Husband's Step-Brother (Completed)

Chapter 7

“A-anong ginagawa mo dito? Tinakot mo ko.” singhap niya. Nanlaki ang mga mata niya sa gulat nang makita niya ang hindi inaasahang presensya nito. Subalit nawala rin iyon at napalitan ng pagkunot ng noo nang makitang madilim ang mga mata nitong nakatitig sa kanya. And she had thought she had a crisis before, but now she realized that she had been wrong. The real crisis was standing right in front of her, and she had no idea what it meant or what would happen next.

Muling nagulat si Pamela nang sunod-sunod na malakas na kulog ang nangingibabaw sa kalangitan. Alinsunod niyon, nawala ang kuryente ng ilaw sa paligid. Lalong nagkubli siya sa matipunong dibdib ng lalaki, at dahil sa madilim na kalangitan, lumalim ang dilim sa loob ng silid.
Pakiramdam niya ay bumilis ang tibok ng puso niya nang mas lalo niyang idiniin ang sarili sa matigas na dibdib ng lalaki, feeling the warmth of his body through his .

As she grasped the situation, dahan-dahan niyang inangat ang tingin sa lalaki. Mula sa window glass ay dumaan ang kislap ng kidlat, na nagpapakita lang kung gaano kalapit ang kanilang mga mukha. The intense anger in his eyes puzzled her. She didn't know why.

Her fear increased when he violently grabbed her arm.

"E-emir . . ." she stammered, caught off guard and confused. Nang sinubukan niyang hilahin pabalik ang braso niya ay lalo nitong hinigpitan ang hawak sa kanya.

"Who send you here woman?" he asked sternly, with a tone indicating a willingness to hurt her.

Nagsalubong ang mga kilay niya. "W-what do you mean by that, and why are you reacting so strongly?"

His jaw clenched. "Don't play innocent. Ano ang pakay mo sa Santa Praxedes?"

Lalong lumalim ang gatla sa noo niya. "N-nakikinig ka sa pinag-uusapan namin ni Manang Tasing?" balik niyang tanong rito.

"Don't answer my question with a question, Pamela. Tell me who's pulling your strings." His low, dangerous tone filled the room. Napaigik siya sa sakit na nadarama ng braso nang lalo siyang kabigin nito. She could already feel the numbness spreading in her arm. While their faces were mere inches apart now, and she could feel the heat radiating off his body. She chided herself for noticing his intoxicating, masculine scent, even in the midst of this danger.

Ang lagnat mula sa nakaraang gabi ay muling bumalik, dahil sa nararamdamang takot at kalituhan sa madilim na silid. Sa gitna ng tensyon, sinusubukan niyang bigyang kahulugan ang nangyayari. Habang ang kidlat ay panandaliang nagliliwanag sa kanilang mga mukha, hindi niya maiwasang maramdaman ang isang hindi masabi na kasaysayan na nananatili sa pagitan nila ng lalaki. Ang tindi ng galit nito ay nagpapakita ng mas malalim na panganib. Ang kanyang tahimik na panalangin para sa kaligtasan ay umalingawngaw sa loob ng tahimik na silid na iyon.

"I will kill you if you don't tell me, Pamela," he threatened, swiftly pinning her against the wall. Nasaktan siya sa klase ng ginawa nito, at nakaramdam siya ng matinding takot para sa kanyang buhay.

"You're hurting me Emir." she stammered, trying to catch her breath.

"You'd better start talking," he growled, his eyes narrowing. "And make it good."

Napalunok siya. "Forgive me, but I don't really know what are really talking about."

He sneered sarcastically. "Silly you." his face became more serious. "Narinig ko mula sa bibig mo ang pangalan ni Doña Theodora Carvajal."

Her eyebrows furrowed deeply. "What's the connection? Bakit mo ako ini-interrogate? Ano bang koneksyon ni Doña Theodora sa lahat ng ito?" she still questioned in confusion. She couldn't comprehend what he was saying. Pero tingin niya'y may masamang mangyayari sa kanya kung hindi niya sasabihin ang totoo. Well, ano naman ang aaminin niya?