Medya: Dylan O'Brien 😚❤
Uy gülüşünü yediğiiiğğmmm🦋 Çok seviyorum bu jojuğu yiaa ❤💙Bölüm yazmayalı bir yıl oldu. SjsjsJ. Tm komik değildi ama yapmazsam olmazdı mdjwdmns
Bir değişiklik yaptım ve açıklamanın bir kısmını en başa yazdım. Çünkü neden olmasın? Neysehh iyi okumalar cnmkeler 😚🦋
Aradan iki gün geçmişti. Saat 19:43'tü ve ben setten yeni çıkmış eve gidiyordum.
Eve vardığımda odama çıktım. Hızlıca üzerimi değiştirip tekrar aşağıya indim. Uzun süredir ailecek yemek yemiyorduk ve bu durumu özlemiştim.
Güzel aile ortamlı bir akşam yemeğinden sonra beraber film izlemeye başladık. Filmin ortalarına doğru Colby arkadaşlarının aramasıyla evden ayrılmıştı.
Film sonlara doğru iyice romantikliğe sardığında bende kalkıp odama geçtim. Romantiklik ve ben asla uyuşmayan şeylerdik.
Odama çıktığımda biraz çizim denedim. Aslında güzel çiziyordum fakat buna ayırabilecek fazla zamanım yoktu.
Son kalan çizgileri de atacakken telefonumun titremesiyle durdum. Aidan arıyordu. Derin nefes verip masamın başından kalktım. Yatağıma oturdum ve telefonu açtım.
C: Efendim.
A: Cerelia konuşmamız gereken şeyler var.
C: Anlat dinliyorum.
A: Telefonda konuşulacak şeyler değil.
Ne konuşmak istediğini biliyordum. O yüzden diretmeden kabul ettim.
C: Peki.
A: 10 dakikaya seni almaya gelirim ordan da-
C: Ben kendim gelirim. Nerede buluşacağımızı söyle.
A: Sahilde, kafelerin zıt yönünde.
C: Tamam.
Birşey söylemesini beklemeden telefonu kapattım. Ona o gün olduğum kadar sinirli değildim. Fakat hâlâ içimde ona karşı öfke besliyordum.
Düşüncelerimden sıyrılıp dolabımı açtım ve üzerimi değiştirip aşağıya indim.
(...)
Sahile vardığımda Aidan'ın bahsettiği yere yürüyordum. Birkaç dakika sonra bankların birinde onu otururken gördüm ve yanına gittim.
A: Merhaba Cerelia.
Onu sadece kafamla onayladım. Bir şey söylemediğimi görünce bozulmuş ifadesiyle beraber banka oturduk ve Aidan konuşmasına başladı.
A: Cerelia, ben böyle olsun istememiştim. Sadece, o gün sinirliydim ve sana patladım. Özür diler-
C: Özür dilemene gerek yok. Olan oldu ve orada bitti. Üzgünüm Aidan ama ben bu tür şeylere gelemem. Tamam seni seviyordum ki hâlâ daha seviyorum. Fakat bu sadece sıradan bir sevgiye dönüştü...
A: Elbette haklısın. Seni buraya tekrar özür dileyip bunu netleştirmek için çağırdım. Birini bu denli üzmek, yaptığım veya istediğim birşey değildi.
C: Biliyorum.
A: O zaman... Görüşürüz..?
C: Görüşürüz..
Ayağa kalktığımızda son kez sarıldık. Onu sevsemde bu ilişki için yeterli bir sevgi değildi. Sadece normal bir arkadaş sevgisiydi.
Aidan arkasını dönüp gitmeye başladı. Bense onun arkasından gidişini izliyordum. Biraz deniz kenarında kalıp sakinleşmem lazımdı.
(...)
-Ne yapıyor burada benim güzelim?
Sesin geldiği yere baktım. Bu ses Noah'a aitti.
C: Oturuyor.
Onun da oturması için kenara kaydım. Yanıma oturduğunda gözlerimi hiç ayırmadan denize bakıyordum.
Bu Aidan ile ilk büyük kavgamızdı ve ilk kez bir haftayı aşkın süredir konuşmamıştık. Bu ilişkiye başlarken bu kadar hafif bağlarımız olduğunu veya olacağını düşünmemiştim.
Daha ilk kavgadan böyle olacaksa bu ilişki iki taraf içinde iyi değildi ve biz ayrılarak doğrusunu yapmıştık.
N: Sorun ne Cerelia?
(...)
Olanları Noah'a anlatmıştım ve şuan öylece bankta oturuyorduk.
N: Bak, benden sana bir kardeş tavsiyesi; O dünyanın sonu değil. Önünde uzun bir hayat var ve elbette böyle şeyler yaşanacak. Istesekte istemesekte her şeyin bir sonu vardır.
C: Biliyorum Noah. Sadece, bilirsin. Üzüldüm işte. Ama birkaç güne toparlanacağımdan eminim.
N: İşte böyle ya! Zaten Aidan'dan hoşlanmıyordum.
Beraber güldüğünüzde Noah'ın kolunun altına girdim.
Az önceki konuşma tekrar kafamda canlandığında Noah'ın ilk defa bu kadar olgun ve ciddi bir konuşma yaptığını fark ettim. Kendi çapımda bu haline gülümsedim...
Evvettt bu bölüm de burada biter. Şükür artık tamamen bağlarını kopardım. Aslında aklımda daha farklı bir senaryo vardı ama böyle oldu.
Kısa bir bölüm ve artık söylememe gerek bile yok uzun bir aradan sonra gelen bir bölüm.
Tekrar tekrar SORRY Babyler...
Bu aradaaa size bir sürprizle geldim 😌
Bu sene Lgs senem olduğu için malum çok aktif olamıyorum ve sanırım 15 tatilden sonra 5-6 ay kadar yokum.
O yüzden tatilin sonuna kadar ne atabilirsem atacağım.
Söz vermemekle birlikte sürprizimi inş bu hafta içinde sizlerle buluşturacağım.
İyi geceler...🦋
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝘓𝘰𝘶𝘪𝘴 𝘗𝘢𝘳𝘵𝘳𝘪𝘥𝘨𝘦 𝘪𝘭𝘦 𝘏𝘢𝘺𝘢𝘭 𝘌𝘵
FanfictionSelam! Hikayeye başlamadan önce şunları belirtmek istiyorum; Bu kitap tamamen hayal ürünü, oldukça değişik ve saçma bir kitap olacaktır. Mesela Başrol karakterimizin annesinin Gigi, babasının Zayn, abisinin Colby (Brock) olması ve gelecekteki sevgil...