Husband's Step-Brother (Completed)

Chapter 6

SA unti-unting pag-bangon ng diwa ni Pamela ay puting kisame ang sumalubong sa kanya. Hindi niya alam kung nasaan siya. Tanging naaalala niya noong gabing nangailangan siya nang tulong ay nawalan ng baterya ang kanyang sasakyan sa gitna ng kalsada-and then a car almost ran over her.

Napabalikwas siya ng bangon sa kama. Nahihilong nasapo ang ulo dahil sa biglang paggalaw. Bumalik sa balintataw ang halos pagsagasa sa kanya ng kotse na minamaneho ng isang misteryosong lalaki, na ang mukha at bulto ng katawan ay natatakpan ng headlights. Subalit ang malalim at malamig na boses nito ay nanatili sa kanyang isipan. At batid niyang nasalo siya ng bisig nito bago siya nawalan ng malay.

Napuna niya ang suot. She's wearing a shell purple silk satin long sleeve paired with pajamas-kaibahan ito sa suot niya noong nakaraang gabi. Dahil dito, bumangon ang agam-agam niya sa dibdib. Nabuo sa isip ang mga ideya na maaaring may hindi kanais-nais na nangyari sa kanya at sa estrangherong lalaki kagabi.

She gasped at the thought. Noon lang pumasok sa isip ang posibleng mangyari sa kanya, sa pagitan ng kasamang estrangherong lalaki kagabi. Sa panic, she thoroughly checked her body for any signs of harm but found none-no scars, no pain, no indications of danger.

"She sighed and then composed herself. Sa ganoong kalagayan, bumukas ang pinto ng silid, iniluwa roon ang 'di kilalang lalaki.

"Glad you're awake." he said. Nagtuloy-tuloy ito sa loob ng silid.

She swallowed as he entered the room, he exude an air of authority and arrogance, tall and exquisitely handsome. Idagdag pa ang mga stubbles nito na halos umabot sa panga, na mas higit nakakapang-akit tingnan. The man was wearing a distinctive white long sleeve polo and black slacks. Kung ihahambing ito kay Dylan, maganda ang dalawang lalaki. Sadyang nakakalamang ng kaunting paligo ang lalaking nasa harapan niya ngayon.

"Kumusta ang pakiramdam mo?" pukaw nito sa kanya. Habang si Pamela ay hindi mapigilang mahumaling sa anyo ng misteryosong estranghero kagabi, na ngayon ay lubos niyang nakita ang mukha.

"I-ikaw?"

"Yes?" he said raising an eye brow on her.

Napailing siya. Malabong ang lalaking ito ang nakasagupa niya kagabi. At lalong lalo na sa inakala niyang may masamang intensyon at psycho killer. It's like he's the man of her dreams.

“I'm starving," she mumbled, staring blankly at the man.

"Kung gayon, huwag kang mag-alala mayamaya lang ay may pagkain na darating dito para sa 'yo. You need enough rest to regain your strength, Miss." he said flatly, folding his arms. Sa ginawa nitong iyon, ang matipunong braso at dibdib ay humapit sa suot nitong puting kamiseta. She could tell he worked out regularly.

Nang magsalubong ang tingin nila ay parang bigla siyang sinilaban ng apoy at kaagad na iniwas ang paningin dito.

Tumingin siya sa paligid. "Matanong ko lang, nasaan ako? Is this your place? What happened to me?" sunod-sunod na tanong ni Pamela habang isa-isang pumapasok sa isip ang posibleng mangyari sa kanya kasama ang lalaki. Her eyes and voice were accusing, enough to make the man feel insulted.

The man raised an eyebrow.

"Of course not,I didn't take advantage of your vulnerability or your body. I helped you when you were in need, and this is how you question me?

Pamela was taken back by his words. She realized that she had spoken out of turn, and she felt ashamed.  “Kung ganoon, anong nangyari sa ’kin?"

"You fainted last night, and it would have been the end of your life if I hadn't brought you here.”

Pamela's eyes narrowed.

"What do you mean by that?" she asked.

"I mean that I didn't take advantage of you," the man said. "If I had, you wouldn't be in such good shape right now."