The Kiss Of Sunset

TKOS C H A P T E R 34

#TKOS- Panlilinlang

"ANONG gusto mong breakfast, honey?" Energetic na wika ni Soraya kay Alliz.

I looked at my daughter but she looks like irritated on Soraya. "Stop calling me honey! You are not my mother and don't pretend to be like her!" She threw tantrums kaya agad ko silang nilapitan.

"Hush, baby, huwag ka ng magalit. Pipili na lang ng new nickname si Tita Soraya para sa'yo okay?" Pagpapakalma ko sa atmospera nila. I looked at Soraya at binigyan siya ng isang ngiti at tango. Senyales na ako na ang bahala kay Alliz. Simula nang magising si Alliz ay iba na ang kaniyang aura kumpara sa masayahing siya noon. I don't know why she became like that. Lagi siyang naiirita kay Soraya dahil kaya hindi niya nakikita ang Ex-wife ko? Doctor Parker told me that usually, coma patients have their eyes closed and cannot see what happens around them. But their ears keep receiving sounds from their environment and as they can hear sounds they cannot able to understand nor remember it when they wake up again. Kaya nagugulumihanan ako kung bakit ganito si Alliz ngayon na siya ring hindi maintindihan ni Doktora!

"Oh, huwag ka ng magalit. Ito na 'yung food mo oh." Inilapag ni Soraya ang oatmeal ni Alliz na may mga toppings na strawberry dahil iyon ang favorite niya.

"Ayoko na pala niyan... daddy p'wedeng sa labas na lang tayo magbreakfast?" Nag-b-beautiful eyes na aniya kaya't hindi ko siya na hindi-an! "Alright, magbihis na ngarod tayo, okay?" Malumanay na aniko na ikinatuwa niya't dali-daling tumakbo patungo sa kaniyang kuwarto.

Susundan ko na sana siya nang pigilan ako ni Soraya at sabihing, "Ako na." Nginitian pa niya ako bago sinundan si Alliz. Siguro naninibago lang si Alliz sa set-up namin kaya ganiyan siya. Dahil nababahala akong may mangyaring hindi maganda sa pagitan nila ay tahimik akong nagtungo sa kwarto ni Alliz at nang pipihitin ko na sana ang busulan ng pinto ay narinig ko ang sinabi ni Alliz, "Stop fooling my dad." Nalaglag ang panga ko dahil sa kaniyang tinuran. Paano nasasabi at nalalaman ng anim na taong gulang ang mga katagang iyon?!

"Hindi ko niloloko ang daddy mo, Allizale, dahil mahal ko siya." Rinig kong wika ni Soraya na ikina-init ng pisngi ko. Napagpasyahan ko nang bumalik sa sala dahil hindi ko dapat pinakikinggan ang nga girl to girl talk. Kapag nakilala ni Alliz kung gaano kabuti si Soraya ay mamahalin niya rin ito. Tama. My daughter is just in the state of shock, kailangan pa niyang i-process ang lahat ng nangyayari.

««||»»

"ANONG balita kay Alira?" Bungad na tanong ni dad nang pumasok ako sa opisina niya.

"Mag-t-trabaho raw siya sa Pharma Al. Mukhang hindi niya ibinenta ang shares niya sa Lovere kundi ay sinwap niya ito. May pakulo kasing swap shares ang Pharma Al the day after you left Philippines when you get married," Mahabang pag-iimporma ko na kaniyang ikinatango.

"Gusto talagang makipaglaro ni Alira, ano? Then we should give her a good game." Tumayo siya't humarap sa bintana ng kaniyang opisina. Habang nakatalikod siya ay hindi ko maiwasang mapangiti, what a fool he is. "Sa ngayon, let's accept our defeat. Nagpapakasaya pa si Alira dahil natalo niya tayo. But after Christmas, tayo na ang gagawa ng kaniyang kapalaran." Hinarap niya ako't masinsinang tiningnan habang ang kaniyang mga kamay ay magkasiklop sa kaniyang likuran. "Kapag namatay na si Alira ay kay Alliz ang bagsak ng kaniyang mga kayamanan. At dahil bata pa ang apo ko ay kay Martin ito mapupunta---"