Mutluluktan Yolculuk

Bölüm 22 - Başlasın Hayaller

Merhaba mutlu veya mutsuz okuyucularım :) umarım hepiniz mutlusunuzdur :) Playlist'te sevdiğim bir şarkı ve çok sevdiğim bir dizinin klibi var malesef yayından kaldırıldı ama hala çok seviyorum keşke bitmeseydi :( Neyse keyifli okumalar!

"Anne tam yeter doydumm"

"Hayır bu tabak bitecek yoksa iyileşemezsin."

"Yaaaa ne alaka ?"

"Hadi hadi ben şimdi sana bir ıhlamurda yaparım."

"Telefonum nerede?"

"He telefon demişken az önce Berke aradı hasta olduğunu ve dışarı çıkamayacağını söyledim"

"Neden benim telefonlarımı açıyorsun anne ya!!!"

 Hasta hasta bile beni sinir etmeyi başarıyordu. Of. Kapı çalmaya başlayınca annem tepsiyi benim kucağımdan aldı ve odamdan çıktı. Bende yatağın içine iyice girdim. Hiç halim yoktu. Ve başım çok ağrıyordu! Kapım tıklatılınca "Gir" dedim zar zor kısık sesimle.

 Kim geldi diye bakmak için biraz doğruldum. Olamaz Berke! Kim bilir tipim nasıl ya. Hayattan soğuyacak çocuk yazık of. Hemen yanıma gelip elini anlıma koydu.

"Meleğim" sesi o kadar narin çıkmıştı ki. Anladım ki tipim onun çokta umurunda değil.

"Nasıl hissediyorsun ? Bak eğer çok kötüysen doktora gidelim hatta doktoru arayım buraya gelsin yada..."

"Berke dur..." dedim ve devam ettim. "O kadar da kötü değilim. " dedim.

"Benim yüzümden ya.." deyip kafasını eydi. Onun böyle olmasına dayanamıyordum. Elimi biraz uzatım onun elini tuttum.

"Berke.. Senin suçun değil olacağı varmış olmuş lütfen suratını asma bir iki güne kalmaz hiç bir şeyim kalmaz. Hem sen bana bakacaktın unuttun mu?"

"Hayır unutmadım. Canın bir şey istiyor mu?"

Aslında yanıma yatsan sana sarılıp uyusam. Ama eminim annem şuan bizi dinliyordur. Bugün onun tek tatil günü zaten.

"Bana masal anlatır mısın? "

"Masal mı? "

"Evet " dedim başımı sallayarak.

"Hm bir düşüneyim... Bir zamanlar çok güzel bir kız varmış. O kadar güzelmiş ki tüm köy ona aşıkmış. Ama kız kibirinden kimseyi beğenmiyormuş. Bir gün yakışıklı bir delikanlı herkesin yaptığı gibi onun yanına gidip aşkını inkar etmiş. Kız ilk başta bu delikanlıyı beğense de ben bundan da daha iyisini hak ediyorum deyip onunda teklifini kabul etmemiş..."

"Aptal kız! " dedim dayanamayıp.

"Şşşt dinleyecek misin?"

"Evet evet"

"Sonra.. Nerede kalmıştım?"

"Geri zekalı kız yakışıklı çocuğun teklifini kabul etmiyordu."

"Eh. Sonra çocuk bu köyü terk edip kendine yeni bir hayat kurmuş o kız kadar güzel olmasa da güzel bir kızla evlenmiş çocukları olmuş.."

"Bu kadar mı? "dedim.

"Eylül bir kesme."

"Tamam ya hadi."

"Yıllar geçmiş ve eşini de çocuğunu da alıp eski yaşadığı köye geri dönmüş. Sonrada öğrenmiş ki o dünyalar güzeli kız çok çirkin biriyle evlenmiş. Adam bunu görmek istemiş. O kızın evine gitmiş beni hatırladın mı diye sormuş. Kızda boynunu büküp evet demiş. Adamda merak etmiş ne oldu sana niye o çirkin adamla evlendin demiş. Kız onu bahçeye çıkarıp güllerin arasına götürmüş burada çok güzel güller varmış. Başlamış sırayla anlatmaya. En baştaki güzel gülleri göstermiş. Ben bunları beğenmedim az ilerlemiş burada daha az güzel gül varmış ben bunları da beğenmedim biraz daha ilerlemiş güller gittikçe soluyormuş. Kız bunları da beğenmedim demiş. En sona gelince en çirkin güller buradaymış ama başka gülde kalmamış. En sonunda bu çirkin güllere kaldım demiş. Kız kendi kibiri yüzünden hep daha iyilerini istemiş fakat iyiler güzeller bitince çirkinlere kalmış. "