The President's Wife

Chapter Thirty Four

Babangon sana si Kate sa gulat pero napigilan ng utak niya ang bugso ng totoo niyang reaksyon sa narinig niya mula kay Jayden. Kahit pa subrang kinakabahan na siya ngayon ay pinilit pa rin niyang maging kalma at ipakita ang inosente niyang mga tingin. She slowy remove her head from his husband's arm to the pillow beside her before giving response and facing his side view face.

"Ano!? Sino naman ang gumawa sa kanya?"she then rise from lying to act like she's sinless from everything, naramdaman niya ang kirot ng kanyang sugat pero wala siyang magawa dahil parte iyon ng kanyang palabas, "how come?!" she can't stare to his serious eyes. Bakit ba kasi parang kung makatingin si Jayden sa kanya ay parang may alam ito sa mga nangyari.

Jayden rise from lying and faced her. "I don't know, hindi pa tapos ang investigation. Makakabalita din tayo. Hindi mo ba itatanong kung nahanap na ba ang assassin na gumawa nito sayo?" his question made her swallowed because of tense. Oo nga naman dapat pala tinanong din niya ang tungkol sa palabas niya.

"O-o nga, kumusta na ang investigation? Nahanap na ba ng mga pulis?" pinilit niyang tumitig ng matagal sa mga mata ni Jayden. Marunong naman siyang hindi magpahalata pero iba lang siguro talaga ang sitwasyon na ngayon dahil isang napakabigat na krimen ang nagawa niya.

"Wala silang nahanap na trace! Maybe because the assassin is skilled and expert," his tone is weak maybe because he's from deep sleep. He gave a kiss to her forehead before turning his back to the edge of the bed, tumayo ito, "I need to go, may kailangan pa akong asikasuhing meetings," he started getting his stuffs from his watch and his jacket, "your nurse will be here for minutes. Sa palasyo na ako maliligo at kakain. Just rest, okay?"

Sumilip ang mata ni Kate sa wall clock na nasa wall na nasa likod ni Jayden and it's 4 am in the morning. Ganito talaga ka busy ang buhay ng kanyang asawa. Kahit pa magulo ang utak niya at subrang laki ng problema niya ngayon ay napansin pa rin niya ang pagbabago ng mukha ni Jayden. Those circle eyes of him was occupied with big eyebags and reddish eyeballs maybe because of lack of sleep and stress. She is sure na late na itong natulog kagabi. Gusto niyang samahan si Jayden ngayon but she can't. Ngayon niya nararanasan ang pag-aalala bilang isang asawa which made her mind confused.

"Okay, mag-iingat ka," isang ngiti ang tanging naibigay niya at patuloy na nakamasid sa paalis na si Jayden.

Nang wala na siyang kasama sa kwarto ay pinilit niyang tumayo para kunin ang pouch niya kung saan nandoon ang kanyang cellphone. She dialed the number of his brother Zach.

"Kuya, nabalitaan mo na?" She sat again on the edge of the bed.

"Ang alin?" Zach's replied.

"The body of Marco was found. Akala ko ba magagaling yung hinire mo?" Her words are in hard tones almost in an anger. Ayaw na sana niyang isali ang kapatid sa kagipitan niya ngayon but she can't do anything but to choose from truth to lies. Selfish siya, oo dahil mas pinili niyang isaling ipahamak ang kapatid huwag lang siyang mapahiya sa buong bansa.

"Ah I got it, inaalala mo ang autopsy? Kate, talaga ngang natataranta kana. They need to found the body of course at ang autopsy ako na ang bahala doon. Kasali na iyon sa plano kaya magpahinga ka na muna ngayon," ang medyo napapatawang wika ni Zach. His voice is calm and secured na para bang napakasimple lang ng problema nila.

"O-okay, thank you Kuya. Pasensya ka na. Sige!" Kahit pa nagbigay ng assurance si Zach na magiging perfect and successful ang pagtatakip sa krimeng nagawa niya ay hindi pa rin mawala ang takot niya lalo pa kapag naaalala how his husband Jayden's eyes are looking at her.

Hindi niya maintindihan kung bakit may kakaiba sa mga titig sa kanya niya, idagdag mo pa ang masyadong kalmang nararamdaman pinapakita niya sa kanya. Pero, ayaw niyang isiping naghihinal ito sa kanya kaya iniisip na lang niyang baka epekto lang talaga ito ng pagkakasala niya.