BÖLÜM 11

7.4K 220 92
                                    

ÇOK YORUM GELDİ VALLA KIYAMADIM SİZE. BİR BÖLÜM DAHA PATLATAYIM. OY VE YORUMLARINIZI HEYECANLA BEKLİYORUM. İYİ OKUMALAR BALLI TURTALARIM. 🧡

Annem ve babam resmen çılgına dönmüştü. Babam durmadan küfür ediyor ve söylemediği için Bulut'a yükleniyordu. "Oğlum ben sana güvenemeyecek miyim lan? Ne demek kardeşin kaçırıldı? Benim niye haberim yok, bana neden söylenmiyor? Neden en son ben duyuyorum lan? Elin iti geliyor kendi adetleriyle bir şeyler yapıp benim kızımla evlendiğini söylüyor sen de ben halledecektim diyorsun. Cürmüğün kadar yer yakarsın lan sen? Bak şu kızın haline, çözebildin mi lan it herif!" Bulut'un üstüne yürüyordu ve annem araya girdi. 

"Emir, sakinleş." Ama aynı zamanda hüngür hüngür ağlıyordu. "Kızım sen neden bana anlatmıyorsun ben anlamıyorum."

"Anne çözüldü zaten, Ayaz'ın anlattıklarını duydunuz."

"Lan ben buna niye güveneyim?" diye bağırdı babam. "Aynı bokun laciverti bu herif."

"Baba benim oradan çıkmamı o sağladı. Neden güvenmeyesin?"

Yine Bulut'un üzerine yürümeye başladı. "Lan neden bana daha önce haber vermiyorsun şerefsiz!"

"Emir yeter!" diye bağırdı annem. "Çocuk ne kadar harap oldu görmedin mi? Üstüne gitme artık."

Sandalyemden kalktım ve Bulut'a sarıldım. "Baba benim yüzümden söylemedi. Özür dilerim, ben söyleme diye ısrar ettim."

"Güzel kızım neden böyle yaptın ki?"

"Sizden utandım baba. Kendi başımın çaresine bakamadığım için utandım. Senden de korktum ayrıca."

Bana sıkıca sarıldı. "Ben seni her zaman koruyacağım kızım, kızsam bile seni asla çaresiz bırakmam. Bir daha sakın benden bir şey saklama tamam mı?"

"Baba bu arada," dedi Bulut. "Sevgili meselesi falan yalandı, bu olayın üstünü kapatmak için uydurdum."

"Aferin lan sana, işin gücün yalan dolan zaten. Ben de seni benim tarafımda sanırdım." Çatık kaşları Bulut'un masum bakışı karşısında yumuşadı ve kolunu kaldırdı. "Gel lan buraya fırlama."

Bulut güldü ve gelip babamın diğer kolunun altına girdi. Annem de aramıza girdi. "Bana da sarılın."

Babam, annemi saçlarından öptü. "Sana her zaman yerimiz var. Bundan sonra hiçbir şeyi benden saklamak yok."

"Merak etme kurtulduk artık. Bu arada," dedim Ayaz'a bakarak. "Ona da yardım edersin değil mi baba? İş yerinde bir iş versen olmaz mı?"

Babam yeniden asabileşerek Ayaz'a baktı. "Bakarız bir çaresine."

"Bir süre bizde kalır herhalde."

"Doğa sınırı zorlama."

"Baba buraları bilmiyor. O kasabadan dışarı adımını bile atmamış, ya başına bir şey gelirse?"

"Emir biraz anlayışlı ol," dedi annem. "Tamam kızım alışana kadar bizde kalır. Zaten Ayaz'a bunu borçluyuz. Sana yardım etti. Ayaz sıcak bir şeyler içmek ister misin? Kahve yapayım mı?"

Ayaz boş boş bakınca araya girdim. "Anne orada tamamen doğal besleniyorlar. Kahveyi daha önce içmediğine eminim. Dışarı sadece Siyah çıkmış."

"Tamam, o zaman ilk kez tadına bakacaksın. İstersin değil mi?"

"Tabi, deneyebilirim."

Annem hepimize kahve yaptı ve terasa çıkıp oturduk. Hepimiz merakla Ayaz'ın kahvenin tadına bakmasını izledik. Önce kokladı ve sonra tedirgin bir yudum aldı. "Beğendin mi?"

SAPLANTILI AŞIK 2 (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin