SAPLANTILI AŞIK 2 (+18)

BÖLÜM 38

DÜN EVDE DEĞİLDİM, YAZAMADIM O YÜZDEN AMA SİZİ ÖZLEDİM. OY VE YORUMLARINIZI BEKLİYORUM. İYİ OKUMALAR CANLARIM.

Anlamsız bir şekilde sıçrayarak uyandım. Uykulu gözlerle etrafa baktım, neden bu şekilde uyandım ki? Kabus görmedim, uykumda yüksekten düşmedim...

Kalktım ve saçlarımı gelişigüzel toplayıp odamın balkonuna çıktım ve bahçeye baktım, kapıda kimse yoktu. Yaso'nun odasına gittim, uyuyordu. İçimdeki bu sıkıntının anlamı neydi? 

Salonda bıraktığım hırkamı giyindim ve anahtarımı alıp yan eve geçtim. Bulut'u kontrol etmek istiyordum. Kapıyı da o açtı, uykuluydu. 

"Sabah sabah niye dayanıyon lan kapıya?"

"İyi misin?"

Yüzüme baktı. "Neden böyle görünüyorsun? Bir şey mi oldu?"

"Bilmiyorum, içimde bir sıkıntı var."

"Nasıl?" Bulut biliyordu, içimde ne zaman bir sıkıntı olsa birine bir şey olurdu. "İçeri gel." Telefonuna sarılıp babamı aradı ve kısaca görüştü. Sonra da Hale teyzeyle konuştu. "Herkes iyi, sanırım bu sefer yanlış alarm."

"Eminim Bulut, birine bir şey oldu. Aden evde mi?"

"Bilmiyorum, uyuyordum. Bir dakika." Hızla yukarı çıktı ve Aden'in odasına girdi. "Burada değil, dışarı çıkmış."

"Arasana."

"Tamam." Yanıma geldi ve Aden'i aradı. "O da gayet iyi." Esneyerek arkasına yaslandı. "Yanlış alarm, söylemiştim."

"Hayır, bu sıkıntıyı biliyorum. Asla yanıltmadı beni." Telefonumu aldım ve Siyah'ı aradım, çaldı ama açmadı. "Siyah telefonunu açmıyor. Üstümü değiştirip yanına gideceğim."

"Ben de geleyim mi?"

"İyi olur." Hemen kendi evime geçtim ve üzerimi değiştirdim. Bulut'un arabasına bindik ve Siyah'ın evine gittik, yakındaydı. 

Kapıyı çaldım, açan olmadı. Çantamdaki anahtarını aldım ve eve girdik. Bulut önümdeydi. "Siyah," diye seslendi. 

"Yok, kesin bir şey oldu." Garaja geçip arabasına baktım, yoktu. "Nereye gitmiş olabilir?"

"Babama söyleyelim mi? Telefon sinyaline baksın."

"Olur." Ağlamamak için kendimi sıkarken Bulut babamla konuştu. Kötü bir şey olduğunu söylemedi, sadece ona sürpriz yapacağımı, bu yüzden yerini öğrenmemiz gerektiğini söyledi.

"Tamam, birazdan bize konum atacak."

O sırada Yaso aradı, neler olduğunu anlattım ve taksiyle yanımıza geldi. "Neler oluyor?"

"Kesin bir şey oldu Yaso, içimde bir sıkıntı var."

"Sakin ol, bir şeyi yoktur."

"Yürüyün, babam konumu attı." Bulut'un arabasına bindik ve yola çıktık. "Çok saçma, konum değişik bir yeri gösteriyor."

Gerçekten tuhaf yollardan geçtik, oldukça ıssız bir yere vardık. "Buralarda bir yerde olmalı."

"Bulut!" diye bağırdım. "Durdur arabayı!"

Hızla frene bastı. "Ne oldu?"

Arabadan indim ve dumanların yükseldiği yere koştum. Siyah'ın arabası oradaydı, kaza yapmıştı. Arabadan dumanlar yükseliyordu ve o baygındı. "Siyah! Abi ambulansı ara hemen!" Ağlayarak kapıyı açtım ve ona baktım, kıpırdatmamam gerekiyordu. "Siyah, bilincin yerinde mi?"