Berkeyle birlikte eve girdik. Annem hala uyumamıştı. Birlikte yanına gittik.
"Oo çocuklar hoş geldiniz" dedi annem.
"Hoş bulduk" dedi Berke.
"Anne Berke bize kahve içmeye geldi" dedim.
"Öyle mi? O zaman kahveler senden Eylül hanım" dedi annem.
"Tabiki de" diyip mutfağa girdim.
Ben kahveyi ararken Berkeyle annem çoktan dedikodumu yapmaya başlamıştı. Hadi ama ya arkamı döner dönmez mi?
"Anne sizi duyuyorum!!" diye seslendim.
Kahveleri yapıp annemin gözü gibi baktığı kahve fincanlarına dikkatlice döktüm. Tepsiyi de elime alıp içeri geçtim. İlk anneme sonra Berkeye sonrada kendime.
"Bilmiyor musun Berke Eylül küçükken..." diye söze başladı annem.
"Annee!!" Yine başlıyoruz. Kesin beni rezil edicek bişey söylerdi.
"Eylül küçükken diyodunuz" dedi Berke.
"Bişey olmaz Eylül." diyip söze devam etti.
"Kendisi kahveden kaçardı. Kendi içiyormuş gibi bizede içirtmezdi."
"Niye" diye sordu Berke.
"Eylüle birisi kahve içersen bıyıkların çıkar demiş bide babasını örnek vermiş"
"Ya o zamanlarda babam bıyık bırakmıştı annemlere engel olmaya çalışıyordum ama nafile" dedim.
"Eylül bir gün sırf bu yüzden ağladını hatırlamıyorum" dedi annem.
"Hadi ya o zamanlar da mı duygusaldın." dedi Berke.
"Hep duygusaldı. Bir gün geçmiş köşeye ağlıyordu ne oldu yavrum diye sordum. Yok babası küçükken çok kahve içmişte o yüzden bıyıkları çıkmış Allah onu cezalandırıyormuş biz hiç birşey bilmiyormuşuz. Kendince o kadar inanmış ki"
"Kim söylemiş bu yalanı" dedi Berke.
"Mahallemizde bi kadın vardı Gülru muydu Gül...."
"Gülnaz."dedi annem.
"Hee evet ortalığı karıştırmada üstüne yoktu."
"Çocuklar ben yatıyorum sizde fazla oturmayın. Yarın okulunuz var."
"Peki anne iyi geceler"
"İyi geceler"
Annem odasına gidince hemen Berkenin yanına uçtum. Başımı omzuna yasladım. Oda kolunu omzuma attı.
"Uykun geldi mi?" diye sordum.
"Şu an burada bile uyuyabilirim"
"Uyu o zaman" dedim mırıldanarak. Gözlerim yavaşca kapanmaya başladı. Bu sessizlik ve Berkenin bu tatlı vazgeçilmez kokusu iyice uykumu getirmişti.
Sabah uyandığımda yatağımdaydım. Berke beni taşımış olmalı. İnşallah felç falan geçirmemiştir. Hemen kalkıp duşa girdim. Hızla üstümü giyindim üstümede ince bir yağmurlu giydim. Havalar artık kış geliyor diyordu. Eyber ayaklarıma dolanmaya başlayınca mamasının bittini anladım. Hemen kasesini doldurdum.
"Şu an okula gitmem lazım Eyberciğim. Ama söz gelince seninle oynuycam." Bana dil çıkarınca bende ona çıkardım. Oda mamasını yemeğe başladı. Bu köpek ne kadar da bana benziyordu böyle ?
Dışarı çıkıp Berkeyi beklemeye başladım. Arabası önümde durunca hemen kapısını açıp ön koltuktaki yerimi aldım.
"Günaydın " dedim neşeli bir sesle.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mutluluktan Yolculuk
ChickLitBaşka bir yere taşındıkları için üzülen Eylül taşındığı sitede kendine yeni arkadaşlar bulur. Hiç yaşamadığı eğlenceyi ve ilk defa aşık olduğunda mutluluğu tadacaktık. Sanırım tamamen mutlu olabilesi uzun sürecek çünkü Eylül şansız olduğunu sanıyor.
