeld. 'Ik heb hier uw kussen mevrouw' antwoord Soraya. Ze geeft het kussen aan Lodewijk die het achter de rug van zijn vrouw doet. 'Soraya? Zou je nog een verhaal willen vertellen?' vraagt Natalia dan.

'Verhaal?' vraagt Lodewijk verbaasd. 'Ja, Soraya kan hele mooie verhalen vertellen' antwoord Natalia. Soraya houdt braaf haar mond dicht tijdens de uitleg van Natalia. 'Soraya?' vraagt ze dan. 'Oh natuurlijk mevrouw' antwoord Soraya en gaat op het krukje zitten.

'Adam en Eva waren uit het paradijs, de tuin van Eden gegooid door God. Ze hadden gezondigd en dit zou hun straf worden. God heeft voor hen wel kleren gemaakt van de huid van een geslacht lam. Hij denkt wel aan zijn mensen. Eva raakt zwanger van Adam en mag een zoon baren. De jongen is stevig en krijgt de naam Kaïn. Niet lang daarna wordt er nog een zoon geboren die de naam Abel krijgt. De jongens zijn totaal verschillend van elkaar. Kaïn is een echte werker en werkt op het land. Abel is juist een jongen die zijn werk vindt in schaapherder zijn. Abel denkt veel aan God en is op zoek naar hem.

Na een dag waar Kaïn hard heeft gewerkt brengt hij een offer aan God. Hij is er trots op en voelt zich goed. Hij is de beste, werkt het meeste. Maar God denkt daar anders over. Hij is niet onder de indruk van zijn werk. Abel brengt ook een offer aan God. Hij laat zijn vertrouwen zien en doet God juist wel een plezier. God geeft Abel daarom wel aandacht.