Selam! Hikayeye başlamadan önce şunları belirtmek istiyorum; Bu kitap tamamen hayal ürünü, oldukça değişik ve saçma bir kitap olacaktır. Mesela Başrol karakterimizin annesinin Gigi, babasının Zayn, abisinin Colby (Brock) olması ve gelecekteki sevgil...
Arkadaşlar hâlâ ölmedim yaşıyorum djjwksksk ara vereceğimi söylemiştimve işte oaranın sonuna geldikk
Artık bölüm atmaya devamke aşkolar
İyi okumalaaaarr ---->>>>>
<3♡
Aradan iki hafta geçmişti. Tam anlamıyla kendimi toparlamıştım. Aidan yaptığı bir yayında chatin sürekli aynı soruyu sorması üzerine ayrıldığımızı söylemişti. O yüzden üzerimdeki tüm yükü atmış gibiydim.
Millie ve Sedie'yle de olanları konuşup anlatmıştım. Bir süredir sosyal medyada da takılmıyordum ve bu beni iyi hissettiriyordu. Fanların ikiye ayrıldığına emindim ve bunları görmek istemiyordum.
Yine set için erken saatte kalkıp hazırlandım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sete vardığımda gelen ikinci kişi olduğumu fark ettim. Alex ve ekiple biraz muhabbet ettikten sonra Rosa'nın yanına geçtim. Diğerleri gelene kadar sanırım tüm medyanın dedikodusunu yapmıştık. Kafamızın bu denli uyuşması gerçekten harika bir şeydi!
Diğerleri geldiğinde her zamanki gibi olduğumuz karaktere büründük, makyajımız yapıldı, yüzümüze kilden yaralarda yapıldı ve şimdi sahne çekimi için tek kalan şey bizim oyunculuğumuzdu.
*Film sahnesi.*
_Üçüncü kişi ağzından anlatım._
Saldırıdan bu yana 5 gün geçmişti. Kamp yerinden uzaklaşırken tüm ihtiyaçların sağlam olanlarını -etraftan toplayıp- birkaç çantaya bölerek almışlardı ve şimdi sağ kalanlarla beraber, ormandan çıkmak için temkinlice yürüyorlardı.
Fakat bilmiyorlardı ki koskoca ormanın tam göbeğinde olduklarını...
"Kalacak bir yer bulmalıyız." Bunu söyleyen kişi Olivia'ydı. (Sierra McCormic)
Joseph, (Blake Cooper) "Ormanın, neresinde olduğumuzu bile bilmediğimiz bir yerde bu kolay değil, kızıl kafa." Dedi hafif çemkirerek.
Olivia "Kes sesini!" Diyerek Joseph'in üzerine atılmaya çalıştığında onu Aissa tutmuştu.
"Çocuklar, kavga etmek şuan yapılması gereken en son şey. Birbirimize destek olmalıyız, köstek değil." Diye konuştu Bay Carney hâlâ içinde yanan acıyla.
Olivia Joseph'e sinirli bakışlarını gönderdikten sonra önüne dönüp yürümeye devam etti.
*
Havanın kararıp, yaratıkların ortaya çıkmasına çok az kalmıştı fakat hâlâ bir yer bulamamışlardı. Herkes çok endişeliydi. Ne idüğü belirsiz yaratıklar tarafından parcalanmayı istemiyorlardı haklı olarak.
