The Kiss Of Sunset

TKOS- C H A P T E R 9

#TKOS-VICTORY!

"ALLIZALE, s-sweetie, " My eyes were watering as my palms were covering my mouth. I can hear my heart beats, it was like the sound of a gong in every second that it used to beat. My knees became jellies...

A-Alliz was carrying by the rescuer, he then laid her on the stretcher...

H-her hair was a mess, her forehead was f-full of blood...

Oh, God...no. No, please.

Please, wake me up from this nightmare!

I'm begging you...

I looked around me, I can't help but to fell on the ground. I saw my parents inside our car.

They were like sleeping...with full of blood on their foreheads...Nakalaylay ang ulo ni papá sa kaniyang harapan sanhi na rin ng nakayakap na seatbelt sa kaniya. Sa gawing kaliwa nakaupo si papá habang si mamá naman ay sa gawing kanan. Nakasandal ang ulo ni mamá sa headrest ng sasakyan at nakalaylay ang kamay nito sa magkabila niyang gilid.

I pulled myself together, tumayo ako't inihakbang ang aking mga binting nanginginig pa rin. Bawat hakbak ko ay parang mayroong 100 tons na nakapatong sa mga paa ko.

Nang makita ko ng malapitan ang sasakyan nila papá ay mas lalo akong nanlumo. Tila inararo't pinitpit na basura ang itsura nito. Ang harapan ng kotse ay pumailalim sa malaking truck na nakabanggaan nito. Our drivers were still in front of the car...the airbags were on but it was fled by their own bloods.

Balisa akong pinalayo ng mga rescue team sa pintuan ng kotse pero nanlaban ako. "I am their family!" I shouted kaya binitiwan nila ako saka dali-daling bumalik sa pagsaklolo sa pamilya ko.

Sa pheripheral vision ko ay nakita ko ang lalaking nakaposas na hawak-hawak ng mga awtoridad. Medyo may kaliitan siya kumpara sa'kin pero sumisigaw naman ng kalakasan ang malaki niyang katawan. Kalbo siya, nakasuot ng pulidong itim na kasootan mula ulo hanggang paa at mayroon din siyang malaking nunal sa ilong. Nilingon niya ang sasakyan nila mamá't papá saka siya patagong napangiti. Iyong ngiting matamis at punong-puno ng tagumpay. Our eyes met each other biglang nawala ang ngiti niya napalitan ito ng pekeng paghihinagpis.

Demonyo!

Tangka sanang tatakbo ako ng malingunan ko ang pintuan ng ambulansiyang pasara na. Doon nakasakay ang anak ko kaya patakbo akong lumapit, napigilan ko ang pagsara ng pinto kaya sumakay na ako papasok. "Please, save them all," I whispered and beg to Almighty Father.

Mula sa bintana ng ambulasyang kinasasakyan ko ay nakita kong inilagay sila mamá't papá sa dalawa pang ambulansya.

Balisa akong napaluha. Hindi ko alam kung sino ang aalalahanin. Hindi ko alam kung sino sa'king mga mahal sa buhay ang aking uunahin! At hindi ko rin alam kung bakit humantong sa ganito ang kanilang kalagayan!

Is it an accident or a foreplay accident?

Then if that the case...

Who's the demon behind all of these!

"S-sweetie." I hold her hands. "M-mommy is here, p-please fight, huh?" My voice was trembling as my chin was shaking, while my eyes were watering like a rain that couldn't stop from falling. "D-don't leave mommy, huh? I-I can't live without you, s-sweetie!"