Chapter 24

839 44 1
                                    

SAPPHIRE POINT OF VIEW

      GAANO ba kahirap maging isang anak sa labas? Iyon ang tanong sa isip ko ngayon, namuhay ako sa isang masayang pamilya noong nabubuhay pa kaya hindi ko alam ang nararamdaman ngayon ni Lucial na
ang kasalan dahil nga nagawa ka lang dahil sa pagkakasala. Sa madaling salita ‘black sheepʼ.

"Alam mo.. Sa totoo lang I don't feel the same way, kase actually namuhay ako ng masaya kasama ang mommy at daddy ko," kwento ko sa kaniya saka sarkastik na natawa.

"Masaya nga iyan kamahalan," nakangiting aniya.

'iyon nga lang—maaga akong kinuha..'

"'Yon nga lang hindi gaya ng lola ko dahil maaga siyang kinuha ng naglikha."

"Masasabi ko bang swerte parin ako kamahalan? Dahil nabuhay ako sa mundo ng maraming taon?" tanong nito.

"You know, ang sagot ko d'yan ‘OOʼ kahit sabihin man nating.. We're not living in a perfect world—but at least we saw how wonder it is.."

".. Living things are not quite good but it's okay, as long you live like it is more perfectly than they thought.."

"Ahm.. Sa totoo lang kamahalan wala akong naintindihan sa mga winika mo ngunit... Ang iyong emosyon ang nag papaintindi sa akin," naka ngiting aniya.

Parang malalaglag ang panga ko sa gulat matapos ko siyang lingunin.

Nag bago ang kaniyang hitsura—para siyang bente anyos...

"A-anong?? P-panong??" nauutal kong saad na hindi makapaniwala siyang tinitigan

"Salamat sa pag tulong sa akin kamahalan, ngayon alam ko na ang tutunguin kong landas..." aniya saka tumayo, "... Magandang gabi kamahalan," paalam nito saka umalis.

Wooww....

Totoo ba itong nakita ko?

N-ngumiti lang siya tapos ilang dekada na kaagad ang kaniyang binata?

Ipasubok ko nga rin iyan sa dyosa ng panaginip at ala-ala.. Charot, baka magalit at bangungutin ako.

Agad akong tumakbo at pumunta sa kung saan ko iniwan kanina si Jack ngunit sabi ng mga kababaihang aking nadatnan ay pumunta na daw sa isang silid at nag papahinga.

Siraulo talaga iyon, hindi naman iyon ang ipinunta namin dito...

"HOY!" pasipa-sipa kong kong pag gising sa kaniya.

"A-ano ba!! Kitang natutulog ang tao dito eh!" inis nitong saad.

"Gusto mong matulog ng habang buhay!?" pag babanta kaya agad itong tumayo at naka salute pose pa.

"Anong gagawin natin?" tanong nito.

"May pag uusapan tayo kaya do'n na tayo sa labas," sabi ko sabay hila sa kaniyang braso.

"A-aray!! Hindi mo naman ako kailangang hilain!!"

"Bilisan mo na!! Pupuntahan na natin si Maya!!"

The Reincarnation [COMPLETE]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon