Ruth Summer, who was left by Enzo, decided to leave everything behind in Manila and went to Bohol for thirty days to take a break. Then she met Grayson who captured beautiful photos of her-including her heart.
***
Ruth Summer Rosales' life crumbled...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Right after we ate our lunch at 2:00 p.m., we walked by the beach as we got to know more things about ourselves. Lakad lang kami nang lakad habang nag-uusap. Hindi na namin napansin ang oras. Parang hindi napapagod ang mga paa namin sa tagal naming naglalakad.
"Do you like swimming?" I asked as I watched the waves in front of us.
He nodded. "Of course. Ikaw?"
I chuckled. "Hindi ako mas'yadong marunong kapag dagat. Humahapdi ang mga mata ko."
We finally stopped walking and sat on the pavements. "Turuan kita. Magaling akong lumangoy."
I smiled at him. "Marunong naman akong lumangoy, 'no. Kapag dagat kasi, nakakatakot."
He chuckled. "Alam ko namang marunong kang lumangoy. You looked great as I watched you swam last night. Hindi na nga kita nakuhanan ng litrato. Sorry." He laughed again.
I smiled. "Okay lang." And then I remembered something about last night. "Siya nga pala, thanks for last night. You saved me from those men."
He chuckled. "Sorry, tinawag kitang babe. That's the only thing I think I should do."
I nodded. "It's okay."
Mahabang katahimikan ang nanaig sa pagitan naming dalawa. Ingay lang ng mga turistang nagdaraan sa tabi ang naririnig namin, maging ang paghampas ng alon sa dalampasigan. I remembered that we're talking about something else a while ago. Bakit ba kami napunta sa kagabi?
"Are you a swimmer?" I asked as I looked at him.
He smiled at me. "Hindi naman professional. I just love swimming and taking photos of the living things under that wild, wild sea. Sana pala dinala ko ang portfolio ko para makita mo ang mga pictures na kinuhanan ko underwater.
Napangiti ako nang malawak. "Gusto kong makita!" I laughed at my sudden excitement. "Ay, sorry." He chuckled. "Pero ayon nga! I want to see those photos you took before. Mga kailan pa 'yon?"
Ibinalik niya ang paningin sa dagat. "Lagi ko namang ina-update ang portfolio ko. Marami ro'n, pati luma. Kung gusto mong makita, p'wede ko naman ipakita sa 'yo kapag sumama ka sa akin sa Tagbilaran next week." I chuckled at what he said. "Makikita mo rin yung mga turista na kinuha ako bilang photographer kasi gusto nilang magkaroon ng underwater photoshoot. Hindi naman sa pagmamayabang pero magaganda kasi ang kuha ko talaga."
I chuckled. For some reason, na-excite ako na mag-Saulog Festival. I really liked browsing portfolios for that kasi minsan, sa gano'n ako nakakakuha ng idea kapag nagkakaroon kami ng projects dati sa company to write a story. Nagiging inspired ako sa mga gano'ng bagay. I missed that feeling.
"So . . . you really liked photography?" I asked.
He nodded. "Oo naman. Bago pa ako magkaanak, hilig ko na talaga 'to. Mas naging focus na lang talaga no'ng umalis nga sila."
